นี้หรืออารมณ์คนท้อง

ขอพื้นที่ระบายหน่อยคะ ตั้งแต่เช้า7โมงเช้า จนจะ5ทุ่ม เรายังปรับอารมณ์ให้เป็นปกติไม่ได้เลย ***เมื่อ1สัปดาห์ก่อน แฟนเราและกลุ่มเพื่อนมีการนัดหมายจะไปเที่ยวแบบเช้าเย็นกลับ ไปเที่ยวก่อนเราจะคลอด มีคู่สามีภรรยา 4คู่ รวมคู่เราด้วยตกลงให้เรานั่งรถเก๋ง คนที่เป็นเมียนั่งในรถ ผู้ชาย3คนจะขับมอไซร์กินลม (เราท้อง8เดือนกว่าแล้ว นั่งมอไซร์ลำบากแล้ว) ***ตลอดสัปดาห์มีการเปลี่ยนสถานที่ เดี๋ยวไปไม่ไปอ้างโควิค คนนั้นกลัวคนนี้ คนนี้กลัวคนนั้น ในซอยบ้านที่เราอาศัยอยู่มีคนติดโควิดเกิน20คนแล้ว เพื่อนคู่นึ่งทำงานรพ. คนนึ่งขับวิน คนนึ่งแม่ค้าในพื้นที่เสี่ยง ***เราเลยบอกแฟนเราว่า เราไม่ไปดีกว่าพวกเธอจะได้ตัดสินใจอะไรง่ายๆ ไม่ต้องไปนั่งรถเขา ให้เขาพูด เธอก็ขับมอไซร์ไป ****พอมาเมื่อวานแฟนเราบอกเจ้าของรถอยากให้เราไปนอนที่บ้านเขาจะได้ออกพร้อมกัน แต่ฝนตกเราเลยนอนที่บ้าน #มีแต่เจ้าของรถเก๋งที่บ้านอยู่ที่อื่นเรา3คู่บ้านอยู่ระแวกเดียวกัน :::::::แฟนเราปลุกเราตอน6โมงครึ่งมาแต่งตัว แต่งตัวเตรียมกระเป๋าเสร็จยังไม่7โมงกว่าๆ แฟนเราโทรไปหาเพื่อนๆ กลายเป็นว่าทุกคนออกไปแล้ว เราเข้าใจว่าเราสาย แฟนเราจะขับรถตามไปเขาบอกไม่ต้อง เราเข้าใจว่าเขาจะกลับมารับ รอจน8โมงเขาบอกให้แฟนเราขับรถตามไป แต่ไม่ต้องให้เราไป #ทุกคนอ้างว่าเป็นห่วงหลาน แฟนเราเลยมาคุยกับเราว่าเราไม่ต้องไปแล้ว แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมไม่มีใครโทรตามแฟนเรา #เราน้อยใจมาก แฟนเราก็น้อยใจเพื่อน เราโกรธที่ให้เรามาแต่งตัวรอ แต่เราบอกให้แฟนเราตามไปนะเราไม่โกรธแฟนเรา เพราะมีน้องอีกคนนึ่งขอขับมอไซร์ไปด้วยเขารออยู่ .....แฟนเราเลยพาเราออกมาซื้อข้าวกินขับผ่านหน้าบ้านเพื่อนคนนึ่ง รถมอไซร์จอดอยู่รถอีกคคนก็จอดอยู่ แปลว่าเขานั่งรถเก๋งไปด้วยกันหมด แต่ทำไมแวะรับเราไม่ได้ แฟนเราเลยโทรไปถามใหม่เขาอ้างว่าให้เพื่อนคนนึ่งโทรตามแล้วเขาลืม ไปกัน6คนมีโทรศัพท์คนเดียวหรอ อ้างว่าเป็ห่วงเรา เราไม่เชื่อพวกเขาไม่อยากให้แฟนเราไปเะราะแฟนเราไม่นั่งรถเก๋ง มันเมารถ พวกนั้นก็ไม่อยากขับมอไซร์อยากนั่งสบาย ทำไมไม่บอกกันดีๆ เราไม่ได้อยากไปมากขนาดนั้นแต่ให้เรามาแต่งตัวนั่งค่อยแล้วตอแหลหลับไปมา เราโกรธมาก .......สุดท้ายเร่ให้แฟนเราไปขับรถมอไซร์เล่นกับน้องที่มาค่อยนะ เราไม่อยากให้เขาแฟวเหมือนเรา ........ตั้งแต่เช้าเราน้ำตาไหลตลอด พี่สะไภ้มาอยู่เป็นเพื่อนก็ดีขึ้น เดินเข้าห้องน้ำก็น้ำตาไหล แฟนโทรมาบอกว่าอยู่ใหนก็ร้องไห้ แฟนโทรมาตอนบ่ายบอกเมียเพื่อนฝากขอโทษเราโกรธจนร้องไห้ คุ่มอารมณ์ไม่ได้เลย ร้องไห้ทั้งวัน จนตอนนี้ก็ยังรู้สึกแย่อยู่ แฟนเรากลับมาแล้วกเหอะ เรายังปรับอารมณ์ให้คงที่ไม่ได้เลย ปกติตอนนี้จะนอนแล้วไม่ง่วงเลย อยากแต่ร้องไห้ #ท้องแรกคะ #ขอคุณสำหรับคนที่อ่านมาถึงตรงนี้

2 ตอบกลับ
 profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

ลองหยุดคิดดูนะคะ พอรู้ว่าตัวเองคิดก็สั่งให้หยุดทันทีทุกครั้ง เพราะถ้าดูดีๆ เราคนเดิม เวลาใกล้เคียงกัน จะคิดซ้ำวนไปวนมา ซึ่งการคิดแล้วไม่เกิดประโยชน์เช่นนี้ไม่ควรเสียเวลาคิด ประกอบกับช่วงท้อง ฮอร์โมนก็จะอ่อนไหวกว่าปกติค่ะ บ้านนี้ก็เป็นเข้าใจดีเลยค่ะ พอเรายอมรับความจริงได้ ใจจะปล่อยเรื่องนั้น แล้วน้ำตาจะหยุดเองค่ะ บ้านนี้ก็มีเรื่องกระทบจิตใจมีร้องไห้แบบหยุดตัวเองไม่ได้ทั้งที่เล็กน้อยแบบไม่เคยเป็นมาก่อน แต่สุดท้าย พอร้องไห้ หายใจเหนื่อยหอบ ปวดหัว ปวดท้อง จะอ้วก ก็คิดถึงลูกขึ้นมาทันทีค่ะ ไม่เกิน 5 นาทีก็รีบหยุด กลัวฮอร์โมนที่หลั่งตอนเราเศร้ากระทบลูก กลัวลูกหายใจไม่เต็มอิ่ม กลัวอาหารที่ทานไปจะอ้วกออกมาแล้วลูกไม่ได้รับสารอาหาร กลัวความปวดหัวจะหลั่งสารความเครียดกระทบลูก ปล.เพื่อนที่จะยอมให้ส่งผลต่อใจเราได้ ไม่ใช่ทุกคนที่อยู่ใกล้ รู้จัก หรือเคยรู้จักกันมาก่อน แต่จะต้องเป็นคนที่ต่างนึกถึงจิตใจกัน ให้เกียรติกัน และมอบความรู้สึกและสิ่งดีๆให้กันค่ะ ปล2.การย้ำความคิด การจมกับความผิดหวัง ก็เหมือนการตบหน้าตัวเองซ้ำๆ ทั้งที่คนอื่นตบหน้าเราเพียงทีเดียวแล้วจบไปนานแล้ว แต่เราเองที่ตบตัวเองจนถึงวินาทีนี้ ลองฝึกหยุดทำร้ายตัวเอง รักตัวเอง กอดตัวเอง และต้องรับอะไรไม่ดีให้น้อยๆดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

อ่านเพิ่มเติม

คืออธิบายยากค่ะ... เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าการไปเที่ยวมันจะสำคัญอะไรขนาดนั้นทั้งที่ท้อง 8 เดือน.... ยิ่งไม่มีรถก็ยิ่งไม่อยากไปเลยเพราะไม่ชอบไปนั่งอึดอัดบนรถใคร...รู้แต่ว่าการที่เราเสียใจมากแปลว่าเราให้ความสำคัญในเรื่องนั้นๆค่ะ.... ย้อนไปตอนต้นอีกละการเที่ยวมันสำคัญขนาดไหน ถ้าเป็นเราโฟกัสเรื่องความปลอดภัยของลูกเท่านั้นค่ะ กิน นอน พักผ่อนที่บ้านเปิดแอร์เย็นๆ สบายๆ จิตใจแจ่มใส...เราไม่เข้าใจว่าเจ้าของโพสโฟกัสผิดจุดหรือเปล่าถึงได้ร้องไห้กับเรื่องที่ไม่มันไม่ได้สำคัญอะไรซักเท่าไหร่เลย หรือมันสำคัญมากสำหรับเจ้าของโพส เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ความสำคัญของคนเรามันไม่เหมอนกันค่ะ

อ่านเพิ่มเติม
3y ago

เมื่อเช้าลืมตาตื่นขึ้นมาก็ทำมาหากินปกติ ไม่คิดติดใจอะไรแล้ว ส่วนตัวเราเองตั้งแต่เรียนจบมาก็แทบไม่ได้ติดต่อเพื่อนอีกเลย แต่คนเหล่านั้นกลับหมุนเวียนมาแก้ตัวให้ฟัง นัดแนะวันเที่ยวใหม่ เราตอบแค่กูไม่ว่าง ไม่ว่างตลอด วันใหนก็ไม่ว่าง ใครจะไม่พอใจก็ช่าง อยู่บ้านเล่นกับแมวสบายใจกว่า