คลอดตอน 36+4 ค่ะมีน้ำใสๆไหลพอเปียกอยู่4วัน พอวันที่สี่ปวดท้องจี๊ดทุกครึ่งชั่วโมง ตอนประมานสี่ทุ่ม ไปโรงบาลตีสอง ปากมดลูกเปิดสองเซน นอนรอไปเลื่อยๆ พอเปิดห้าเซนหมอก็เจาะถุงน้ำคล่ำ หลังจากนั้นคือตกนรกทั้งเป็น พยาบาลปล่อยให้ฉันนอนทรมานอยู่คนเดียว เราก็ดิ้นทุรนทุราย อยู่บนเตียงข้างเตียงที่พื้น ในห้องน้ำ ที่สำคัญแฝดเลือด มีแต่เลือดไหล พยาบาลให้เบ่งน้ำคล่ำออกตอนเจาะ ทีนี้ลมเบ่งมาเต็ม ทรมานมากๆ คิดแค่ว่าตาย!! กูตายแน่ ๆ พอพยาบาลมาตรวจปากมดลูกอีกบอกแปดเซนแล้ว ทนอีกนิด เราบอกไม่ไหวแล้ว พยาบาลบอกว่าถ้าคิดว่าออกได้ก็เบ่งเลย เราก็เบ่งอยู่คนเดียวบนเตียงรอคลอด จนสักพักพยาบาลมาอีกตรวจปากมดลูก บอกอีกคนว่าหัวเด็กออกมาแล้ว พาเราไปเตียงคลอด เราก็ทรุดตัวลงหน้าห้องด้วยความเจ็บปวดสาหัส เขาก็รากเราไปเตียงคลอดจนถึง ขึ้นเตียงคลอด เขาบอกเบ่งตามที่บอกนะ เราก็เบ่งทีแรกไม่ออก ทีสองหัวออก พยาบาลก็โยกลูกเราขึ้นลง พร้อมกับบอกให้เบ่งอีกที เท่านั้นแหละ ความทรมานทั้งหมดก็หายไป พร้อมกับลูกชายทีออกมา คลอดตอนบ่ายสองกว่าๆอีกวัน หมอก็เอามาให้เราดูนับนิ้วแต่นาทีนั้นคือ ง่วงมาก ได้แต่พยักหน้าอย่างเดียว พยาบาลก็)ีดยาชา เย็บแผล ไม่เจ็บไม่รู้สึกเลย ออกจากห้องคลอดมาลูกได้อบเพราะตัวม่วงอยู่สองคืน เราปวดท้องมากจนพยาบาล ต้องสวนสายฉี่ มานวดท้องเอาก้อนเลือดออก กันเราตกเลือด สุดท้ายคือ เจ็บปวดที่งดงามและดื้อมากๆจนทุกวันนี้
เจ็บคลอดมันจะเจ็บ-คลายๆ คล้ายปวดท้องอึค่ะ จะเจ็บ-คลายๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมอเท่าๆกัน เช่น เจ็บนาน1-2นาที แล้วหาย แล้วอีก5นาทีเจ็บอีก แบบนี้ไปเรื่อยๆ แล้วเจ็บมากขึ้นจนเริ่มทนไม่ไหว รีบไปรพ.ค่ะ ตอนแรกมันจะไม่ถี่ อาจจะทุกๆ 20 นาที แล้วค่อยๆถี่ขึ้นทุก5นาที บางคนก็มีมูกเลือดหรือน้ำเดินร่วมด้วย ถ้ามีมูกเลือดหรือน้ำเดินรีบไปรพ.เลยไม่ต้องรอเจ็บถี่