ขอแง่มุมแง่คิด เพื่อกลับมาสู้ชีวิตอีกครั้ง

ของการเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่แสนลำบากตั้งแต่ท้อง สวัสดีค่ะ เราแม่น้องเจเจค่ะ ขอมาแชร์และขอแง่คิดมุมดีดี เพื่อให้เราเข้าแข็งและก้าวต่อค่ะ ตอนนี้น้อง2เดือน18วันแล้ว เข้าเรื่องเลยนะคะ เราเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เพราะตอนตั้งท้อง เค้าไม่เอาลูกค่ะมจะพาเราทำแท้ง แต่เราไม่ทำ เค้าเลยปล่อยเราสู้เผชิญทุกอย่างคนเดียวคงตั้งแต่เราตัดสินใจเก็บลูกไว้ ตอน 8วีค ค่ะ เคยจะฆ่าตัวตายแต่โชคดีเพื่อนๆให้กำลังใจตลอด เราไม่กล้าบอกพ่อแม่ อดทนทำงาน หาเงินคนเดียว หาหมอคนเดียว สู้คนเดียวมาตลอด ร้องไห้ตลอด แต่ลูกสู้มาก ไม่เป็นอะไรเลย เราไม่แพ้เลย ความเจ็บใจคือ เค้าคอยแช่งให้ลูกเราตายตลอด เพราะเค้ากลัวคนรู้เรื่อง จนตอนนี้เค้ามีใหม่โดยไม่สนใจอะไรเราเลย อารมไปแย่งคนอื่นมาจนสำเร็จ ทำแบบเดิมเหมือนที่ทำกับเรา แต่คนนี้เค้าคงรักมาก ทุ่มทุกอย่างจนบางที่เราแค้น เพราะเค้าไม่รับผิดชอบอะไรที่ทำกับเราเลย เราเตือนกับตัวเองตลอด ว่าดีแล้วที่เสียคนเลวๆไป แต่พอคลอดมา ความรู้สึกกลับมาอีกครั้ง เพราะลูกเราดันเหมือนเค้ามากทุกอย่าง ผิด ผม หู แขน ขา ช่วงแรกกลับมาร้องไห้นะคะ แต่ตอนนี้ไม่ร้องง่ายๆแล้ว เค้ามีความสุขต่างกับเราที่ต้องเครียดเรื่องเงิน น้องหัวใจรั่ว วันแรกที่รู้ เราทรุดเลยค่ะ แต่ก็สู้ต่อ เงินที่หาก้อหมดและหาไม่ได้ต่อเพราะเลี้ยงเค้าเองคนเดียว จนเดือนแรกน้ำหนักลงมา20 กิโลอย่างรวดเร็ว อยากได้แค่แง่คิดที่ดีเพื่อให้เราเดินต่อค่ะ ตอนนี้ท้อเรื่อง ค่าใช้จ่ายและอนาคตลูก เราจะต้องทำงานแล้ว ออกจากงานก้อไม่ได้ เงินก้อไม่พอทำประกัน ทุกอย่างมันต้องดีขึ้นใช่มั้ยคะ คนที่แย่กว่าเรา เราพยายามมองแบบนี้เสมอ แต่เราแน่คนเดียวทนได้ พอมีลูก สงสารลูกค้ะ กลัวเค้าลำบากเพราะเรา