ขอกำลังใจแม่ๆที่ชีวิตครอบครัวมีความสุขหน่อยค่ะ

ทุกวันนี้เลิกกันแล้ว มีความสุขมากกว่าตอนอยู่ด้วยกันเยอะเลยค่ะ อดีตสามีเป็นคนอารมณ์ร้ายมาก มีโดนตบอะค่ะ ตอนที่ท้องก็เหมือนจะดีใจ แต่ก็เหมือนเดิม มีทั้งโดนตบ ทั้งไล่ออกจากบ้าน จนคลอด ตั้งแต่วันคลอดที่นอนรพ.เค้าก็ไม่เคยสนใจเลี้ยงลูก พยาบาลสอนก็เอาแต่เล่นเกม พาแม่มาช่วยเลี้ยง แล้วตัวเองหลับ แต่ดีที่เราเอาลูกกลับมาเลี้ยงที่บ้านเราค่ะ เค้าพยายามจะให้เรากลับไปที่บ้านเค้า แต่เค้าไม่เคยช่วยเลี้ยงลูกเลย มาอยู่บ้านเราก็ไม่ทำ เอาแต่บอกว่าตัวเองเหนื่อย มาด่าเราว่าเราไม่ดูแลเค้า เอาแต่ดูแลลูก บอกว่าลูกไม่ใช่ทุกอย่างในชีวิต จนสุดท้ายแม่เราทนไม่ไหว ไล่เค้าออกจากบ้านไป สุดท้ายไปมีเมียใหม่ (มีก่อนแล้ว.. เราพึ่งมารู้ทีหลัง)​เอาเมียใหม่เข้าบ้าน โดยที่ไม่ยอมคืนของเรา มีทั้งเงินทั้งทอง แม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่คืน สรุปเค้าไม่เคยรักลูกและเราเลย แค่หาผู้หญิงบำเรอชีวิตไปวันๆ ที่เราไม่กลับไปเพราะเราห่วงลูกมาก ไม่อยากให้อยู่สภาพแวดล้อมแย่ๆ ที่ยิ่งกลัวคือเกิดลูกทำไรไม่ถูกใจจะโดนพ่อตัวเองตบเอาได้ เพราะเค้าไม่ได้รักลูกตัวเองเลย ทุกวันนี้ก็ไม่เคยมาหา ค่าเลี้ยงดูก็ไม่ส่ง ทุกวันนี้ก็กลัวค่ะ ไม่รู้ว่าลูกโตขึ้นจะบอกเค้ายังงัยดี แต่คิดว่าการเลิกกันน่าจะดีกว่า

ก่อนอื่นต้องบอกว่า เราเป็นกำลังใจให้นะคะ มีความจริงอยู่อย่างนึงก็คือ "ลูกที่ไม่มีพ่อ" โชคดีกว่า "ลูกที่มีพ่อแย่ๆ" นะคะ แค่คุณแม่ที่ดีคนเดียวก็มากเกินพอและเป็นโลกทั้งใบให้ลูกได้แล้วค่ะ (เหมือนที่ลูกก็เป็นโลกทั้งใบของแม่) เราเคยมีพ่อค่ะ แต่ไม่ดีนัก หลังจากที่เขาออกไปจากชีวิต เรากับแม่มีความสุขมากขึ้นเยอะเลยค่ะ สรุปชีวิตที่ไม่มีพ่อ ดีกว่าตอนที่มีพ่อ(แย่ๆ)เยอะเลยค่ะ ลูกไม่ต้องเห็นแม่ทนเจ็บปวด เสียใจ ความสุขของแม่ก็คือความสุขของลูก ใช่ไหมคะ? ความสุขของลูกก็คือความสุขของแม่ เช่นกันค่ะ ดังนั้นอย่าเอาชีวิต จิตใจ ความรู้สึกของเราไปผูกกับผู้ชายคนนึงเลยค่ะ อย่าปล่อยให้เค้ามาทำให้เราแย่ลง ฮึบ แล้วลุกขึ้นมาเป็นคุณแม่คนเก่ง ให้ลูกภูมิใจในตัวเรานะคะ เราเองก็ภูมิใจในตัวแม่ของเรามากๆค่ะที่ท่านเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่สุดยอดที่สุด แค่คุณแม่เพียงคนเดียวก็พอแล้วค่ะ ชีวิตเรามีความสุขมากๆ มากกว่าหลายๆคนที่อยู่ในบ้านที่มีคนอยู่ครบแต่ไม่มีความรักอยู่เลย สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ❤️

เดินออกมาเถอะนะค่ะหนูเจอหนักกว่าพี่เลยค่ะแค่อ่านก็เข้าใจแล้ว หนูจะท้าวความให้หังนะค่ะแล้วพี่พิจารณาดูสิ่งที่พี่เจอจะเปนเรื่องเล็กเลย ตอนนี่ท้องได้เดือนแรกพ่อสามีเก่ารู้ดีใจค่ะ ทำทุกอย่างไม่ให้เราเหนื่อยพอถึงจุดหนึ่งมีเพื่อนเขาอะค่ะเป็นผู้หญิงนางทะเลาะกะผัวนางบ่อยค่ะก็เลยมาปรึกษาสามีเรา ระยะเวลาช่วงนั่นสามีก็เริ่มไม่สนใจพอสักพักเรารุแล้วแหละค่ะว่าสามีเราเริ่มมีอะไรลึกซึ้งกะอิเพื่อนมัน จนเราท้องได้3เดือน เรารู้ว่านางช่วยกันตอแหลเอาเรื่องนั่นนี่มาอ้าง อันนี่พอเข้าแต่ที่สุดที่ทนไม่ได้ละเลิกคือมันกะอีเพื่อนมันที่พึ่งเลิกกะผัวแล้วมันไปเอากันนิสิ มันเหี้ยมาก เราตัดสิ้นใจเลิก ตอนนี้เราท้องได้จะ5เดือนล่ะค่ะ เปนกำลังใจให้นะค่ะถ้ายังรักกันก็อดทนล่ะ แต่ท้าไม่รักอดทนเพื่อลูกไปก็เท่านั่นมีพ่อเหี้ยๆแบบนี้ไม่มีดีกว่าค่ะ เลี้ยงเดี่ยวไม่ได้หน้ากลัวถ้าพี่ๆเข้าใจยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น

ลูกไม่มีพ่อ=ดีกว่ามีพ่อแย่ๆ อยู่แล้วไม่สบายใจถอยออกมาอยู่บ้านของเราเองเถอะคะไม่ต้องไม่แคร์คนที่ไม่แคร์เรา เราหันกลับมาดูเค้าให้ดีกว่าคะแคร์แค่ลูกและกับคนที่แคร์พอคะอย่าเอาตัวเองกับลูกทนอยู่เพื่อคำว่าพื่อลูกหรือครอบครัวที่สมบูรณ์เลยคะครั้งนี้เค้าแค่ด่าแต่ครั้งหน้าเราไม่รู้ว่าเค้าจะทำอะไรบ้างชีวิตลูกเราสมบูรณ์ได้ด้วยให้เค้าแข็งแรงความสุขเค้าการเรียนเค้าสนับสนุนในสิ่งที่เค้าฝันชีวิตเค้าก็สมบูรณ์แบบเเล้วคะ .....การทนเพื่อให้ลูกมีพ่อแต่ไม่เคยหันมามองด่าว่าทำร้ายดีแล้วหรอ???..... ......การถอยห่างเพื่อตัวเราและลูกทีชีวิตที่ดีขึ้นถึงลำบากแต่ยังดีกว่ามีพ่อที่ไม่เคยสนใจเราไม่ใช่หรอคะ??...... ถูกอย่างอยู่ที่คุณแม่คิดว่าอยากให้ชีวิตลูกเราเป็นแบบไหนเท่านั้นเองคะ (สู้ๆคะเพื่ อลูกเรา)

เดินออกมาเถอะค่ะถ้าเป็นแบบนั้นเรากลัวว่าลูกจะถูกพ่อทำร้ายเหมือนในข่าว เพราะอ่านดูแล้วเหมือนเค้าจะรักแต่ตัวเองไม่สนลูกสนเมียแบบนี้เป็นพ่อที่แย่มาก ยิ่งเลี้ยงลูกอ่อนแบบนั้นเรายิ่งต้องการกำลังใจจากคนที่รักจะได้ไม่กดดันแค่นั้นเค้าก็คิดไม่ได้เค้าคงจะเป็นพ่อที่ดีไม่ได้หรอกค่ะยิ่งอยู่ก็ยิ่งเลวร้ายถ้าลูกโตขึ้นมาต้องเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันแทบทุกวันเค้าอาจจะไม่อยากอยู่บ้านก็ได้นะคะ เราเชื่อว่าถ้าลูกมีพ่อแต่ไม่มีความรักลูกเราก็ไม่มีความสุขหรอกค่ะ ที่เขียนมาทั้งหมดคล้ายกับตัวเองตอนเป็นเด็กเลยค่ะ (เหมือนได้ย้อนกลับไปเป็นเด็ก)

ย้ายมาอยู่บ้านเราเองค่ะ คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยากค่ะ เอาที่เราสบายใจ สุขภาพจิตดี คุณภาพในการเลี้ยงลูกก็จะดีตามค่ะ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เราจะเลี้ยงลูกแบบใช้อารมณ์ ไม่ดีต่อเราและลูกนะคะ คิดถึงลูกเยอะๆๆ สู้ไปค่ะ บางอย่างไม่มี ดีกว่ามีแล้วเหมือนไม่มี จริงไหมค่ะแม่ ทุกคนต้องการความเอาใจใส่ ต้องการมีตัวตน ยิ่งเป็นช่วงที่เราอ่อนแอแล้วด้วยนั้น ถ้าไม่ได้ ก็ไม่มีจะดีกว่า สบายใจด้วยค่ะ ไม่ต้องคิดมาก ไม่เครียดด้วย

อดทนหน่อยนะคะ สิ่งสำคัญคือลูก ให้เค้าได้เติบโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่ดี ถ้าวันหนึ่งวันใด ที่ตรงนั้นไม่เหมาะกับลูกที่กำลังเติบโตและเรียนรู้สิ่งรอบตัวอีกต่อไป ขอให้คุณแม่เข้มแข็งและเลือกสิ่งที่ดีกับลูกมากที่สุดนะคะ ขอให้สักวันหนึ่งคุณพ่อได้เห็นคุณค่าของสิ่งที่คุณแม่กำลังทำนี้ และกลับมาเป็นสามีและพ่อที่พร้อมจะดูแลเอาใจใส่ดังที่เคยนะคะ

อยากให้แม่เริ่มจากให้กำลังใจตัวเอง ว่าแม่มีค่าพอและแข็งแรงมากพอที่จะยืนหยัดได้เองที่ไม่มีพ่อเด็กค่ะ ถ้าที่ที่เรายืนมันหายใจไม่สะดวก รู้สึกไร้ค่า ลองถอยออกมา เผื่อพ่อเด็กเค้าจะคิดได้ แต่ถ้าเค้าไม่เปลี่ยนและคิดไม่ได้ ถือว่าเป็นบุญของคุณแม่นะคะ ที่เราก้าวออกมาได้เร็วมันจะทำให้เราเจ็บปวดได้น้อยที่สุดค่ะ สู้ๆนะคะ

ตอนนี้ก็เบื่อ เฅงไม่ต่างกันเลยค่ะ ไม่ค่อยสนใจเราเลย เอาแต่ไปตกปลา เราไม่พอใจจนไม่คุยด้วยเงียบใส่ ถามคำตอบคำมาสองวันแล้วแต่ก็ไม่เห็นจะสำนึกขึ้นมาได้ ไม่คิดจะถามด้วยซ้ำ ว่าเป็นยังไงบ้าง กินข้าวรึยัง ไม่เคยถามถึงลูก จนตอนนี้เบื่อมากๆ อยากอยู่คนเดี๋ยว ไม่อยากเห็นหน้า ไม่อยากคุยด้วยเลย

เป็นเหมือนกันค่ะ ถ้าชีวิตกดดันมากๆ มันหดหู่ค่ะ ยิ่งหลังคลอดแม่จะเป็นโรคซึมเศร้าง่ายๆ อะไรที่เป็นผลดีต่อตัวแม่และลูกทำเถอะค่ะ ใครๆก็อยากมีชีวิตสมบูรณ์แบบทั้งนั้นค่ะ เน้นลูกเป็นหลักนะคะ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เราผ่านช่วงนี้มาแล้ว เราเป็น single mom ค่ะ✌️✌️