เรารู้สึกว่าพึ่งพาสามีไม่ได้

เรารู้สึกว่าพึ่งพาสามีไม่ได้เลย ตั้งแต่รู้ว่าท้องเราก็ขับรถไปหาหมอคนเดียว จนตอนนี้จะคลอดเเล้ว แต่ก็ต้องพยายามเข้าใจว่าเค้าทำงาน ทำหน้าที่ลูกที่ดี แต่ในหน้าที่สามีเเละพ่อนั้นเขาแทบจะไม่สนใจเลย เรื่องค่าใช้จ่ายส่วนมากเราก็ออกเองเกือบทั้งหมด เราเข้ากับที่บ้านเค้าไม่ได้ นอนร้องไห้เกือบทุกวัน แรกๆก็ระบายความรู้สึกให้เค้าฟัง แต่เขาก็หลับใส่ พอถามเขาว่าเห็นร้องไห้ไม่คิดจะปลอบกันบ้างหรอ เขาบอกเป็นเรื่องปกติ หลังๆก็ไม่ค่อยพูด มีอะไรก็เก็บไว้คนเดียว จนตอนนี้ย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านตัวเองอยู่กับพ่อแม่สบายใจขึ้นมาก แต่ก็คิดถึงเขามากเช่นกัน เขาไม่เคยมาหาถ้าไม่มีเรื่องงาน วันพรุ่งนี้หมอนัด ลองถามเขาว่าพาไปได้มั้ย เขาบอกว่า ไม่รู้ ไม่น่าจะได้นะ มันแบบน้อยใจบอกไม่ถูก แต่เขาอยากให้เราเอาลูกกลับไปเลี้ยงที่บ้านเขา เราก็ไม่รู้จะบอกเขายังไงดี ในใจเราไม่ได้อยากกลับไปแล้ว เราควรทำยังไงดีคะ จะบอกเขายังไงให้ถนอมน้ำใจไม่ให้เค้าเสียใจคะ #คุณแม่ๆช่วยแนะนำหน่อยค่ะ

2 ตอบกลับ

เราเคยถามตัวเองทุกวันว่าเรามีผัวไปทำไม ในเมื่อค่าใช้จ่ายทุกอย่างก็หามาจ่ายเอง ลูกก็เลี้ยงเลย งานบ้านก็ทำเอง หิวก็หากินเอง เราลำบากอดหลับอดนอนเลี้ยงลูกเครียดร้องไห้อยากตายทุกวัน เราถามตัวเองว่าทำไมเขาถึงมีความสุขแล้วปล่อยให้เราทุกข์แบบนี้ เราพูดไม่เคลียร์หรอเขาเลยไม่เข้าใจว่าเราต้องกสรอะไร ทนจนสุดท้ายไม่ไหว ระเบิดลง ถามหย่า บอกเขาว่าจะเอาอะไรก็เอาไป อยากมีเมียน้อยก็ไป จะไปกินเหล้าก็ไป ไม่ต้องกลับมาเลยก็ได้ ทุกวันนี้มันก็เหมือนเดิมไม่ยอมไปไหน เหนื่อยจะพูดเหนื่อยจะด่า อะไรที่มีแล้วมันเหนื่อยภาระชีวิตตัดได้ก็ตัดออกเถอะแม่ แบกไว้ไม่มีความสุขหรอกมันมีแต่ความทุกข์ ทุกวันเหมือนตื่นมาในนรก ตายก็ไม่ได้ ไปไหนก็ไม่ได้

เราขอหย่าแล้วค่ะ ยกให้ทุกอย่าง ยอมทุกอย่างขอแค่มันยอมหย่า หรือออกไปจากชีวิตเรา แต่มันไม่ยอมหย่า 😂 หอบผ้าหนีก็ไม่ได้อยู่บ้านตัวเอง ไล่มันก็ไม่ไปอ่ะ ไม่รู้จะต้องทนไปถึงจุดไหน

ถ้าเป็นเรา เราจะโฟกัสตัวเราและลูก อยู่ตรงไหนสบายใจ มีความสุข แต่มันก็ต้องแลกกับการไม่มีเขา เราว่าเรายอมนะ

คำถามยอดฮิต

บทความเกี่ยวข้อง