Stay at home.

Stay at home. Full time mama. Need ko lang ng encouragement. Kasi napapagod na ako. Mentally and physically. Hindi ako pagod as mother. Pero pagod ako being a wife. Presently, hindi kami nagpapansinan ni hubby for almost like 2weeks in a row. Nag start ito na parang ako ang kumikilos. Nasa bahay sya ngayon and work-from-home sya for almost 2months na ata. And nag start na rin mag school ang toddler ko. Nasa prep na sya. 2 days face-to-face. 3days online. At first, okay naman. He makes coffee for me. Pero nung kinatagalan, parang wala na effort. Small things na messy, ako pa gagawa. Like, ung basura hindi niya tinatapon. Andun lang sa kitchen table. Most of the times, ako nag huhugas ng plates after kumain. We are not in talking terms. Alam ko mali un. Especially ung silent treatment. I was like this when growing up. My mother was like this too. Siguro nakuha ko toh sa kanya. Ung anniversary namin, wala lang. I dont mind if wala sya gift sa akin. Binilhan ko sya ng cake. Parang ako lang ata kumain ng cake. Hanggang nag expired ang cake. Small slice ng cake lang kinain nya. Then, hindi na sya kumain. Hindi nya na ako pinagtitimpla ng coffee. Ang akin lang, wala sya effort to try. Effort to ask me kamusta ako. Ano pwede ko gawain. Parang mas marami pa ata sya time kaysa sa akin. He can go out with friends. Laugh with his friends sa chats. Wala ako makausap. Wala. And i wake up every morning, to make breakfast for my family. Then, after ko sinundo si toddler sa school, i make lunch for them. Ni mag saing hindi nya magawa. Wala ako makausap. Maka kwentuhan. Wala. I dont like to tell this sa mga kapatid ko kasi problema ko toh sa asawa ko. Wala ako makakwentuhan. Ang mga friends ko, hindi ko sila makwentuhan kasi mas matanda ako sa kanila. And i dont want to ruin his reputation. I keep on crying pag napupuno na ako. I already confront this to him before, pero parang amnesia sya. After 1 month, balik nanaman sya sa dati. Ang hirap maging asawa. Ang hirap. Ang pagiging nanay, naiinitindihan ko kasi toddler palang. Hindi ako nahihirapan as a mother, pero as a wife/spouse. Oo. Napapagod ako. Napapagod na rin ako i-confront sya. Im too tired. Too tired. #SAHM #sadwife #advice #depressed #tiring

Anonymous

21 Replies

Magsulat ng reply

Hugs mi. Ganyan din ako. Pero sinasabe ko sa asawa ko kpag naiinis na ko. Minsan nasasabe ko sa sarili ko bat ako nag asawa na ganito? Parang ang unfair kasi. Siya nakakahang out with friends, basketball, nakakainom with tropa.. like ako nga eto oh sa bahay lang ni pagligo nga minsan nahhirapan pa ko kasi humahabol ung anak ko. Parang hndi nya nakkita na unfair sya pero lagi nyang sinasabe minsan lang daw. Hahahaha nakakapagod kasi isang taon palang ganyan na sya pano pa kaya sa mga susunod na taon pa? Minsan iniisip ko nalang na makipag hiwalay eh kaso kawawa naman anak ko. Nakakapagod talaga maging asawa kpag ganyan attitude haha parang di nila nakkita yung kulang at mali nila. Walang kusa in short..

Magbasa pa

20 Replies

Home Just Mums stay home full time mama need ko lang ng encouragement kasi napapagod na ako