บ้านนี้เริ่มรู้สึกปวดท้องแปลกๆตอนเวลา 9 โมงเช้ากว่าๆ เป็นความรู้สึกเหมือนอยากเข้าห้องน้ำแต่พอไปเข้าห้องน้ำก็อึไม่ออก จากนั้นประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าๆก็เริ่มปวดขึ้นมาอีก แม่เลยรู้สึกเอะใจแต่ตอนนั้นยังไม่มีมูกเลือด ผ่านไปอีก 2 ชั่วโมงประมาณบ่ายโมงครึ่ง อาการปวดมาอีกเป็นอาการหน่วงๆ สะโพกก้นกบรู้สึกอุ่นๆ แม่เลยนั่งพัก นั่งจดบันทึกความถี่ในการปวด เวลา 14.50 น เริ่มมีมูกเลือด 15.40น. 16.30น. เป็นเวลาที่แม่เลิกงานพอดี แม่เลยรีบกลับบ้านมาอาบน้ำทานข้าวเตรียมตัวไปรพ. ในระหว่างเดินทางแม่ก็คอยจดบันทึกความถี่ในการปวด ถึงโรงพยาบาลประมาณ 18:00 น ขึ้นบัตรเรียบร้อย ไปที่ห้องคลอด พยาบาลตรวจปากมดลูก เปิด 4 เซนติเมตรให้แม่อาบน้ำเปลี่ยนชุด นอนรอคลอด ในระหว่างนั้นแม่ก็นอนดูนาฬิกาดูความถี่นอนหายใจเข้าลึกๆและใช้การเป่าปากเมื่อมีอาการปวด จะมีอาการปวดถี่ขึ้นเรื่อยๆ พี่พยาบาลก็มาตรวจปากมดลูกอีกครั้ง บอกว่าเปิด 6 เซนติเมตรแล้ว จนเวลา 3 ทุ่ม เริ่มปวดถี่ ทุกๆ 5 นาที และลดลงเรื่อยๆ ในระหว่างนั้นก็ผลุดลุก ผลุดนั่ง เข้าห้องน้ำบ้างประปราย เวลา 3 ทุ่มครึ่ง แม่รู้สึกอยากเบ่ง จึงใช้มือจับขอบเตียง แล้วเบ่ง เพราะน้องชวนเบ่ง พี่พยาบาลได้ยินเสียงเบ่งเลยเดินมาดู บอกว่าปากมดลูกเปิด 9 เซนติเมตรแล้ว เข้าห้องคลอดเลย ภายในห้องคลอด แม่รู้สึกหนาวมาก ขณะที่พี่พยาบาลเตรียมอุปกรณ์การทำคลอด แม่บอกพี่พยาบาลว่า อยากอึ ปวดอึ ขอเข้าห้องน้ำก่อน พี่พยาบาลบอกว่า เดี๋ยวได้อึ พูดจบ แม่ได้ยินเสียงดังปุ๊ และมีน้ำพุ่งออกมา เกือบโดนหน้าพี่พยาบาล แม่รีบขอโทษ และพอเดาออกว่าถุงน้ำคร่ำแตก จากนั้น พี่พยาบาลก็ให้จังหวะเบ่ง เพื่อนที่เป็นพยาบาลเคยบอกว่า #ให้เอาคางชิดหน้าอก หายใจเข้าลึกๆ หายใจออกพร้อมเป่าปาก มันมีความ รู้สึกเหมือนเราท้องผูก อึก้อนใหญ่ๆ ตอนโดนตัดจิมิ รู้สึกค่ะ แต่ไม่ ได้เจ็บ ในใจรืออยากเบ่ง อยากเจอหน้าน้องมาก แม่เบ่งอยู่ 4 ครั้ง ก็คลอด โล่งมาก ใช้เวลา8 นาที พอได้ยินเสียงร้องไห้ของน้อง ทุกอย่างมันคือความมหัศจรรย์มากค่ะ จากนั้นพี่พยาบาลก็ทำคลอดรก แบะเย็บแผล ท้อง 2 จะต่างจากท้องแรกมากสำหรับแม่บ้านนี้ เพราะโดนใส่ยาเร่งคลอดทางสายน้ำเกลือ .... แต่ท้ายที่สุด เสียงร้องไห้ของเด็กที่เราอยากเจอที่สุด ทำให้ทุกอย่างคือความสุขที่สุดค่ะ