ตีลูกด้วยไม้แขวนเสื้อ

เด็กคนอื่นจะจำได้หรือไม่ได้ เราไม่แน่ใจค่ะ แต่ตัวเราเองก็เคยใช้อารมณ์ตีลูกไปเหมือนกัน เจตนาเพื่อสอน ผลที่ได้เขาจำค่ะ มีท่าทางเลียนแบบเรากับแฟนเวลาพ่อแม่ทำอะไรให้เขาไม่พอใจ ทั้งที่ตีเขาไปไม่กี่ครั้ง ขนาดเขายังเล็กมาก เขายังจำได้เลยค่ะ ความจำได้มากหรือน้อยของเด็กแต่ละคน เราไม่รู้จริงๆ แต่การแสดงออกสำหรับเด็กที่จำได้ เราว่าตอบสนองแตกต่างกันไปค่ะ แค่ตีมือก็เจ็บแล้ว แนะนำว่าต่อให้เผลอโกรธแค่ไหน ต่อไปแม่เลี่ยงพวกของใช้มาตีลูกนะคะ ถ้าให้ดี คือ อดทน สั่งสอนด้วยคำพูดค่ะ ตอนนี้บ้านเราก็อดทน ทั้งที่ลูกก็ดื้อบ่อย ท่าทางที่เขาเลียนแบบเราในทางไม่ดีก็น้อยลงค่ะ เราเองกลางวันก็เลี้ยงลูกคนเดียวไม่มีใครช่วย กว่าจะทำกับข้าวลูก ของตัวเอง ล้างอึ ฉี่ อาบน้ำ สอนให้รู้จักสิ่งต่างๆ กล่อมนอน ไหนจะงานบ้านอื่นอีก กว่าจะได้กิน ลูกงอแง แทบไม่ได้ทำอะไรเลย เข้าใจถึงความเหนื่อยท้อค่ะ แต่เราเป็นแม่ ต้องเป็นกระจกให้เขาค่ะ เราทำอะไรไปมีผลต่ออุปนิสัยตอนโตของเขาทั้งนั้น สู้ๆกันค่ะแม่ เส้นทางอีกยาวไกล เราว่าแม่ยอมรับตัวเองว่าใช้อารมณ์กับลูกได้ แม่เก่งแล้วค่ะ บางบ้านไม่สนใจว่าตัวเองทำอะไรจนเป็นปัญหาระยะยาวแก้ยาก