Postpartum depression

Gusto ko lang ishare etong ppd ko. Para naman mabawasan etong naramdaman ko ngayon. Ewan ko pero sobrang lungkot ko kapag magisa ako. Kapag naiiwan kami ng baby ko. Kapag umaalis siya at pumapasok nawawalan ako ng gana kumain kasi magisa ako. Walang makausap. Walang makakwentuhan. Puro gawing bahay nalang ginagawa ko para malibang ako. Para diko maisip yung mga problema namin ngayon. Kung saan kukuha ng pera pangkain, pambayad ng bahay ng kuryente. Nagdodoble kayod na siya. Pumapasok sa office pag dating sa hapon sumasideline sa grab rider. Naawa ako sa kanya kasi wala ako magawa. Lahat sa kanya. Di ako makatulong. Na ang dating pangako ko sa kanya noon magtratrabaho padin ako kahit nakapanganak nako. Pero paano? Yung company na pinapasukan namin nag temp shutdown na. At kung magbubukas man pili nalang ang mga kukunin at isa ako sa di makukuha. Ang dami ko plano noon nung wala pang pandemic. Sabe ko bibili ako ng mga gamit ng lo ko. Yung mga bagay na pinapangarap ng mga mommy makumpleto lahat ng gamit ng baby. Kaso diko nagawa. Sabe ko pa noon papalitan ko lahat ng gamit sa bahay. Bibili ako ng bagong bedsheet. Bibili ng bagong kutson (yung ginagamit kasi namin yung banig lang na may foam) para sana pag lumabas si lo malinis bago lahat. Kaso 2mons na lo ko hanggang ngayon wala padin. Ayuko gumastos. Ayuko gastusin pera niya dahil ang tanging matutulong ko nalang ngayon ay ang pagtitipid. Kaya kahit cs ako wala pang isang linggo naglaba nako para di na kami magpalaundry every week. Mapa ulam tinitipid ko. Kahit nagugutom sa hapon tinitiis ko matipid lang yung kanin yung bigas. Wala ako magawa. Feeling ko wala akong silbi. Feeling ko wala na akong kwenta. Palamunin. Pabigat. Yan na tingin ko sa sarili ko. Yung dating pinangako ko sa kanya na magtutulungan kami hindi kona magawa. Naawa ako sa kanya kapag nababasa sya ng ulan. Kapag nahuhuli sya ng mga traffic enforcer. Diko alam. Pero sinisisi ko sarili ko. Siya doble kayod samantalang ako andito sa bahay. Magaayos ng bahay. Maglalaba. Maghuhugas ng pinggan magaalaga lang ng bata. Yung dating kami na nililibre ko siya. Binibilhan lahat ng gusto niya (nung may work pako) sinusurprise ko siya. Ngayon diko na magawa. Parang feeling ko di na ako yung nakilala nya noon. Kasi ngayon pabigat at palamunin nalang ngayon. Ang dami kong pangarap saamin. Ang dami kong plano. Pero di ko nagawa dahil sa pandemic na to. Gusto ko sumideline. Mag online seller din sana kaso yung company ko ayaw ibigay ang matben ko dahil wala na daw pondo ang company. Aantayin pa yung sss na ihulog sa company para lang maibigay saakin ng buo. Diko naman magastos pera nya kasi sakto nalang sa lahat. Ayuko kasi na pag nalugi ako eh magsisihan kami. Kaya gusto ko sarili kong pera. Incase man malugi diko sisisihin sa iba. Sa tuwing natutulog siya sa gabe wala ako ibang sinasabe kundi sorry. Sorry kung di kita natutulungan. Sorry kung di kita nadadamayan sa gastos. Sorry kung andito lang ako sa bahay gumagawa lang ng gawaing bahay. Sorry kung napapagod kana sa araw araw kasi nagdodoble kayod ka para saamin. Para lang matustusan lahat ng pangangailangan. Sorry. Gusto ko lang ishare. Wala ksi ako mapagsabihan. Wala ako makwentuhan. Minsan umiiyak nalang. Para mabawasan. Pero sa tuwing gigising ka ng umaga tas ganun padin ang sitwasyon lage mo mararamdaman sa sarili mo na wala kang silbi. Gusto ko nalang matapos tong ppd ko at covid na to. Mahirap din maghanap ng katulong. Una wala kang pambayad pangalawa mahirap magtiwala sa iba. Kaya pag uuwi yun sa bahay. Hindi ko na siya pinag aalaga ng bata. Diko na siya ginising sa madaling araw para patulugin ang bata. Ako na lahat gumagawa para makapag pahinga sya. Yun nalang kasi magagawa ko. Pero alam ko di padin yun sapat. Di pa yun kuntento para sa mga gingawa niya. Kailangan ko tumulong lalo na sa panahon ngayon. Pero paano? Ang lungkot. Sobrang lungkot. Salamat sa pagbabasa.

Anonymous

10 Replies

Magsulat ng reply

maswerte ka padin momsh, kasi kasama mo asawa mo lagi, samantalang ako mag isa nag iintay manganak dito sa probinsya, maswerte padin kayo kasi me trabaho asawa mo yung hawak nalang namen ngayon na pera is yung ipon pa nya last year dahil wala sya work now at income ngayon wala din ako work now kaya palabas lahat ng pera at andito ko sa parents ko, tapos need pa namen magbayad sa lawyer kasi nadamay sya sa isang criminal case tapos yung lawyer mukang pera pa pero inosente yung asawa ko. nasawa nalang ako umiyak minsan naiisip ko na mawala nalang ako dahil sa sobrang dame ng problema i think ako ang pinakaworst na sitwasyon sa lahat to think na hindi ko alam kung makakasama ko asawa ko sa panganganak dahil sa lockdown.

Anonymous

hi po. wag mawalan ng pag asa. think positive lng po. parehas lng dn po tayo na wala dn sa tabi ntn ang mga partner ntin. d ko rin sure kung makakauwi pagkapanganak ko. sana lang mging okay na po lahat. sana makasama rin po ntn sila kht sa mismong araw nlng ng pagkapanganak. magiging okay din po lahat. pakatatag lng po tayo.

Super Mum

Mommy.. I feel you.. Pero wag mo sana isipin na pabigat palamunin ka.. Andiyan ka nag aalaga kay baby.. Yun pa lang malaking tulong na yun para sa partner mo.. Nararamdaman ko yung lungkot na nadulot ng pandemya na to.. Nawalan ka ng trabaho at nagdodoble kayod ang partner mo.. Sana wag ka mawalan ng pag asa mommy na magiging maayos din ang lahat lalo na din yung sa SSS mo.. Maraming handang makinig sayo dito sa TAP mommy..pwede kayo magdasal at kausapin yung partner mo para malaman din niya saloobin mo😊 Sana gumaan pakiramdam mo sa pagshare ng saloobin mo mommy.. Alam ko mahirap pinagdadaanan mo.. Pinagprepray ko na sana kayanin mo.. Mag ingat po kayo palagi ni LO and partner niyo

Sis. Cheer up! Di ka nag-iisa ng situation. Wala din akong work ngayon, asa lang din ako sa asawa ko. Tinalikuran ko ang career ko para maaalagaan ang baby ko :) Ang pinagkaiba lang siguro natin ay hindi ko masasabing gipit kami ngayon. Wag mo isipin na pabigat ka, the fact na dinala mo ang baby, pinanganak mo sya at inaalagaan mo ngayon ng maayos, malaking tulong na un sa hubby mo. Makakaraos din kayo, isipin mo hindi naman forever may pandemic. God will always provide, basta keep your faith lang Sis. Ika nga wag mong bilangin ang mga bagay na wala ka, instead count the things that you have, your child and your husbdand na mukhang mabait naman. 🙏

hi mommy, mas makakatulong ka ky hubby kng kht pano maasikaso mo sya pagdting nya sympre sobrang pagod na un... normal lng un postpartum dippression na narramdamn mo kaso kng hahayaan mo din sarili mo na kainin ka ng dippression mas mhhirapn kau ng hubby mo... isipin mo c baby... think positive nlng lht... iwasan mna un mga nkakalungkot... na xperience ko dn b4 yn sa youngest ko gngwa ng hubby ko nilalabas nya aq and nagwork na dn aq kgd pra ma divert sa iba un iniisip ko... isipin mo nkakatulong knmn sa hubby mo dhl kaw mismk nag aalaga sa baby nyo kaw nag aasikaso sknya no need for yaya dba... kya wag kna msyado mgisip...

Nkarnas din ako sis ng gnyan nung s 1st baby ko..sarili lng din ntin ang makakatulong satin pra mlgpasan ntin ang depression. At ngaun nga na mgddlawa n ung anak ko.minsan naiisip ko na baka mgkadepression n nmn ako lalo na malau ang work ni hubby hndi sya laging uwian s bhay. Ung mother ko malapit lng ung house sa bhay nmin.pero kumbaga kami lng din ng mga anak ko s bhay.iniisip ko nlng na kakayanin ko to. Lkasan nlng ng loob pra di tyo madaig ng depression.

VIP Member

Sis! Wag ka na malungkot. Ganyan na ganyan din ako sayo. Lalo't pag wala si hubby dalawa lang kami ni baby ganyan din ako mag isip. Pero nilabanan ko! Anjan si baby sa tabi mo wag mo hayaan na lamunin ka ng lungkot. Maswerte parin tayo kasi anjan si hubby para suportahan sa mga needs natin. At pinakaswerte sa lahat na sa tagal ng pandemic na to nanatili tayong walang sakit. Laban lang sis! Wag ka na masad. 💕

Mahirap talaga ang pinagdadaanan mo ngayon mommy pero be grateful to God because you have your partner with you in this trying time lalo na at kakapanganak mo lang at may pandemic. Hindi lahat ay may katuwang sa buhay. Ako rin ay laging nagpapasalamat kay God because I have my husband beside me, taking care of me and our family. Hope you feel better soon. Isipin mo malusog kayo at buo ang pamilya mo. 🌝

Hi, pray klng po lagi. Hindi keo papabayaan ni papa God. TAP will always be here for you. ❤

kaya mo yan mommy..bsta lagi ka kumapit kay God..

VIP Member

Stay relax and pray

Buksan sa app

Postpartum depression

Anonymous

10 Replies

Anonymous

Trending na Tanong