Sarinya, Thailand

#ท้องแรกคะ -วันที่4-6กันยา มีน้ำใสๆออกมาเยอะกว่าปกติ บางคนก้อบอกว่าเปนตกขาว บางคนก้อบอกน้ำคร่ำ ก้อเลยหาข้อมูล เเอบกังวลว่าจะน้ำคร่ำรั่วรึป้าว เเต่ก็ยังไม่ได้ไป รพ. -จนวันที่7กันยา เริ่มออกมาเปนสีน้ำตาล เเละเป็นเลือด ด้วยท้องเเรกเลยรีบไปรพ. ปากมดลูกยังไม่เปิด เเต่กลัวว่าน้ำที่ออกมาจะเปนน้ำคร่ำ หมอเลยให้นอนรพ. ดูอาการ คืนนั้นก้อเริ่มเจ็บท้องทุก15-20นาที -พอเช้าวันที่8กันยา ตรวจปากมดลุกเปิด1เซน หมอเลยให้กลับบ้านเพราะท้องเเรกน่าจะเปิดช้า พอกลับมาถึงบ้าน ก้อปวดมากขึ้นทุก10นาที นอนไม่ได้ ทรมานมากๆ พอเยนๆก้อทนไม่ไหว คนที่บ้านเลยพาไปรพ. ตรวจปากมดลูกก็เปิด2เซน ทางบ้านก้อขอให้นอนรพ. เพราะกลับบ้านยังใงก้อนอนไม่ได้อยุ่ดี เลยนอนรพ. ประมาน 21:30 พยาบาลมาช่วยกระตุ้นเเล้วตรวจอีก ปากมดลูกก้อเปิดเเค่3เซน เเต่ทรมานมากเลย เพราะมดลดบีบตัวทีก้อเจบจนหายใจไม่ออก ต้องเกร่งจิกหมอนทั้งคืน -พอเช้าวันที่9 ตอน06:00 ตรวจปากมดลูกก้อเปิด4เซน ในใจคือ ทำไมมันทรมานขนาดนี้ นอนเจ็บมาทั้งคืนพึ่งเปิดเเค่4ยังไม่ถึงครึ่งหนึ่งเลย เจ็บมากจนคิดว่าเปิด7-8เซนไปแล้ว เเต่ทีาไหนได้เปิดเเค่4เซน ท้อเลยตอนนั้น เเต่ก้อพยายามสุ้ ทนเพื่อลูกอีกติดเกียววก้อได้เจอกันเเล้วก้อทนต่อไป จน09:00 ตรวจปากมดลูกอีก 5เซน หมอบอกจะเจาะน้ำคร่ำให้ จะได้คลอดไวๆ 09:30 ก้อยัง5เซน 10:20 เริ่มทรมานเพิ่มอีก มดลูกบีบบ่อยปวดทีขึ้น เปิด7เซน เเต่อยากเบ่งมากเเล้วมีลมเบ่งเเล้ว พยาบาลบอกอย่าพึ่งเบ่งน้ะ เด่วปากมดลูกบวม หัวลุกก้อบวม ติดเชื้อได้น้ะ ห้ามเบ่ง เเต่ไม่ไหวเเล้ว เเต่ต้องหนีบเกร่งจนตกเตียง จะลุกก้อเกร่ง ทรมานไปหมด อยากจะเบ่ง นอนตรงไม่ได้ งอตัวก้อม่ๆด้ หลุดเบ่งไปก้ออึ้บเกร่งไว้ เพราะกลัวลูกจะเป็นอันตราย 10:50 ไม่ไหวเเล้ว มดลุกเปิด8เซน ไม่ไหวเเล้วเบ่งเลยที่เตียงรอคลอด ตะโกรฃนไม่ไหวเเล้วอยากเบ่งมากเเล้ว อั้นไม่ไหวเเล้ว โวยวายลั่นเลย มาคิดทีหลังก้ออายน่ะ เเต่ตอนนั้นก้อมันสุดๆเเล้ว เลยลุกขึ้นจะเดินไป พยาบาลก้อมาดู ก้อเลยบอก มันจะออกเเล้ว ไม่ไหวเเล้ว หนูอั้นไม่ได้เเล้วมันจะออกมาเเล้ว เค้าเลยให้เข้าห้องคลอด เบ่ง3-4ที 11:00 ออก โล่ง ตอนคลอดเปนอะไรที่ไวมาก โฟกัสเเต่ความเจ็บ จนจำอะไรตอนนั้นไม่ค่อยได้เลย รุ้เเต่ว่า มันโล่งมาก เเต่ตอนเย็บก้อมีเจ็บ เจ็บที่ม่สิ้นสุด เพราะโดนกดมดลุกให้เลือดมันออก ล่วงเอาเลือดออก เเต่ก็ผ่านไปได้ 😍😍 09/09/63 11:00 น้ำหนัก3,060 น้องซีรีน