ขอเล่าประสบการณ์ความเจ็บปวดครั้งใหญ่ในชีวิต
อยากบอกว่าคือที่สุด
กำหนดคลอด 26/6/63 น้องมาก่อนกำหนด1วัน
เเม่มีมูกเลือดตอนเที่ยง เเต่ก็ยังไม่ได้ไปรพ ยังนั่งกินข้าวเเบบสบายใจ อาบน้ำ เตรียมของพร้อมไปรพตอนบ่าย2ครึ่ง ถึงรพบ่าย3 ตรวจปากมดลูกเปิดได้2เซน นอนรอหมอมาสักพักประมาน15นาที ตรวจปากมดลูกเปิด4เซนกว่า นอนรอต่ออีก20นาที (ปล.ปวดท้องเบาๆเเต่ไม่มาก ปวดถี่ทุก5นาที) มีผู้ช่วยพยาบาลให้เดินไปห้องคลอด ช่วงเวลาประมาน4โมงกว่า หมอบอกจะเจาะน้ำคว่ำเพื่อกระตุ้นให้มดลูกเปิดเร็วๆ ได้ทำการเจาะตอนช่วง5โมง หลังจากนั้นความเจ็บที่เเสนทรมานก็มาเยือน ปวดมากกกกก ปวดที่สุดในชีวิต 6โมงเย็นได้ทำการตรวจปากมดลูกอีกรอบเปิด9เซนครึ่ง เอ้าคุณเเม่เบ่ง ๆๆๆ เเต่ไม่ประสบความสำเร็จในการคลอดธรรมชาติครั้งนี้ ใช้เวลาเบ่งอยู่2ชั่วโมง เบ่งยังไงน้องก็ไม่ออก จนอีเเม่หมดเรี่ยวเเรง เห็นเดือนเห็นดาวกันเลยทีเดียว สุดท้ายคุณหมอจับผ่า เจ็บ2ต่อไปอีก !!! ที่สุดของชีวิตก็คือเเผลผ่าอันน่าทรมานใจ เเต่เเลกมาด้วยความสุขที่ล้น ตื้นตันที่ได้เห็นหน้าลูก
ตอนนี้น้องมีอายุได้5วันเเล้ว น้ำหนัก3489