วันนี้เราเป็นพ่อคนแล้วนะ

กว่าที่เราจะได้ใช้คำว่าพ่อ แม่ มันไม่ใช่แค่การแต่งงานแล้วมีลูก สิ่งที่ต้องมีให้มากกว่านั้นคือ การเสียสละและความรับผิดชอบ ยอมให้ได้ทุกสิ่งขอแค่ลูกนั้นปลอดภัยและมีชีวิตที่ดี ยิ่งวันนี้ตัวผมได้เป็นพ่อคนแล้ว ยิ่งทำให้รู้ว่าพ่อแม่เรานั้นต้องเหนื่อย และเสียสละมากแค่ไหน ที่ทำให้ตัวเรามีวันนี้ได้ ในวันที่ลูกของผมคลอด แน่นอนว่าคนเป็นพ่อทุกคนต้องดีใจมากเป็นเรื่องธรรมดา ทุกอย่างเหมือนจะแฮปปี้ ทำความสะอาดลูก และตรวจร่างกายเสร็จ พยาบาลคงจะพามาส่งเราที่ห้อง แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่เราคิด พอได้ยินคำว่าพูดจากหมอว่า ลูกของคุณพ่อหายใจเร็วผิดปกติ มีฝ้าที่ปอด และเสียงหัวใจเต้นผิดปกติ ได้ฟังแล้วทำเอาผมแทบทรุดลงไปตงนั้น อยากจะเข้าไปบอกภรรยาแต่ก็ยังไม่ออกจากห้องพักฟื้นหลังผ่าคลอด ทำได้แค่ตอบกลับหมอไปว่า ช่วยลูกผมด้วยนะครับคุณหมอ น้ำตาที่ไม่อยากให้มันไหลก็กลั้นไว้ไม่อยู่ แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เราให้ผมนั้นมีพลังสู้ ไม่ว่าจะต้องเจอกับอะไร นั่นคือภรรยาของผมที่อยู่เคียงข้างคอยพูดปลอบใจซึ่งกันและกัน แม้จะเจ็บแผลที่ผ่าคลอด น้ำนมจะมาช้า และหมอยังไม่อนุญาตให้ลูกกินนมจากอกแม่ ทำได้แค่มองดูลูกผ่านตู้กระจก แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม เธอก็ยังไม่ย่อท้อ ลุกขึ้นมานวด มาปั๊มนมให้ลูกทุกๆ 3 ชั่วโมง แม้ว่า 2วันแรกน้ำนมจะยังไม่มา เธอก็ไม่เคยคิดที่จะหยุดทำ มีเพียงแค่คำว่าอยากให้ลูกได้กินนมแม่ ปั๊มได้วันละ 1 ออนซ์ ฝากให้พยาบาลไปป้อนลูกทางสายยางก็ยังดี นับตั้งแต่วันที่ลูกคลอดมาถึงวันนี้ก็เข้า 7 วันพอดีที่เรานั้นเฝ้ารอคอยอย่างมีความหวัง และก็เหมือนว่าฟ้าจะเป็นใจให้เรา หมอได้บอกว่าลูกชายของเรานั้นหายใจปกติดีขึ้นแล้ว ฝ้าที่ปอดก็ตอบสนองกับยาที่รักษา ส่วนเรื่องหัวใจนั้นก็ต้องคอยดูอย่างใกล้ชิด ลูกไม่ต้องอยู่ในตู้และให้กินนมเองจากอกแม่ได้แล้ว แม้หมอจะบอกว่าในเด็กที่คลอดใหม่การที่เด็กหายใจเร็ว และปอดขับน้ำออกมาไม่หมดสามารถเกิดขึ้นได้บ่อยในทารกแรกเกิด ไม่ว่าจะคลอดเองหรือผ่าคลอด ก็เป็นได้เหมือนกัน แต่สำหรับคนที่เป็นพ่อแม่มือใหม่นั้นอย่างเราพวกเราสองคนนั้น มันเป็นเรื่องที่ไม่อยากจะฟังมากที่สุด สุดท้ายนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ผมจะพยายามเป็นลูกของพ่อแม่ เป็นสามีที่ดีของภรรยา และเป็นพ่อที่ดีของลูก ให้มากกว่าที่เป็น… … วันที่ 13 นี้ เราสามคนจะได้กลับบ้านกันแล้วน๊าาา …