อาการปวดมันจี๊ดแล้วก็หายเป็นระยะๆในใจคิดว่าน่าจะเจ็บหลอกเจ็บตั้งแต่เที่ยงของวันที่1 ก็ไม่คิดอะไรเข้าไปอาบน้ำตอน5โมงเย็นมีมูกเลือดออกตกใจทำไรไม่ถูก รีบอาบน้ำให้เสร็จเปลี่ยนผ้าไปโรงบาลเลยคะ แม่ยายเป็นคนพาไปโรงบาลคะ รอคลอด11 ชม.คะ
พยาบาลเข้ามาตรวจปากมดลูกเป็นระยะๆ ตรวจพยาบาลก็ได้ทำให้น้ำคล่ำแตก พอน้้คล่ำแตกเท่านั้นแหละนั้นคือจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวด เจ็บสุดๆ เจ็บบอกไม่ถูก ดิฉันผู้ที่เดินกวนพยาบาลทั้งคืนด้วยความเจ็บและเป็นท้องแรกด้วยทำไม่ถูกเลยค่ะ เจ็บอึเจ็บฉี่ทั้งคืน จนพยาบาลปวดหมอง555 พยาบาลใช้ให้นอนเอาแรงเบ่งตอนคลอดอยากจะบอกเลยคะว่าตอนนั้นต่อให้ง่วงจนโงกก็หลับไม่ลงเจ็บสุดๆ อีนี่ก็ได้แต่หาข้ออ้างว่าจะอวกบ้างไรบ้างบลาๆๆเพื่อที่จะได้นั่งเพราะตอนนั้นมีท่านั่งท่าเดียวที่ลดความเจ็บปวดได้ไม่มากก็น้อยแหละ นั่งดูนาฬิกาในห้องคลอดทำไมมันช้าจังในใจคิดอยู่อย่างเดียวว่าเมื่อไหร่จะคลอดเวลาผ่านแล้วผ่านเล่าก็ไม่คลอดสักที มีแต่ลมเบ่งที่มาอยู่เป็นพักๆ บอกเลยตอนลมเบ่งมาคือสุดๆมันช่างเจ็บช่างปวดอะไรเเบบนี้ ทนจนหน้าซีดตัวสั่นมีการเดินไปบอกพยาบาลราวๆตี5ได้บอกว่าปวดไม่ไหวแล้วไปปลุกพยาบาลน่ะเนี่ย555 เหมือนเขาจะเหวี่ยงใส่อีกเพราะรบกวนเวลานอนเขามั่งค่ะเขาเลยไล่ให้เข้าห้องคลอดเลย เดินไม่กี่ก้าวก็ถึงให้ขึ้นเตียงพร้อมบ่นว่ายังไงก็ยังไม่คลอดพอวัดเท่านั้นแหละปากหมดลูกเปิด9เซน ก็เบ่งไปเลยสิคะ แม่บ้านนี้เบ่งเป็นชั่วโมงเลยเพราะน้องตัวใหญ่ นน.แรกคลอด4010 คลอดธรรมชาติ
แต่คลอดค่อนข้างยากเพราะไหล่น้องกว้างจำได้ว่าในก็มีพยาบาล6คน ขึ้นขย่มท้องละ3สลับกันพอแคลอดเสร็จแล้วอย่างช้ำหน้าท้อง ถือว่าวันนั้นเป็นวันที่ฉันไม่มีลืม
อ่านเพิ่มเติม
