Rattana Inphen, Thailand

แชร์ประสบการณ์แผลผ่าคลอดติดเชื้อเป็นหนอง​ ​ (ประสบการณ์ที่ไม่มีใครอยากเจอ) ก่อนอื่นออกตัวก่อนว่าตอนแรกตั้งใจคลอดธรรมชาติมาตลอด​ แต่เนื่องจากน้ำคร่ำแตกหมดเกลี้ยงขณะครรภ์เกือบ​ 40​ สัปดาห์​ ประกอบกับปากมดลูกยังไม่เปิด​ และยังไม่มีวี่แววว่าจะเปิดเมื่อไร​ (เพราะไม่มีอาการเจ็บใดๆเลย)​ หมอว่าหากทิ้งไว้นานเกินไป​ เด็กอาจติดเชื้อได้​ จึงตัดสินใจผ่าคลอดในเช้าวันนั้นเลย​ โดยการบล็อคหลัง​ ซึ่งพอคลอดเสร็จ​ (ขอไม่ลงรายละเอียดตอนคลอด)​ หมอก็บอกอยู่ว่า​ "มันมีตุ่มเล็กๆอยู่ใกล้ๆแผล​ เดี๋ยวหมอให้ยาฆ่าเชื้อด้วย​ กันไว้ก่อน" จากนั้นก็เข้าสู่กระบวนการพักฟื้นปกติ​ นอนโรงพยาบาล​ 3​ คืน​ ปวดบ้าง​ ไข้บ้าง​ แล้วค่อยๆดีขึ้นตามลำดับ หลังกลับจากโรงพยาบาลศรีสวรรค์​ได้ 2​ วัน​ ก็มีอาการไข้อ่อนๆในตอนเช้า​ และสังเกตว่าแผลผ่าตัดที่ปิดแผ่นกันน้ำไว้​ มีรอยซึมๆ​ ชื้นๆ​ เหมือนมันลอกขณะอาบน้ำ​ (หมอบอกว่าอาบน้ำได้ปกติตั้งแต่หลังคลอด)​ จึงได้ไปหาหมอที่คลินิค​ หมอบอกว่า​ "แผลก็แห้งดี" ซึ่งหลังจากกลับมาคืนนั้นก็มีไข้หนาวสั่น​อย่างหนัก​ แต่กินยาพาราก็ดีขึ้น​ พอเข้าวันที่​ 7​ หลังผ่า​คลอด (วันนัดเปิดแผล)​ ก็มีอาการไข้หนาวในช่วงบ่าย​ เช่นเคยที่กินพาราก็หาย​ แต่สังเกตสิ่งผิดปกติบางอย่างได้ว่าถ้าเรานอนหงาย​ ท้องย้วยๆจะไปกองรวมกัน​ แต่บริเวณเหนือแผล​ จะมีความเปล่งๆ​ นูนๆขึ้นมา​ ซึ่งถ้านั่งหรือยืนจะมองไม่เห็น​ เย็นวันนั้นจึงไปหาหมอ​ตามนัด​ ซึ่งหมอก็ว่า​ "ลักษณะของแผลก็ดูแห้ง​ และปิดสนิทกันดี" แต่บริเวณที่เปล่งๆเหนือแผลคือสิ่งผิดปกติที่หมอกังวลตั้งแต่ตอนผ่าคลอด​ หมอเลยลองใช้เข็มฉีดยาลองเจาะ​ และดูดของเหลวออกมา​ ซึ่งปรากฏว่า​#มันมีน้ำหนองที่เหม็นมาก​ ดูดออกมาได้ถึง​ 6​ สลิ้งเข็มฉีดยา​เลยจร้า​ ? วันนั้นหมอเลยเขียนใบส่งตัวให้ไปนอนแอดมิทที่โรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ในคืนนั้น​ เพราะถ้าปล่อยไว้อาจอันตรายถึงชีวิตได้​ บอกตรงๆ​ ไม่ได้เตรียมใจไว้กับเรื่องแบบนี้ไว้เลยค่ะ ? โดยแนวทางการรักษาคือหมอบอกว่าจะเปิดแผลใหม่ แล้วทำความสะอาดแผลจนกว่าเนื้อตายจะกลายเป็นเนื้อแดง​ ถึงจะเย็บแผลใหม่​ อาจต้องนอนโรงพยาบาลประมาณ​ 7​ วัน​ ฟังแบบนั้นบอกตรงๆว่าอึ้งค่ะ ค่ำวันที่​ 18​ ก.พ.​ เดินทางไปโรงพยาบาล​ เพื่อทำการรักษาตัว​ โดยที่สามีและแม่ตามไปให้กำลังใจ​ ส่วนลูกอยู่กับแม่ย่าที่บ้าน​ พอถึง​ ก็เริ่มด้วยการเจาะสายให้ยาฆ่าเชื้อและน้ำเกลือทางเส้นเลือด​ที่มือ นอนอดน้ำอดอาหารในห้องพักฟื้นหลังคลอด​ (ห้องรวม)​ รอเวลาเข้าห้องผ่าตัดตอนเช้า​ พอเช้าเจ้าหน้าที่ก็เข็นเข้าห้องผ่าตัด​ ทำการบล็อคหลัง​ และหมอ​ (อีกท่านนึง​ ไม่ใช่หมอเจ้าของไข้)​ ทำการเปิดแผลผ่าตัดที่ตอนนี้มันติดกันเรียบร้อยแล้ว​ ? จากนั้นต่อท่อระบายน้ำหนอง​ พร้อมกับเย็บแผลไว้ห่างๆ​ เพื่อรอหมอเจ้าของไข้ทำการรักษาต่อไป​ ได้ยินหมอพูดแว่วๆว่า​ เอาหนองออกได้เพิ่มอีกตั้งประมาณ​ 100​ cc.​ ? หลังจากนั้นก็ไปนอนพักฟื้นห้องรวมต่ออีก​ 1​ วัน​ ชีวิตคือลำบากมาก​ ทั้งปวดแผล​ที่เพิ่งเปิดใหม่​ ทั้งลำบากที่จะลุกไปเข้าห้องน้ำ​ที่ไกลแสนไกล​ เตียงก็สูง​ แถมห้องรวมมักจะสั่งให้ญาติออกจากห้องตามเวลาตลอดทั้งวัน ผ้าถุงก็เปลื้อนทั้งน้ำคาวปลา​ และน้ำหนองที่ไหลเปลื้อนผ้าถุงออกมาตลอดเวลา​ แต่ความพีคไม่ได้มีแค่นั้นค่ะ​ วันที่​สามที่เข้าแอดมิท​ หมอ(เจ้าของไข้ที่ทำคลอด)​ มาดูแผล​ แล้วบอกว่าวิธีนี้รักษาไม่น่าหาย​ ต้องเปิดแผลออกหมด​ แล้วตัดแต่งแผลทุกวันเช้าเย็นถึงจะหาย​ จากนั้น​ หมอก็ไม่รอช้า​ ตัดไหมที่หมอก่อนหน้านี้เย็บห่างๆไว้​ออก​ เปิดแผลอีกรอบ​ (แต่รอบนี้ทำสดๆ​ ในห้องพักฟื้นรวมนี่แหละ)​ ล้างแผล​สดๆ​ เอาผ้าก็อตชูบน้ำผึ้งชุ่มๆ​ ยัดเข้าไปในแผล​ 5​ ชิ้น​ แล้วเอาผ้าปิดไว้​ ซึ่งใช่ค่ะ​ ทั้งหมดนี้ทำสดๆ​ ไม่มียาชาใดๆทั้งสิ้น​ ? ทำแบบนี้เช้าเย็นทุกวัน​ โดยตอนเย็นจะมีน้องหมอเวรมาล้างแผลและยัดน้ำผึ้งใหม่ให้​แบบสดๆ​ ส่วนตอนเช้าหมอเจ้าของไข้จะเป็นคนมาทำแผลเอง​ เพราะต้องตัดเนื้อตาย​ ค่อยๆแต่งแผลไปด้วย​ ซึ่งจะเจ็บมาก​ ตอนเช้าเลยมีการให้มอฟีนด้วย​ เพื่อให้เคลิ้มๆ​ ลดอาการปวด​ (แต่บอกตามตรงนะ​ มันไม่ได้ลดปวดเท่าไรหรอก)​ ก็ยังเจ็บเหมือนเดิมแหละ​ เพียงแต่แค่รู้สึกเคลิ้ม​ ทำให้เราไม่ต้องมานอนจดจ่ออยู่กับการทำแผลแค่นั้นเอง ทำแผลวนๆ​ เช้าเย็น​ ยัดๆ​ ดึงๆ​ ผ้าก็อตชุบน้ำผึ้งแบบนี้ไปกว่า 6​ วัน​ บวกกับต้องให้ยาฆ่าเชื้อทางเส้นเลือด​วันละ​ 4​ กระปุก​ ให้จนเส้นเลือดไม่ไหว​ ต้องเจาะใหม่กว่า​ 7​ เส้น​ ตลอดการอยู่โรงพยาบาล​ แต่ในเรื่องร้ายก็ยังมีเรื่องดีอยู่บ้าง​ หลังจาก​นอนห้องรวมได้​ 4​ คืน​ ก็ได้คิวห้องพิเศษซะที​ สะดวกขึ้นเวลาเข้าห้องน้ำ​ เวลาเช็ดตัว​ เวลาเปลี่ยนผ้าถุงที่เละเทะเจิ่งนองเหนียวหนึบไปด้วยน้ำผึ้ง​ที่ไหลออกมาจากแผลทั้งวันทั้งคืน​ และที่สำคัญสะดวกคนที่คอยมาเฝ้า​ เพราะไม่ต้องมีใครไล่ให้ออกตามรอบเวลาเหมือนห้องรวม เมื่อทำแผลกว่า​ 6​ วัน​ และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึง​ วันที่หมอบอกว่า​ "เนื้อตายหมดแล้ว​ เนื้อแดงพอที่จะเย็บแล้ว​นะ" ก็เข้าสู่กระบวนการบล็อคหลังและเย็บแผลในห้องผ่าตัดอีกครั้ง​ ซึ่งพอหมดฤทธิ์ยาความรู้สึกเจ็บเหมือนเพิ่งผ่านการผ่าคลอด​มา เหมือนกับเราเริ่มนับ​ 1​ กับการพักฟื้นอีกครั้ง​ นอนพักฟื้นและให้ยาฆ่าเชื้อต่ออีก​ 3​ คืน​ สรุปนอนแอดมิท​ที่โรงพยาบาล​ 12​ วัน​ 11​ คืน​ (นานสุดตั้งแต่เกิดมา) โดยในทุกวันที่นอนโรงพยาบาล​ ก็ยังสู้ลุกมานั่งปั้มนมวันละ​ 4​ เวลา​ ส่งกลับบ้านไปให้ลูกนะคะ​ เพราะถ้านมคัดมากไป​ มันจะปวด​ และถ้าทิ้งไว้ไม่เอาออก​น้ำนมก็จะหายไปเลย​ กลัวว่าถ้ากลับไปจะไม่มีนมให้ลูกกินค่ะ​ ? หลังจากกลับมาบ้านก็ภาวนาทุกวันว่าอย่าให้กลับมาเป็นหนองอีก​ นอนวัดไข้ทั้งวัน​ทั้งคืน กลัวกลับมาเป็นอีก​ แล้วทุกอย่างก็ผ่านไป​ โดยตอนนี้ตัดไหมผ่านไปได้​ 3​ วันแล้ว​ค่ะ แผลก็ดีขึ้นเรื่อยๆ​ เลยอยากมาเขียนแชร์เรื่องราวประสบการการณ์ร้ายๆ​ และบันทึกไว้เตือนความจำว่าชีวิตเคยผ่านอะไรๆมาบ้าง​ ทุกครั้งที่ทำแผล​ มันเหมือนฝันร้าย​ ทุกคืนที่ห่างลูกมันชั่งคิดถึงสุดหัวใจ​ แต่สุดท้ายมันก็จะผ่านไป​ ✌️✌️

ตอนนี้อายุครรภ์​ 38​ week.​ กว่าแล้ว ไปซาวด์มาเด็กก็กลับหัวแล้ว​ และคือปกติเป็นคนกินน้ำเรื่อยๆ​ ตกวันนึงไม่ต่ำกว่า​ 10​ แก้วแน่นอน​ แต่ว่าก็ไม่ได้ฉี่บ่อยเหมือนแม่ท้องคนอื่นๆ​ บางคนเล่าว่าคืนนึงลุกฉี่​ 4-5​ รอบ​ แต่เราฉี่แค่ประมาณตี​ 3​ รอบเดียว​เอง​ ระหว่างวันก็ไม่ได้ฉี่บ่อย​ ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ทำอะไรให้เหงื่อออก​ แม่ๆคนไหน​ ไม่ได้ฉี่บ่อยแบบเราบ้าง​ แชร์ประสบการณ์หน่อยค่ะ​ เรากลัวเราไม่ปกติค่ะ

ท้องได้​ 28​ สัปดาห์​ แต่ท้องใหญ่กว่าคนที่ท้องพร้อมๆกัน​ มีแต่คนทักว่าใกล้คลอดแล้ว​ 5555 มีใครใหญ่แบบนี้บ้างมั้ยคะ​ (ท้องแรก​ เพศชายจร้า)​