ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ
ได้ยินคำนี้จากคนที่เป็นสามีแล้วอยากเลิกเลยค่ะ เขาบอกเราว่าเราอยู่สบาย เลี้ยงลูกคงจะเหนื่อยมากข้าวก็มีคนเอามาให้กิน พูดเชิงประชดค่ะ เขาเป็นคนที่อยู่กับเราทุกวัน เราคิดว่าเขาจะเข้าใจเราที่สุด แต่จริงๆเขาไม่เคยพยายามเข้าใจเลย โกรธมากค่ะจนอยากจะเลิกไปเลยแต่ก็ทำไม่ได้ เรายอมออกจากงานเพื่อมาเลี้ยงลูกแบบฟูลไทม์ คนเดียว และเจอแต่ความกดดันจากคนอื่นๆ โดนว่าสารพัด ว่าเลี้ยงลูกทำไมต้องไปเชื่อหมอ คนโบราณเลี้ยงมาอย่างนู้นอย่างนี้ น้ำก็ไม่ให้กินเด็กมันจะไปอยู่ได้หรอ แต่ก็อยู่มาได้3เดือนแล้วอะค่ะ แล้วไม่ให้ดูจอเด็กมันได้ไม่กวนดูแค่แปปเดียวไม่เป็นไรหรอก บลาๆๆ เราเจอสารพัดเลยค่ะ โดนด่าทั้งที่เราเลี้ยงคนเดียวในแบบของเรา เราคิดว่าเราทำดีสุดแล้ว โดนกดดันให้ทำนู่นทำนี้ แต่เราก็พยายามไม่สนใจ เพราะคิดว่าสามีคงเข้าใจเราที่สุด แต่วันนี้เขามาพูดแบบนี้ ทั้งที่เขาเห็นเราเลี้ยงลูกทุกวัน บางทีอยากมีเวลาส่วนตัว ไถเฟส ดูยูทูป ก็ต้องยอมเสียเวลานอนตัวเอง เพื่อหาเวลาของตัวเองบ้าง เพราะเราดูแต่ลูกคนเดียว มันเหนื่อยจริงๆ เรายังยอมรับเลยว่าคนที่เลี้ยงลูกคนเดียวมันเหนื่อยมากๆ เขาเก่งมากๆ ยิ่งแม่เลี้ยงเดี่ยว คือนับถือใจเลยค่ะ คิดแล้วก็ยังน้อยใจสามี ยิ่งตอนออกมาจากรพหลังคลอด เกือบจะเป็นซึมเศร้าหลังคลอด เพราะทะเลาะกับเขาบ่อย ทำอะไรไม่ถูกใจเขาสักอย่าง แต่พอสักพัก เหมือนจะเข้าใจ แต่แค่เหมือนค่ะ จริงๆเขาไม่เคยพยามเข้าใจอะไรเราเลย ทั้งที่เราพยายามเข้าใจเขาว่าทำงานก็เหนื่อยเหมือนกัน ไปหาเพื่อนกลับบ้านเช้า ไม่ว่าจะทำอะไรเราก็ไม่เคยว่าอะไรเลยค่ะ เหนื่อยมากค่ะไม่อยากเครียดไม่อยากร้องไห้นาน กลัวจะส่งผลต่อลูก ท้อเลยค่ะ
