คนท้องไม่ได้พิการนะ

สำหรับเรา ไม่สน ไม่แคร์ค่ะ แรกๆเสียใจ แต่ทนเพื่อลูกค่ะ พอคลอดออกมา ก็ทนทำเองให้หมด ไม่ยุ่งกับใคร ดีที่บ้านเราช่วยหมด ทั้งเรื่องลูกเรื่องเงินเลยไม่ใช่ปัญหา เราแสดงให้รู้ว่าเราไม่ได้ง้อเค้า ดีสะด้วยฝึกไว้เพื่ออยู่ได้ด้วยตัวเราเอง พอเห็นเรานิ่งไม่สะทบสะท้าน วันดีคืนดีกลัวเสียเราไปเฉย เพราะเราไม่ยอมเค้าเหมือนเดิม เราโฟกัสลูกอย่างเดียว พอคนสอง เปลี่ยนเป็นละคนแต่เริ่มเปลี่ยนมาได้ปีนึงค่ะ เค้าคงคิดได้เอง พอตั้งแต่รู้ว่าเริ่มท้องคนสอง ซักผ้า ถูบ้าน ทาครีม อาบน้ำสระผมให้ หาข้าวหาของที่เราอยากจะกิน ทำทุกอย่างให้ทั้งที่ไม่ร้องขอเลยค่ะ แม่ๆพยายามใจแข็งคิดสะว่าทนเพื่อลูกอย่าไปนึกถึงคนอื่นๆ