คลอดแล้ว

แตกแล้วคะ จะมาแชร์คลอดเองไม่ได้น่ากลัวอย่างคิด โรงพยาบาลรัฐดูแลดีมากๆด้วยคะ จากเคยฟังคนอื่นพูดว่าพยาบาลชอบด่าดุ แต่ที่เราเจอดีมากๆคะให้คำแนะนำ พูดดี ตอนคลอดช่วยเราได้เยอะมากๆคะ แม่คลอดตอน38w6d 20:20นอนคุยโทรศัพย์กับสามีคุยไปคุยมาได้ยินเสียงโพ๊ะแล้วมีน้ำไหลออกมานิดๆคิดว่าตกขาวพอลุคจากที่นอนเท่านั้นแหละน้ำไหลไม่หยุดเลยจ้ารีบบอกแฟนบอกแม่มาโรงพยาบาล 21:00ตรวจปากมดลูกเปิดแค่1เซน แม่ไม่มีอาการปวดอะไรเลย 02:30อาการปวดเริ่มมาแต่พอทนได้ 07:50หมอตรวจปากมดลูกเปิด5เซน เข็นเข้าห้องคลอดเลยจ้า พอเปิด5เซนเท่านั้นแหละอาการปวดเอวลงตูดเริ่มมาเรื่อยๆ ปวดแบบทนจะไม่ไหวคิดในใจกูจะไม่เอาแล้ววววว แต่เอะยังไม่มีลูกสาวนี่หว่า555 09:00เริ่มปวดเอวลงตูด แบบอยากเบ่งขี้ ปวดทีสั่นไปหมด ปวดทีไรเบ่งเองเลย หมอบอกอย่าเบ่งนะลูกจะหัวโน แต่เราไม่ได้ตั้งใจเบ่งมันเบ่งของมันเอง 09:50หมอมาตรวจปากมดลูกพร้อมคลอดแล้วแม่ แม่ปวดเอวลงตูดมากปวดทีก็เบ่งที หมอพยาบาลมาช่วยกันลุมทำคอลด4คน ช่วยแม่ขย่มท้อง ช่วยแม่เบ่ง ช่วยกีด แม่บอกหมอพักแป๊บนึงเบ่งไม่ออก แม่กั้นใจสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วเบ่งเต็มแรง หัวออกจ้า สักพักพยาบาลให้เบ่งตัวลูกออกอีกทีพอตัวออกเท่านั้นแหละโล่ง หมอเอาน้องมาให้ดูแล้วเอาไปเช็ดไขชั่งน้ำหนัก แม่โล่งมากได้คลอดออกสักที เบางสี่ครั้งออกเลยพยาบาลบอกออกง่ายอยู่นะแม่ แม่คลอดเองนอนพัก2ชั่วโมง ก็เดินออกมาข้างนอกได้เลยคะ แต่แผลฝีเย็บแม่4เข็มแบบตัดไหมพยาบาลบอกกลัวแผลไม่ติดเพราะฉีดเยอะเลยเย็บแบบตัดไหมให้คะ เป็นกำลังใจให้แม่ๆที่คลอดเองนะคะ ไม่น่ากลัวทนเจ็บแป๊บเดียวคะ