ของเราใจก็อยากมีคนเดียวค่ะ เพราะตั้งแต่คลอดมาแฟนชอบไม่อยู่บ้าน ไปนั่นนี่แต่ไม่ได้ถเหลถไหลนะคะ อะไรที่เราเคยขอเคยให้เขาหยุดอยู่ได้ก็ทำไม่ได้เขาไม่ค่อยสนใจความรู้สึกเราเหมือนตอนท้องเราอารมณ์อ่อนไหวมากๆเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเดี๋ยวร้องไห้ บอกเขายังไงเขาก็ตอบส่งๆและเดินออก มันดูละเลยความรู้สึกกันในความคิดเรา เขาก็ช่วยเราดูลูกนะคะกลางวันก็มีบางครั้งกลางคืนก็บ้างบ่อยครั้ง แต่เรากลัวตรงที่ว่า ถ้าเรามีคนที่สองแฟนจะห่างจากเรามากขึ้นและไม่มีเวลา ทำงานหนักเกินไปเพราะลูกก็สองคนร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงแล้ว เรากลัวว่าจะเลี้ยงไม่ไหว ว่าจะเข็ดนะกับคนแรก แต่ก็อยากมี2คน เพราะลูกคนเดียวเป็นอะไรมามันยากค่ะ
เคยคิดที่จะมีคนเดียวค่ะ เหตุผลคือเรากลัวรักลูกไม่เท่ากัน เราห่วง เราแคร์ความรู้สึกลูกมากๆเราไม่อยากให้ลูกรู้สึกว่าเขาถูกแย่งหรือแบ่งความรัก แต่ที่ตัดสินใจมีอีกคนก็เพราะ ในอนาคตถ้าเกิดลูกมีปัญหาอะไรที่ยังไม่กล้าที่จะบอก ที่จะคุยกับพ่อแม่ เขาจะมีพี่น้องที่คุยกันได้ทุกเรื่องเพราะช่วงวัยของเขาไม่ห่างกัน และในวันที่เราไม่อยู่ อย่างน้อยๆในวันนั้นเขาจะได้ไม่ต้องสู้กับอะไรหลายๆอย่างคนเดียวเพียงลำพัง เขาจะยังมีพี่น้องที่สู้ต่อไปด้วยกัน
แอบคิดอยู่นะคะว่าจะมีลูกคนเดียวเพราะเวลาจะตั้งใจมีน้องไม่มาพอไม่ตั้งใจน้องมาใช้เวลา3ปีค่ะอายุก็น้อยกลัวค่ะกลัวจะเลี้ยงเค้าไม่ดีอยากมีคนเดียวค่ะถ้า2-3คนกลัวจะเลี้ยงดูไม่เท่ากันมีคนเดียวก็อบอุ่นนะคะแม่
ไม่ผิดค่ะที่จะคิดแบบนี้มีคนเดียวก็ดีค่ะเพราะเลี้ยงลูกมันเหนื่อยมากๆ ขนาดสามีเราช่วยนะเรายังไม่อยากมีอีกเลยเพราะก็สลับไปมากัน2คน แม่ผัวก็ไม่ช่วยแต่จะให้มีอีกๆเพราะอยากได้ผช เราขอบายเลยค่ะ
มีคนเดียวได้ไหม? ได้สิ ถ้าคุณพิจารณาแล้ว ว่าดีที่สุดสำหรับตัวคุณและครอบครัว
Anonymous