9 ตอบกลับ
บ้านนี้จะพูดอธิบายก่อนค่ะ ถ้าเขาไม่ฟังเราก็จะตีค่ะ (พอตีเสร็จจะบอกลูกที่ตีคือลูกไม่ฟังที่แม่พูดนะ ถึงได้ตีค่ะ )
บ้านนี้ยังไม่เคยตีลูกค่ะ เมื่อลูกทำผิดครั้งแรกอธิบายบอกเขาก่อน ครั้งต่อไปลงโทษเป็นวิธีอื่นที่ไม่ใช่การตี
นับครั้งได้เลย เเต่เวลาตีจะสอนเค้าไปด้วย ตีเบาๆไม่ได้ใช้อารมณ์ เเค่ให้เค้ารู้ว่าสิ่งที่ทำหน่ะผิด
เลี้ยงแบบฝรั่งดีกว่าค่ะ อาจจะจับน้องเข้ามุม สำนึกผิด ดีกว่าตี
ไม่เคยใช้อารมณ์ในการตี มีแต่ตีเพราะลูกไม่ฟัง
เคยเป็นค่ะ ตีแบบใช้อารมณ์กับลูก และเราต้องมานั่งเสียใจเองทุกครั้งที่ทำกับลูกแบบนั้น(ความเครียด ลูกคนแรก เลี้ยงลูกคนเดียว)พอวันนึงเค้าโตขึ้นเรื่อยๆเราเริ่มรู้สึกว่าลูกกลายเป็นเด็กที่เก็บกด แม่หยิบไม้เค้าก็จะร้องเลย กลัวเราแบบลนลาน แต่เค้าก็เป็นเด็กที่ดีมาก เชื่อฟังเราตลอดนะคะ จนตอนนี้ลูกชายเราอายุ11ปีแล้ว เรานั่งมองย้อนไปในอดีตเราจะรู้สึกผิดกับลูกทุกครั้ง เราเคยถามลูกว่า “โกรธไหมที่แม่ตีหนูแรงๆ” ลูกชายตอบว่า “หนูไม่เคยโกรธแม่เลย เพราะแม่เป็นแม่ของหนู”ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราจะไม่ทำ มันเหมือนเป็นตราบาปของเราและก็ลูกมากๆเลยค่ะ ตอนนี้เราท้องลูกคนที่สองเราสัญญากับตัวเองว่าจะไม่เลี้ยงลูกด้วยอารมณ์แบบนั้นอีก😔 ‼️ฝากเตือนคุณแม่ๆนะคะ การตีลูกด้วยอารมณ์ชั่ววูบหรืออะไรก็ตามแต่ ให้คิดเสมอว่าเราต้องใจเย็น เค้าเป็นลูกของเรา เราตีเค้าเจ็บ เราเจ็บปวดยิ่งกว่า เราพลาดพลั้งทำอะไรลงไป เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้นะคะ วันนึงคุณจะมานั่งเสียใจและรู้สึกผิดเหมือนเรา‼️
มีตีบ้างเป็นบางครั้งค่ะ
เราไม่ชอบแบบไหน.. เราก็อย่าทำกับลูกแบบนั้น😊
มีบางครั้งที่อยากจะตีลูกแตะพอเอาเข้าจริงๆตีไม่ลงคะ