โดนแบบนี้เราก็ยังรักเขาอยู่เพราะอะไรไม่รู้

เราเจอหนักกว่านี่นะและก็ทนจนไม่สู้ไม่โต้ตอบมาวันหนึ่งเราหมดความอดทนเราสู้เค้าจนเค้าเจ็บสาหัสเลยตั้งแต่วันนั่นเค้าไม่ตีเราอีกเลยและมาวันนึ่งเราท้องเค้าจนเปลียนนิสัยเป็นคนที่รักเรายอมเราดูแลเราดีจนเราไม่อยากเชื่อ อาจเป็นเพราะลูกที่เค้ายอมเปลียนนิสัย ถือว่าเราโชคดีเลยแหละ แต่ถึงยังไงคุณก็ต้องรักตัวเองกับลูกด้วยนะค่ะ แค่อยากเล่าประสพการ ไม่อยากให้คิดมาก คิดเสียว่าคนที่เค้าแย่กว่าเรายังมี ทนเท่าที่ทนได้ค่ะ ถ้าทนแล้วเค้ายังไม่เปลียนคุณก็ต้องคิดแล้วว่า ต้องทำไงให้มันเด็ดขาด