จะควบคุมอารมณ์อย่างใร เมื่อลูกทำตัวไม่น่ารัก งอแง

มองเลยค่ะ มองเฉยๆ สักพักเราจะเห็นตัวเองวัยเด็ก ทำให้เราใจเย็นได้เอง อีกอย่างดูเหตุการณ์ เหตุผลที่ลูกงอแง เึ้าอาจจะไม่ชอบวิธีที่เราทำ เราลองเปลี่ยนวิธีใหม่ บางครั้งเราอาจจะคาดหวังมากเกินไป พอขัดใจทั้งแม่และลูก อารมณ์เลยตามมาค่ะ บ้านนี้มอง ค่ะ ลูกเราก็คงเหมือนเรา คิดย้อนไปพ่อแม่เราคงเหนื่อยที่เราก็เป็นแบบนี้ พอใจเย็นก็ กอดลูกไว้นิ่งๆค่ะ พูดตาเบาๆ ดีๆ ถามเขาว่าเป็นอะไรค่ะ ลูกไม่ร้องนะคะ แม่มีเหตุผล หรืออธิบายง่ายๆช้าๆ ซ้ำๆ สร้างเงื่อนไขน่ารัก ขึ้นมา ว่าเราจะทำแบบนี้กันจะได้ไม่ร้องไห้อีก

ก่อนอื่นต้องไม่คาดหวัง เพราะจะทำให้เราผิดหวังและอยากสั่งสอนตอนนั้นเลย ทำความคิดแบบว่างเปล่านะคะ หรือคิดว่านี่เป็นเด็กคนอื่นเราก็จะไม่ตี ไม่ว่าถึงแม้จะโกรธ พอพ้นช่วงเวลาตึงๆกันทั้งแม่และลูกค่อยกลับมาคุยมาสอนกันจะดีกว่าคะ เราพยายามทำแบบนี้คะ ไม่งั้นจะคุมอารมณ์ไม่อยู่

บางครั้งลูกก็งอแงจนทำยังไงก็ไม่หยุดร้อง แทบไม่มีแรงจะกล่อม บางทีก็หลุดขึ้นเสียงใส่ลูก แต่เด็กแรกเกิดก็คงไม่รู้เรื่อง เราเลยทำได้แค่ฟังเสียงเขาร้องไห้ หลับตา หายใจลึกๆ แล้วบอกว่ายังไหว

ถ้าปริ๊ดมาก พร้อมตะระเบิด เราเดินหนีออกมาก่อนค่ะ แล้วค่อยไปกรี๊ดๆไกลๆลูก เอาน้ำล้างหน้าตาให้รู้สึกสดขื่น พอรู้สึกดีขึ้นก้กลับมาหาลูก กอดกันใหม่ คุยกันดีๆ อธิบายเหตุผลกันค่ะ

ใจเย็นๆนะคะ บ้านนี้ใช้วิธีนับ1-100 และนึกไว้เสมอว่าถ้าเราใส่อารมณ์กับลูกเราตีลูกคนที่เจ็บคือเรา เราต้องระงับอารมณ์หาอย่างอื่นทำก่อนนะคะ

จิกนิ้วเลยคะ หายใจเข้าลึกๆ นึกไว้ว่า เราโมโหแบบไหน โตไปลูกจะนำไปใช้แบบนั้นคะ

ใจเย็นคะ นิ่่งๆ พูดให้ใจเย็นที่สุด เด็กดื้อไม่น่ารักยิ่งโมโหยิ่งแย่คะ

แม่ต้องคุมสติคะ บางทีเราเกินหนีเลยคะ เราไม่อยากอารมณ์เสียคะ

บ้านนี้ก็พยายามเดินหนีเหมือนกันค่ะ เด็กยิ่งโตยิ่งดื้อค่ะ

ต้องใจเย็นกับเขา คุยดีๆกับเขา แล้วเขาจะไม่งอแง