คนท้องไม่ได้พิการนะ

ดีจังค่ะ แต่เรากลับเครียดที่ไม่ได้ทำอะไรเลย จนเราพูดคำนี้ออกมาเองว่าเราท้องเราไม่ได้พิการค่ะ เรากลัวว่าการที่สามีและแม่สามีให้อยู่เฉยๆพักเยอะๆจะทำให้เราไม่แข็งแรง เราพยายามจะทำนุ่นนี่ตลอด แต่เขาห้ามไว้ห้ามทำ เราเบื่อค่ะ เราอยากคลอดธรรมชาติ เราอยากไปทำงานจนวันคลอด เราอยากเดินเยอะๆ เราอยากทำงานจะได้ไม่อ้วน ตอนนี้อยู่เฉยๆ อ้วนค่ะนน.ขึ้นเยอะทั้งๆที่6เดือนเอง ฮือ ทำไมมันกลับกันแบบนี้ เราไม่ชอบเลยที่มาไม่ให้เราทำงานอะ เราชอบทำเราชอบทำอะไรตลอดๆไม่หยุด

เป็นเหมือนกันค่ะ โดนแฟนว่าจะเป็นโน่นนี่ไรหนักหนา จะปวดไรหนักหนางานบ้านต้องทำเอง ถ้าไม่ไหวก็นั่งพัก ซักผ้าทำเองทั้งที่ไม่มีใครช่วย ไปขายของก็เหนื่อยพอแรงแล้ว แล้วแฟนชอบแกล้งเล่นแรงด้วย บ้างครั้งเหนื่อยแล้วเจ็บท้องด้วย ก็เลยบอกแฟนว่า ไม่ท้องอย่างเราจะรู้ว่าท้องเป็นยังไง บ้างครั้งแฟนพูดไรแรงๆเห็นแก่ตัว วันๆทำตัวสบาย ใช่ตังเขาจนหมด ไม่เหลือเกินให้ ใช้เราอย่างกับทาส ไม่มีก็ด่าว่า เหนื่อยจริงแม่ด่าเรื่องลูกไม่ว่า แต่แฟนสิไม่เข้าใจอะไรสักเรื่อง

เราไม่เคยโดนเขาพุดคะ แต่เขาพูดด้วยสายตา เราเลยทำเองทุกอย่าง ขับรถไปทำงานกลับบ้านมาต้องดูลุกทำกับข้าวทุกอย่างงานบ้านเราทำหมด และล่าสุดตอน24วีคคะ เราเข้าห้องน้ำนั่งฉี่ เลือดสดๆออกทางช่องคลอดมาเลยคะ ผลสุดท้ายต้องนอน รพ.และหมอบอกว่าภาวะแท้งคุกคามให้เราหยุดทำทุกอย่างและพยายามนอนนิ่งๆ จนตอนนี้26วีคแล้วคะ ก็ต้องกลับมาทำงานบ้านเลี้ยงลุกอีก2คนเองคะ แต่เราพยายามทำของที่ไม่หนักไม่ยกคะ ทำไงได้คะ ถึงจะให้ม้องไม่ท้องผึ้หญิงเราอย่างว่าคะ เหนื่อยใจมากคะ

เกือบจะใช่เลยเราอ่ะน่ะค่ะ..เพราะเราลุกๆนั่งๆบ่อยๆไม่ได้ยิ่ง28_30สัปดาห์..เดินมากก็ไม่ได้..หน่วงท้องลงมาปวดช่วงขาหนีบมาก..ฉี่ก็พร้อมจะออกตลอดเวลา.ความเหนื่อยมันเหนื่อยมากกว่าคนปกติมากน่ะค่ะ..แต่เราโชคดีสามีเราทำให้หมดเลยค่ะ..หุงข้าวล้างถ้วยซักผ้า..เวลาทำกับข้าวเราก็ทำน่ะแต่เค้าก็คอยช่วยอยู่ข้างๆหยิบจับอะไรให้..ไม่พิการแต่ก็ทำไรลำบากปวดเมื่อยกว่า..คนปกติน่ะ..เพียงเพราะอยากมีเจ้าตัวน้อยออกมาให้คุณ..เรายอมลำบากยอมเหนื่อยขนาดนี้..เลยน่ะ..คุณพ่อ

เราเคยแพ้ท้องหนักๆช่วงไตรมาสแรก แม่ผัวบอกให้เราไปหาสมัครงาน หางานให้เราทำ ไปเขียนใบสมัครงานไว้ ทั้งๆที่แพ้ท้องหนักจนหมอให้เข้าน้ำเกลือ คนเขาจะรับคนท้องละคะถูกไหม มีการบอกให้ใส่เสื้อตัวใหญ่ๆ เขาจะได้ไม่เห็น เราแพ้ท้องจนไม่มีแรงไปไหน ลุกไม่ไหวเลย นอนได้อย่างเดียว แต่เขาไม่เคยจะสนใจเรา มีแต่ชอบว่าเราคนท้องไม่ใช่คนป่วย หาสมัครงาน เอาจริงๆนะ เราอยู่กับทางบ้านแฟนไม่ได้ และเราก็ไม่ทนอยู่เพื่อสามีด้วย จนตอนนี้ยอมห่างกับสามีเลยค่ะ

เป็นเหมือนกันค่ะ เราต้องย้ายไปอยู่บ้านแฟนเพราะแฟนอยากให้เลี้ยงลูกที่บ้านเขา เราก็ขนของเตรียมคลอดไว้บ้านเขาหมด เราเห็นบ้านรกๆไม่ไหวและคือหลานที่บ้านแฟนมีหลายคน ชอบเข้ามาเล่นห้องแฟนเรามาลื้อของของลูกเราบ่อยมาก เราก็เหนื่อยเพราะทำห้องคนเดียว ไม่มีใครมาช่วยเราทำ พอเราบอกแฟนว่าน้องเข้ามาเล่นในห้องก็เหมือนจะทำให้แฟนลำบากใจว่าอีกคนก็เมียอีกคนก็น้อง บางทีก็ไม่อยากจะพูดมากเพราะไม่ใช่บ้านเราแต่ก็นะเวลารกขึ้นมาเราทำคนเดียว

บ้านนี้จ้า สาบอก เธอบางทีก็เกินไป คนท้องนะ เธอไม่ได้พิการ สวนเข้าให้เลยจ้าาา จริงไม่ได้พิการ แต่เธอลองดูมั้ยล่ะ ขอแค่วันเดียว เอาแตงโมมายัดใส่ท้อง เธอจะทนได้มั้ย ขอแค่วันเดียวจริงๆ หลังจากนั้นก็ไม่มีคำพูดนี้หลุดออกมาจากปากสาอีกเลย 😅.....สาเหตุมาจาก วันนั้นทานข้าวกันอยู่ แล้วลูกสาวหิวน้ำ..สาเลยใช้ให้เราไปหยิบ...ของขึ้นดิคัฟ...คือ 5-6 เดือนแล้ว ท้องก็ใหญ่แล้วมั้ย...บางทีเรื่องบางเรื่องเราต้องสวนบ้าง เขาถึงจะเข้าใจสู้ๆฮั้ฟ

เจอทุกวันค่ะ หัวหน้าที่ทำงานพอรู้ว่าเราท้องเหมือนจะเห็นใจ แต่ไม่ค่ะ เค้าทำเราไว้เจ็บมาก ย้ายเราไปทีมอื่น ให้เราไปทำชั้นอื่น ทั้งที่รู้เต็มอกว่าเราท้อง พอเราจะไป ก็เรียกตัวกับมา มาให้เราคีย์ข้อมูลแล้วเดินส่งทั้งวัน เรียกเราทั้งวัน เรารู้ค่ะ ว่าท้องเดินบ่อยๆจะคลอดง่าย แต่บ่อยไปค่ะ บ่อยจนเราเจ็บท้อง ท้องแข็ง ร่างกายอ่อนแรง ขาชาไม่รู้สึกแล้วข้างนึง เราทรมานนะคะที่เจอแบบนี้ แต่ทนเพื่อลูกค่ะ หาเงินเพื่อเจ้าตัวน้อยคนเดียว.

ท้องแล้วนั่งลำบากค่ะคนไม่อยู่ในสถานะแบบเราไม่เข้าใจต้องช่วยทำงานนั่งยองๆทั้งวันมันปวดมดลูกมากบ้างครั้งก็อยากจะเหวียงเหมือนกันแต่ก็ต้องอดทนท้องแข็งบ่อยมากอยากถามว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเด็กใครรับผิดชอบได้บ้างงานก็งานเราใช้เราไม่ทำก็ว่าอ้างขี้เกียดมันนอยมากทำไมไม่ห่วงเราเล๊ยความแข็งแรงของคนเราไม่เท่ากันค่ะเราต้องรักตัวเองถ้าไหวก็ทำเท่าที่ทำได้ไม่ไหวก็จะไม่ฝืน (ขอบคุณพื้นที่เล็กๆให้ระบายมันคุยกับใครไม่ได้😂)

พอเริ่มตั้งครรภ์อ่อน และช่วงท้องแก่ สองช่วงนี้แม่บ้านนี้ไม่ทำเลยค่ะ งานหรืออะไรที่หนักเกินไปสำหรับคนท้อง เพราะถ้าลูกหรือตัวเราเป็นอะไรขึ้นมา คนที่ให้เราทำก็รับผิดชอบในจุดนี้ไม่ไหว หรือทดแทนให้เราไม่ได้ save ไว้ก่อนค่ะคุณแม่ หนักไปก็ไม่ต้องฝืนทำ ใครจะพูดยังไงก็ช่างค่ะ ใครจะว่าสำออย พิการก็ปล่อยค่ะ ตัวเรารู้ลิมิตดี แม่บ้านนี้แคร์ลูก กลัวกระทบลูกมากค่ะ ไม่แคร์ความคิดของคนอื่น ทั้งสามีและรวมถึงพ่อแม่สามีด้วยค่ะ😌