จะบอกว่ามันทรมาณแค่ตอนรอปากมดลูกเปิดค่ะ เพราะมันเหมือนเวลาผ่านไปนานมากกกก มันปวดคล้ายๆอาการปวดประจำเดือน แต่มันปวดถี่ๆ ยิ่งใกล้คลอดยิ่งหนัก ความเจ็บคือไม่มีเพราะสมองไปโฟกัสแค่ว่าปวดท้องคลอด ตอนคลอด ตอนโดนกรีด ตอนเย็บคือชิลเลยค่ะ คลอดแล้วโล่งดั่งคำเขาว่า จริงๆแล้วเราเองก็อกทนจนไม่ไหวขอยอมแพ้ไปรอบนึงนะคะ เรายกมือบอกพยาบาลว่าไม่ไหวแล้วขอผ่าเถอะ และก็ผิดหวังในตัวเองมากๆค่ะ แต่พยาบาลบอกปากมดลูกเปิด 8cm แล้วพร้อมคลอดแล้วทนได้ไหม และก็เข็นเราไปห้องตลอด จังหวะนั่นทุกอย่างผ่านไปไวมากค่ะ ดีใจที่กัดฟันทนไว้ ความน่ากลัวต่างๆที่เราจินตนาการเอาไว้ หรือตามหนังอะไรที่ดูมามันน่ากลัวมากๆใช่ไหมคะ แต่ความจริงแล้วเราว่ามันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดเลยค่ะ พอผ่านมาได้จริงๆรู้สึกเหมือนไปกู้โลกมาเลยค่ะ55555 เห้ยฉันทำได้อ่ะ ฉันก็เก่งเหมือนกันนี่หว่า
ยาเร่งคลอด เป็นสิ่งที่ทำให้จำไม่ลืมเลยค่ะ ว่าปวดแบบตัวจะขาดเป็นยังไง 😂 ณ จุดๆนั้น พูดได้เลยว่า ไม่มีอะไรเจ็บ มีแต่ ปวดดดดมากกก ปวดจนลืมเจ็บ แต่พอคลอดแล้วก็หายปวดเลยค่ะ แต่เจ็บแผลฝีเย็บแทน เจ็บทนได้ค่ะ ณ ตอนนั้นคิดแค่ว่า เราต้องผ่านมันไปให้ได้ เป็นด่านในใจ ด่านปวด ด่านเจ็บ ด่านเย็บ เดี๋ยวก็เสร้จแล้ว ได้เจอลูกแล้ว เชื่อว่าแม่ผ่านไปได้แน่นอนค่ะ 🥰 เพราะมันเป็นความเจ็บปวดที่เจ็บแต่สุขอยู่ในใจมากๆเลย
ขอบคุณค่ะแม่ ที่มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังง 🙏🏻💕
Pang Suthasinee