เริ่มต้นการเป็นซิ้งเกิ้ลมัม ทำไงบ้างคะ ร้องไห้บ่อย พยายามแล้วกลั้นไม่ได้. ท้อง10 สัปดาห์แล้วคะ

เรารู้ตัวท้องได้8สัปดาห์ ฝ่ายชายหัวเด็ดตันขาดยังไงจะให้เอาออกให้ได้ ถึงขนาดตอนไปตรวจครรภ์ที่รพ.เขาไปถามหมอเรื่องเกี่ยวกับการยุติการตั้งครรภ์เลย พอแม่เรารู้ บังคับเลิกกันเลย เขากับเขาก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย นี่แหละใจคนมารู้ตอนเวลายังงี้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เราเข้าใจว่าเขาดีมาโดยตลอด

บ้านนี้ก็เป็นซิงเกิ้ลมัมค่ะ ตั้งแต่ท้องได้3เดือน จนตอนนี้8เดือนแล้วค่ะ มีเรื่องเครียดๆให้คิดเยอะแยะเต็มไปหมด กว่าจะผ่านมาได้ทรมานสุดๆค่ะ หวังแค่หลังคลอดจะมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นบ้าง สู้ๆค่ะแม่ บ้านนี้ก็ร้องไห้ทุกวันเหมือนกัน แต่ก็พยายามยิ้มให้มีความสุขทุกวันเหมือนกัน สู้ๆนะค่ะ✌️✌️

เหมือนกันค่ะแรกก็ร้องเกือบทุกวันแต่พอนึกถึงลูกมาก.ๆ หันกลับมารักลูกรักตัวเองจนตอนนี้เลิกร้องไปแล้วค่ะแล้วก็ไม่เรียกร้องความรับผิดชอบด้วยค่ะคนเราถ้ามันทิ้งลูกได้อย่างอื่นมันก็ทิ้งได้เหมือนกันค่ะสู้.ๆ น่ะค่ะเคยผ่านจุดนี้มาแล้วอย่าเครียดบ่อยน่ะค่ะเดียวน้องจะเครียดไปด้วยค่ะ

เด่วมันจะค่อยๆชินกับการไม่มีเค้าค่ะ แล้วพอได้เห็นลูกจากการอัลตร้าซาวด์ หรือฟังเสียงหัวใจน้องเต้นแม่จะหันมาโฟกัสเรื่องของน้องโดยธรรมชาติของแม่ค่ะ และจะค่อยๆปล่อยวางได้เพราะเรานึกถึงลูกมากขึ้น สู้ๆค่ะ แม่บ้านนี้พ่อน้องก็เงียบหายไปตั้งแต่ 5 สัปดาห์จนตอนนี้ 14 สัปดาห์แล้วค่ะ

ท้องแรกเลิกกันแล้วเราท้องคะ เราโชคดีที่มีเค้าตอนนั้นเพรามันทำให้เราได้หยุดดื้อ เริ่มมีตวามคิดได้อยุ่บ้านกับครอบครัว ไม่บอกเค้าเลี้ยงเองอยู่กับครอบครัว ทำงานอยู่ใกล้บ้านนอนกับลูกทุกวัน จนสามขวบ เราถึงมีแฟนใหม่ ตอนนี้มีครอบครัวใหม่มีลูกด้วยกัน1คนในท้องอีก4เดือน ลูกสามแล้วคะ

บ้านนี้ก็เป็น อยู่คนเดียว ทำงานอยู่ต่างจังหวัด เหมือนต่อสู้อยู่คนเดียว ไม่มีญาติพี่น้องที่อยู่ใกล้เคียง บ้านก็อยู่ห่างจากจังหวัดที่ทำงานหลายร้อยกิโลเมตร ทำเองทุกๆอย่าง บางทีก็เหนื่อย บางทีก็ท้อ แต่ถอยไม่ได้ เพราะลูกต้องพึ่งเรา ทำได้อย่างเดียวก็คือ เดินหน้าสู้อย่างเดียว

เราเองก็เป็นอีกคนที่เป็นซิงเกิ้ล​มัม เราแนะนํา​ให้คุณแม่ โฟกัส​กับน้องนะคะ ยิ่งเรารู้สึกแย่ ตอนนี้มันก็ส่งผลกะน้องด้วย พูดก็พูดกันง่ายนะ เวลาจะช่วยคุณ​เองนะ คุณลองนึกถึงน้องคิดเรื่องน้องดีกว่าว่าจะเอายังใง ในอนาคต​สู้ๆนะ เดียวทุกอย่างก็ผ่านไปแล้วมันจะดีขึ้นค่ะ ☺️

สู้ๆค่ะ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นดีทั้งนั้นค่ะ เดี้ยวนี้มีสามีอยู่ก็เหมือนไม่มีค่ะ ลูก 4 คน แถมยังมีไว้เป็นภาระอีกต้องคอยหาข้าวให้กิน เตรียมเสื้อผ้าให้อีก มาช่วงหลังๆเราแยกกันอยู่ รู้สึกโล่งมากค่ะ เหมือนได้ขีวิตตัวเองกลับมา 20 ปีแล้วที่ไม่เคยมีเวลาเป็นของตัวเองเลย

คำแรกคงท้องบอกว่าทำใจค่ะ สู้ๆ อดทนร้องได้ค่ะแต่คิดถึงลูกด้วย เข้าคือเลือดเนื้อเราอยู่ในตัวเรา ผชก็คือคนอื่นช่วงหัวมันค่ะ เวลาลูกดิ้นมีความสุขนะคะรอได้เลย เห็นหน้าลูกก็มีความสุขมาก เป็นกำลังใจให้ค่ะ บ้านนี้ก็แม่เลี้ยวเดี่ยว อยู่กับลูกมาสิงคนตั้งแต่2เดือนกว่าๆ

อันดับแรก ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ อย่าคิดมาก แบะเครียดนะคะ เดี๋ยวมีผลกับน้องนะ อดทน และใช้เวลา ทางนี้ก็ไม่รุ้จะออกหัวออกก้อยเช่นกัน แต่เราต้องเข้มแข็ง มองโลกตามความเป็นจริง ในแง่ดี ในโลกนี้มีแม่เลี่ยงเดี่ยวเยอะมากนะคะ โชคดีที่มีลูก ลูกจะรักเราแน่นอน สู้ๆนะคะ🥰