เล่าประสบการณ์คลอด

จริงๆคลอดน้องมาได้เกือบๆสามเดือนละค่ะ แต่อยากมาแชร์ประสบการณ์ ให้แม่ๆที่ยังไม่คลอดลองอ่านดูนะคะ ....ควาจริงกำหนดคลอดเรา 5 เมษายน แต่วันที่ 24 มีนาคม เรามีนัดตรวจตามปกติ ตี 5 ของวันที่ 24 เราเริ่มปวดท้องนิดๆ เราคิดว่าคงเป็นการปวดเตือน เพราะก่อนหน้านี้เราไม่เคยมีอาการปวดเตือนใดๆเลย จน 7 โมงเช้าตื่นมาอาบน้ำแต่งตัว เริ่มปวดมากขึ้น แต่ทนได้ น้อยกว่าปวดท้องเมนส์ .....ขับรถออกจากบ้านตอน 8 โมง เริ่มปวดมากขึ้น ตอนเจอบูกระนาดนี่ปวดพอๆกะเป็นเมนส์เลย พอไปถึง รพ.นั่งรอหมอเรียก เรอ่มปวดมากขึ้นเรื่อยๆตนเรอ่มเอะใจละ เลยลองตับเวลาดู ปวดทุก 2 นาทีมั่ง 3 นาทีมั่ง 1 นาทีมั่งไม่สม่ำเสมอเลย ก้อเลยคิดว่ายังไม่ใช่ปวดท้องคลอด จนได้พบหมอ เช็กถามอาการต่างๆตามปกติ แต่เราบอกหมอส่าเราปวดท้องละ หมแเลยให้ขึ้นขาหยั่ง ตรวจปากมดลูก เปิด 2 ซม.แล้ว หมอเลยกระตุ้นปากมดลูกให้ แล้วบอกว่า อีก 1-2 วันนู่นแหละจะคลอด ...หลังจากกระตุ้นปากมดลูกแล้วเรอ่มปวดเหมือนเป็นเมนส์ตลอดเวลาเลยค่ะ หมอส่งไปตรวจวัดการบีบตัวของทดลูก บีบถุกๆ 5 นาที ถึงตอนนี้เริ่มปวดแบบมีเสียงอือมนลำคอแล้วนะคะ แต่ยังทนได้ค่ะ พอออกมาเจอหมออีกรอบก้แบอกหมอว่าเราปวดมากๆ เหมือนจะไม่ไหวเลย พูดไปเราก็น้ำตาซึมไปค่ะ ปวดจริงๆ ปต่ก็ยังยืนคุยกับหมอได้ ...หมอยังยืนยันคำเดิมว่าท้องแรกกว่าจะคลอดคง 1-2 วัน จะแอดมิทก็ได้ แต่ก็ต้องนอน รพ.1-2 วันอยู่ดีกว่าจะคลอด เราคิดหนักเลยค่ะ เอาไงดีๆ เราเองอ่ะอยากจะกลับ แต่แฟนเราไม่เห็นด้วย เลยบอกหมอว้าขอลองนั่งพักแปบนึง สรุปว่ายิ่งนั่งพักยิ่งปวดถี่ขึ้นเริ่มเลเวลความปวดขึ้นด้วย .....11 โมงบอกหมอว่าขอแอดมิท กว่าจะทำเรื่องเสดแล้วเข้าห้องรอคลอดก็ 11 โมงครึ่งเกือบๆเที่ยงแล้ว ช่วงนี้แหละปวดมากขึ้นทุกขณะ ถึงตอนนี้เปิด 4 ซม. แล้ว พยาบาลก็มาใส่สายน้ำเกลือให้ หมอก็มาเช็คให้เป็นระยะๆ เที่ยงครึ่งหมอมาตรวจ เปิด 6 ซม. พร้อมเจาะน้ำคร่ำให้ ตอนนี้แหละที่เขาว่าปวดจนแทบทนไม่ไหวใจจะขาดจริง ปวดแค่ไหนก็ไม่กล้ามีเสียง พยาบาลบางคนกระแนะกระแหนเก่งเหลือเกิน บ่ายโมงครึ่งหมอมาตรวจเปิด 8 ซม. ทีนี้พยาบาลมากระทุ้งช่วยแล้วจ้า มาช่วยกระตุ้น ล้วงแล้วควักให้เราลองเบ่ง พอ 9 ซม.เดินเข้าห้องคลอด ทรมานมากค่ะ ทั้งปวดท้อง ทั้งต้องลงจากเตียงเดินไปห้องคลอด พยาบาลก็ทำหน้าตาไม่เป็นมิตรเอาซะเลย พอขึ้นขาหยั่งพยาบาลก็เริ่มให้จังหวะเบ่ง เราเบ่งอยู่ประมาณ 7 ทีค่ะ (พอช่วงที่หัวน้องใกล้จะออก หมอเขาจะใช้กรรไกรตัดช่องคลอดเรานะคะ) น้องก็คลอดออกมา น้ำหนักแรกคลอด 2.9 ค่ะ จากนั้นก็ทำการคลอดรก เจ้าหน้าที่ผู้หญิง (ดูแล้วน่าจะไม่ใช่พยาบาล)ก็ใช้ศอกขย่ำช่วงท้องเราค่ะเพื่อคลอดรก ....หลังจากนั้นก็เย็บแผลค่ะ เราคลอดใน รพ.ที่มีนศ.แพทย์ค่ะ และเราก็ไม่ได้ฝากพิเศษกับอาจารย์หมอ เราเลยเจอนศ.แพทย์เย็บให้ค่ะ (พอเข้ามาห้องรอคลอดแล้วเราเจอแต่ นศ.แพทย์นะคะ ตั้งแต่ตรวจปากมดลูกจนถึงทำคลอด) ซึ่งพอหมอมาตรวจอีกที เราโดนเย็บอีกรอบค่ะตอนที่อยู่ในห้องรอดูอาการหลังคลอด สรุปเราโดนเย็บ 2 รอบ ไม่รู้ว่าเพราะสาเหตนี้หรือเปล่า แผลฝีเย็บเราหายช้ามาก (เราล้างทำความสะอาดปกติ) กว่าจะหายใช้เวลาเป็นเดือนค่ะ ไหมละลายก้อเป็นเดือนกว่าจะละลายหมด ....ตอนรอดูอาการเราดันปวดฉี่ เลยบอก จนท. ก็มี จนท.ผู้หญิงค่อนข้างมีอายุหน่อย เอาโถมาวางไว้ให้ เราก้คุยโทสับตลอดเวลา แล้วเดินออกไป ไม่บอกเราสักคำว่าให้เราลุกขึ้นมานั่งโถแล้วฉี่เอง เราไม่รู้จริงๆ นึกว่าเขาจะช่วยพยุงเรา เราผิดเองที่คาดหวังสูงไปหน่อย แต่มันลำบากมากจริงๆค่ะ ทั้งปวดแผลทั้งจัดท่าฉี่ เลือดก็ไหลตลอดเวลา ....พอหลังจากรอดูอาการหลังคลอดเสร็จ เราจองห้องพิเศษเอาไว้ เราก็นอนรอแฟนเรากลับไปเอาของใช้ค่ะ เขาจะไม่ให้เราอยู่ห้องคนเดียว ก็นอนรอไป หิวข้าวไป เพราะมื้อสุดท้ายที่ทานก็ตอน 8 โมงครึ่ง จนถึง 6 โมงเย็นที่นอนรอ ...พอแฟนเรามาถึง พยาบาลนึกว่าเราขึ้นห้องไปแล้ว เลยบอกแฟนเราให้ขึ้นไปเลย แต่แฟนขึ้นไปแล้วไม่เจอเรา ก็ให้พยาบาลโทรลงมา จนท.ผู้หญิงก็บ่นใหญ่ บอกว่าให้รอๆ พยาบาลก็บอกว่าเขาบอกเองว่าให้แฟนเราขึ้นไปเอง แต่นางก็บ่นจนเราขึ้นไปถึงห้องพัก ...พอถึงห้องพักการบริการต่างกันมาก จัดว่าดีมากค่ะ ก็นับเป็นประสบการณ์ที่สุดๆสำหรับคนที่กำลังจะเป็นแม่อย่างเราๆเนอะ