19 weeks preggy ndi ko pa nararamdaman na sumisipa si baby..normal lng po ba iyon?ilang weeks po b?

Pggalaw ni baby

Preggers

Magsulat ng reply

Maging una na mag-reply

REAL STORIES: "41 weeks na, ayaw pa rin lumabas ni baby—lahat na ginawa ko"
Masakit bilang isang ina ang makita ang ganitong kalagayan ng anak.Yung tuwang tuwa kna sana kasi magkakaroon na ng kapatid ang panganay mo at xcited na rin sya maging ate pero bandang huli magiging malungkot ulit sya kasi kinuha na Ni PapaGod ang aming munting baby? bilang magulang para kang dinurog sa sakit kasi feel na sana ng Panganay ko na ate na sya tapos pinakita lng pala sa kanya ang kapatid nya 4days lng po yung baby namin.Napakasakit yung tipong hihiling ka nlng sa Dios na sana Panginoon kung kung kukunin mo ang baby namin wag mo na sya pahirapan kasi lalo kmaing nasasaktan sa tuwing tutusukin sya ng karayom kukuhanan ng dugo minu.minuto lalo syang manghihina.bakit ganon kahit baby kailangna ba tlaga every minutes kahit hirap na hirap na yung baby.kaya Malaki po yung natutunan namin sa mga oras nato dahil sa time po nato talagang gipit po kami kaya hndi po namin kayang e private si baby.kaya narealize po namin mag asawa na Sana kung tayo po ay magbabalak na mag asawa or magbuntis kailangan talaga may sakto kang ipon para sa mga pangangailangan mg baby mo.kaya ipinapagsaDios nlng po namin si baby kahit masakit? kasi sino po bang mag aakala na ganito po yung sasapitin ng baby nmin.Sa ngaun po Moving on parin kmi dahil sa nangyari .Sa lahat po ng mga nanay ingatan Po natin ang mg anak at mahalin every mins.dahil hndi po natin alam ang mangyayari ng bukas.At isa din po sa mga natutunan ko dito e tungkol po sa pagbubuntis ko noon nsa tyan pa sya.kasi ilang beses din ako nahulog,na slide at nalaglag sa katre marami pong nangyari sakin sa panahon nabuntis ako kasi palagi po akong nga iisa sa bahay kasi may trabaho yung asawa ko tapos may tindahan po kami wala pong magbbaantya kundi ako kaya po siguro marami pong komplekasyon yung baby namin at palagi din po akong umiiyak siguro dala na rin po ng depress ko yung nangyari sa baby ko .yung baby po kasi namin marami pong komplekasyon at congenital anomalies po kaya sobrang durog durog po tlaga ako kami ng asawa ko dahil sa sinapit ng baby namin at dahil po sa inis ko diko po maiwasan minsan na maisisi sa asawa ko dahil ok lng sa kanya na parati akong mag isa nong mga panahon nayon.Pero nangyari napo ang nangyari at hndi mo na rin maibabalik ang panahon kaya nagpapakatatag po ako sa ngaun dahil sympre bilang isa ina ikaw po yung mas nasasaktan? at mas durog kaya sinabi kopo sa sarili ko na kung Sana loobin bibigyan pa ako ng pagkakataon ng Dios magbuntis ulit aalagaan kopo ang aking pagbubuntis at aking baby.At yong Panganay kopo ngaun hndi parin po maka move on marami po syang tanong sa amin bakit daw po ganun wala daw po baby namin mas kawawa po panganay ko kasi hndi nya po nakasama si baby dahil sa ospital lng po kami sa 4days na kasama namin si baby nasa ospital lang po kami at bawal po ipasok ang bata kaya hndi man lng pi sila nagkasama ng panganay ko .Malaki napo ang Panganay ko 6yrs.old napo sya ngaun at sa kasakuluyan po ay kami lang po ulit dalawa ngaun magkasama sa bahay kasi nasa work po ang Papa nya at lage po syang nagrereklamo na wala daw po syang ka play at wala ding kausap kasi po wala pong bata dito sa lugar namin na malapit po sa kanya puro mga dalaga napo kasi mga kapitbahay namin.Kaya palaging pong sinasabinng anak ko na Mama kapatid wala akong kapatid mama wala akong ka play pahingi kapatid na hindi patay mama? sa tuwing sasabihin po ng anak ko yun tagos sa puso at nasasaktan din po ako bilang isang ina kasi dipa po namin maibigay sa kanya kasi nagpapahinga papo ako sa ngaun at fresh papo nag nangyari kaya gusto kopo muna ipahinga katawan ko para bumalik ulit ang lakas at isa pa financial problem po.kaya palagi pong humihingi ako ng sorry sa anak ko.?.Kahit makulit po anak ko dahil walang kalaro iniintindi ko nlng po normal lng naman po yun sa isang bata lalo na wala syang ibang nakakahalubilo na bata dahil kayong dalawa lng parati ang magkasama.Marami pong Salamat.
My Labor and Delivery Story

Home Just Mums pggalaw ni baby