แต่งงานเข้าศาสนาอิสลามตามสามี แต่สามียังไม่หยุดเจ้าชู้

เท่าที่เล่ามา แต่งกันมา2ปีไม่เลิกเจ้าชู้ คงจะเปลี่ยนนิสัยกันยากแล้วล่ะค่ะ เขาเป็นแบบนี้ ในเมื่อเปลี่ยนตัวเขาไม่ได้ เลือกเปลี่ยนที่ตัวเราค่ะ แล้วการงานคุณแม่ก็มั่นคงแบบไม่ต้องพึ่งสามีแบบนี้เดินออกมาดีกว่าค่ะ เข้าใจนะคะว่าสามีทั้งคนให้เลิกก็คงยาก แต่เรามีสิทธิ์ที่จะมีความสุขนะคะ รักตัวเองและคิดถึงลูกให้มากค่ะ โอกาสที่จะได้เจอคนที่ดีกว่านี้มีอีกเยอะค่ะ เราผ่านมาแล้วเหตุการณ์คล้ายกัน แต่แย่กว่าค่ะ สามีเก่าแอบไปมีผญมาตลอดจนวันนึง 1ในบรรดาผญของเขาท้องใกล้จะคลอด ช็อคมากค่ะ เลือกเดินออกมา มีชีวิตใหม่ สดใสมากค่ะ ไม่ต้องมานั่งอมทุกข์ มีความสุข สวยขึ้น แถมเจอคนดีๆอีก ลองนึกย้อนไป ถ้ายังทนอยู่ คงเสียใจอีกนานค่ะ ผญเราแก่ขึ้นทุกวันนะคะ เวลาผ่านไปเร็วค่ะ อย่าไปเสียเวลากับคนแบบนั้น

ถ้าให้คนนอกช่วยตัดสินใจ ทุกคนก็คิดเหมือนกันหมดแหละค่ะว่าควรเลิก แต่ที่จริงแล้ว อำนาจตัดสินใจมีแค่คุณคนเดียว ชั่งใจเอานะคะ ว่าอยู่กับไป อันไหนจะทุกข์กว่ากัน ถ้าเราคิดว่า เรารักเขามาก ขาดเขาไม่ได้ ก็ทนอยู่ต่อไป แต่ถ้าเราคิดว่า เราต้องรักตัวเอง เราก็ก้าวออกมาค่ะ ลองดูก่อนก็ได้ ถ้าทนเจ็บปวดไม่ไหวก็กลับไปค่ะ สู้ๆนะคะ เข้าใจหัวอกผู้หญิง อะไรก็ทนได้ แต่เรื่องเจ้าชู้นี่ลำบากใจสุดๆค่ะ

เท่าที่อ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ ใจความแรกที่คุณพูดถึงบ่อยคือ การเข้ารับอิสลาม ถ้าเรื่องนี้เป็นความทุกข์แล้วคุณเองไม่ได้ศรัทธาจิงๆ ก็ไม่มีความจำเป็นจะต้องรับอิสลามนะคะส่วนเรื่องสามีเจ้าชู้ ผู้ชายทุกคนเจ้าชู้แต่ภรรยาจะทราบหรือไม่อันนี้ก็อีกเรื่องนึง อยู่ตรงไหนทุกข์ก็ออกมา อยู่ตรงไหนแล้วสุขก็เดินไปตรงจุดนั้นเถอะค่ะ

เป็นเราเราเลิกค่ะ การที่สามีมีคนอื่นสำหรับเราเป็นเรื่องที่รุนแรงที่สุดและเรารับไม่ได้ เลิกไปเสียใจแปร๊บเดียว ถ้าไม่เลิกก็ระแวงแล้วก็ไม่มีความสุข ปล.ขึ้นอยู่กับคนนะคะ บางคนก็อภัยได้เพราะรักหรืออะไรก็ตาม แต่เราเคยคุยกับสามีของตัวเองตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้วว่าถ้ามีเรื่องผู้หญิงเข้ามาเราไม่ทน

ถามใจตัวเองดูค่ะ ว่าอยู่ด้วยเพราะรักหรือเพราะอดทน สุดท้านถ้าไม่ไหวเราควต้องปล่อยค่ะ ปล่อยไปทางใครทางมัน เราเวลาที่เราทุกข์ เค้าไม่ได้รับรู้ถึงความทุกข์ ถ้าคิดว่าเดินออกมาแล้วไม่ทุกข์เท่านี้ก้ออกมาดีกว่าค่ะ... ทุกอย่างตัวเิงเท่านั้นที่ให้ึำตอบได้ดีค่ะ ว่าจะทนอยู่หรือเดินออกมาค่ะ

ถ้าเป็นเรา เราเลิกค่ะ ลูกเราสำคัญที่สุด อยู่ด้วยกันต่อไปก็ไม่รู้ว่าจะมีความสุขได้จริงๆหรือเปล่า แต่ทุกข์ใจน่ะมีแน่นอน กับสามีวันหนึ่งเลิกกันไปก็คือคนอื่น แต่ลูกเราตัดไม่ได้ ต้องยึดลูกเป็นหลักค่ะ มันคงจะเจ็บมากที่ต้องก้าวเดินออกมา แต่วันเวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นค่ะ สู้ๆนะคะ

อัสตัฆฟิรุ้รลอฮฺ เราก็เปลี่ยนมาเข้าอิสลามค่ะ แต่ไม่เป็นแบบนี้ อยู่ที่ตัวเองแล้วค่ะว่าจะเอายังไงต่อ คนแบบนี้บทลงโทษมีอยู่แล้วสำหรับเขากับอัลลอฮฺ เพราะไม่ใส่ใจภรรยาที่เปลี่ยนศาสนาเข้ามา ไม่รักและดูแล แค่กินเหล้านี่ก็สุดๆแล้วจ้า ถ้าเป็นแบบนี้ ทนไม่ไหวก็เลือกนะคะ

การตัดสินใจอยู่ที่คุณเลือกค่ะว่าจะเลิกหรือไม่เลิกหรือจะอยู่ต่อแค่นั้นค่ะถ้าให้เราตัดสินเราเลือกที่จะไปค่ะเราไม่อยากให้ลูกเห็นตัวอย่างของพ่อไม่ดีค่ะกลัวเด็กจะเก็บไปทำ..อยู่ที่คุณแม่จะเลือกละค่ะว่าควรจะทำยังไง

ซักวันคุณจะหลุดพ้นค่ะ ตอนนี้คุณอาจจะต้องใช้กรรมเก่าของคุณไปก่อน ถ้าไม่หมดกรรมต่อให้พยายามออกมาแค่ไหนก็ออกมาไม่ได้ พอหมดกรรมปุ๊ปคุณจะออกมาเองแบบงง เพราะเราผ่านมาแล้ว สู้ๆนะคะ กรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวรเยอะๆค่ะ

สู้ๆนะคะ เราต้องใจแข็งแบบเด็ดเดี่ยวกล้าพาลูก ออกมาจากผู้ชายที่ขาดความรับผิดชอบและเห็นแก่ตัวแบบนี้ค่ะ แล้วคุณแม่จะผ่านเรื่องแย่ๆนี้ได้แน่นอนค่ะ เพราะมีลูกเป็นกำลังใจชั้นดีเรย