มาเล่าประสบการณ์การคลอดคะ

กำหนดคลอดน้องวันที่15 เดือนตุลาคม เเต่น้องเเตกก่อนวันที่ 7 ตุลาคม อาการเริ่มต้น อิ่เเม่เริ่มปวดเตือนเดียวเจ็บเดียวหายคือรู้เลยว่าปวดท้องจะคลอด ตั้งเเต่ 05:00 ของวันที่6 เจ็บทุกครึ่งชั่วโมง เจ็บเเบบจี๊ดๆๆ พอหายก็หายเเบบปกติ มาเริ่มปวดถี่ๆตอนเย็น เริ่มก้าวขาไม่ออกเเล้วคะเวลาเจ็บ เเต่ก็ยังมีช่วงหายเจ็บด้วย พอตกดึกก็ไม่ได้นอนเเล้วคะ ปวดมากทุก2-3นาที ถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนเที่ยงคืนกว่าๆน้ำเดินคะ ไปถึง โรงบาล ปากมดลูกเปิด 2 ซม พยาบาลให้นอนรอจนปากมดลูกเปิดครบเลยคะ ปวดถี่ขึ้นเรื่อยๆ เเต่ตอนนั้นระดับความเจ็บเรายังพอทนได้ ก็นอนรอต่อไปคะ นอนบ้างนั้งบ้าง จะนอนก็นอนไม่ติด เวลานั้นคือทรมานสุดๆ พอประมาณ 6 โมงเช้า เราบอกหมอว่าปวดไม่ไหวเเล้วคะ พยาบาลก็มาตรวจดูปากมดลูก ปากมดลูกก็ยังเปิดเเค่ 6 ซม คะ เวลานั้นเราปวดฉี่ด้วย จะเดินไปเข้าห้องน้ำก็ก้าวขาไม่ออก เเต่ก็ไป ไปนั้งในห้องน้ำก็ลุกขึ้นไม่รอดคือขาเเข็งไปหมดเเล้วคะตอนนั้น พอกลับมาถึงที่นอนก็นอนรอปากมดลูกกันยาวไปอีกคะจน ประมาณ 9 โมงกว่า คือเรารู้สึกปวดเบ่ง คือเหมือนปวดอึมากอยากเบ่งมาก เเล้วก็มีหมอมาดูคนไข้ที่เตียงข้างๆพอดี เราเรียกหมอหมอถามว่ามีอะไรคะ เราบอกว่าตอนนี้ไม่ไหวเเล้วคะ_ปวดเหมือนจะเบ่งเเล้ว หมอปิดม่านตรวจดูปากมดลูกเลยคะ ปากมดลูกเปิดครบเเล้ว หมอบอกให้ลองเบ่งที่เตียงดู คือเบ่งให้อึออกมาเลย เราก็เบ่งหมอบอกหัวเด็กลงต่ำเเล้วเข้าห้องคลอดเลยคะ ก็มีรถเข็นมารับไปห้องคลอด เราเดินขึ้นเตียงเเบบเเถบจะไม่ไหว เอาขาตั้งที่ที่เขาไว้วางขา หมอบอกถ้าปวดท้องให้เบ่งเลย ไอเราด้วยความลูกคนเเรกก็เบ่งไม่ถูกสิคะ เบ่งหยุดเบ่งหยุด หมอก็บอกให้เบ่งยาวๆเลย นะเวลานั้นคือหมอก็ได้ตัดช่องคลอดเรียบร้อยเเล้วตอนเขาตัดคือเราไม่รู้สึกเจ็บเลยเเต่รู้ว่าเขาตัด เราก็เบ่งไปจนเบ่งเป็นก็เบ่งยาวๆไป2ที หัวน้องก็ออกมาเลยหมอก็ดูดนู้นดูดนี้ ไอเราก็เบ่งอีกทีหลุดทั้งตัวเลย หมอก็เอาน้องตั้งไว้ที่ท้องเรา เเล้วตัดสายสะดือเวลานั้นคืนโล่งเลยคะความเจ็บทั้งหมดหายไปเลย หมอก็เอาน้องไปเช็ดตัว ระหว่างนั้นเขาก็เย็บเเผลให้เราฉีดยาชา รู้สึกเจ็บบ้างเล็กน้อย เเต่เวลาเบ่งน้องก็ประมาณ10นาที เราถือว่าคลอดง่ายมาก กับน้ำหนัก 3,430 เเต่เเค่มาทรมานกับตอนรอคลอดนี่เเหละนานมาก น้องออกมาเเข็งเเรง อิ่เเม่ก็ดีใจเเล้วคะ