ประสบการคลอดท้องแรก

กำหนดคลอดวันที่5มีนาคมค่ะ แต่มาคลอดวันที่28กุมภาพันธ์ 39+2 น้องน้ำหนัก3020ค่ะ ก่อนหน้าจะคลอด1วันคุณแม่มีอาการท้องเสียประมาณ4-5ครั้ง และปกติในช่วงไตรมาสหลังๆแม่มักจะลุกขึ้นมาฉี่ช่วงตี1-2-3 วันนี้ก็ลุกขึ้นมาฉี่ปกติแต่สังเกตุเห็นว่ามีมูกใส(ในใจตื่นเต้นมาก แต่มันก็แค่สัญญาณเตือนใกล้คลอดอีกอย่างก็ไม่ได้มีอาการเจ็บท้องเตือนมาก่อนด้วย เลยกลับมานอนต่อ แต่สักพักก็รู้สึกว่ากางเกงในแฉะแต่ไม่ถึงเปียกประมาณว่านอนไม่ค่อยสบายเลยลุกขึ้นเปลี่ยนและก็สังเกตุเห็นเลือดจ้าแถมมีน้ำเดินด้วย คราวนี้รีบเพ่นไปรพ.เลยจ้าตอนตี3 ไปถึงตรวจปากมดลูกเปิดเซนเดียวแต่หมอให้นอนดูอาการจนประมาณ7โมงเช้า เราเจ็บท้องถี่ แถมพยาบาลเอาข่าวมาให้กินตอน7:30น. ถึงเวลา8:00น.คืองดน้ำงดอาหาร มีเวลากินจริงๆไม่ถึง5นาที ที่เหลือคือเวลาเจ็บท้อง ละเขาก็เอาไปทิ้งจ้าาา อิแม่นอยมาก แต่ถึงต่อเวลายังไงก็ไม่ได้กินหรอกเพราะอิแม่ปวดท้องมาก ละทวีความเจ็บขึ้นเรื่อยๆแต่ท้องไม่แข็งนะคะ พยาบาลมาตรวจปากมดลูกเปิดแค่2เซนครึ่งเอง อิแม่ก็คือปวดท้องไม่ไหว โวยวายเหมือนคนไม่มีสติ(ห้ามลอกเลียนแบบเพราะจะโดนด่าแบบโวยวายไปจะไม่มีแรงคลอด) จน9โมง คือปวดจะเป็นจะตายแต่ท้องไม่แข็ง ตอนนั้นก็ยังโวยวายแบบจะออกแล้วๆ ถ้าไม่ทำคลอดตอนนั้นคืออิแม่จะคลอดตรงเตียงรอคลอดละนะ พยาบาลก็ชุลมุนเพราะความบ้าคลั่งของอิแม่ จนต้องลากอิแม่ไปห้องคลอดละช่วงชุลมุนพยาบาลเดินไวอิแม่ที่เจ็บท้องเลยเดินช้าตามไม่ทันพยาบาลที่ถือสายน้ำเกลือ สรุปหลุดเลือดกระฉูดจ้า แต่อิเเม่ไม่สนฉันจะคลอดดดดด ละตรวจปากมดลูกเปิด7เซน อิแม่เบ่งโชว์เลยจ้า สรุปเบ่ง3-4ครั้งออก จบ ไม่ต้องทนปวดท้องต่อไป(เตือนอีกครั้ง ห้ามลอกเลียนแบบ) พยาบาลถึงขั้นบอกว่าไม่เคยพบเจอใครดื้อเท่าเธอมาก่อน แต่วินาทีคลอดแล้วจะด่าอะไรก็ด่ามาเลยค่ะ ไหนใครบอกว่าเดี๋ยวจะไม่มีแรงเบ่ง ถึงอิแม่จะตัวเล็กแต่ใจคือสู้มาก ลูกเกิดมาร้องทั้งวันเหมือนอิแม่เลยในขณะที่ลูกคนอื่นนานๆจะร้อง คิดละปวดหัวท่องในใจ นั่นลูกฉันเหมือนฉัน