ประสบการณ์​การท้องแรก???..

สวัสดีแม่ๆทุกๆท่านค่ะ​ วันนี้ขอพื้นที่ให้อิแม่หน่อยน่ะเจ้าค่ะ​ ก่อนอื่นเลยอิแม่ไม่เคยมีประสบการณ์​การท้องมาก่อนแต่อย่างใดหรือเรียกว่าท้องแรกท้องสาวนั้นเอง​5555​ ครั้งแรกที่รู้ว่าท้องยอมรับว่าตกใจมากเว่อๆไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีลูกกับคนอื่นเขาได้เพราะเราเป็นคนที่ไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไรแต่พอเรากับแฟนรู้ว่าท้องก็ดีใจมากเว่อแต่คุณพ่อจะโอเวอร์​แอคติ้งมากค่ะพอรู้ว่าเราได้ลูกสาวนางอยากได้ลูกสาวมากๆ5555หลังจากนั้นเราก็พยายามกินของที่มีประโยชน์​มากขึ้นต้องบอกว่าพยายามน่ะค่ะเพราะตอนมีน้องกินอะไรนิดอะไรหน่อยก็แน่นท้องแล้วค่ะไม่รู้ว่าแม่ๆท่านอื่นเป็นกันหรือเปล่า​เด้ออ​ ช่วงไตรมาส​แรกๆที่เราไปตรวจครรภ์หมอจะถามเป็นประจำว่าน้องตอดบ้างไหมน้องดิ้นบ้างหรือเปล่าเราบอกได้เลยว่ามันคือไรฟ้ะ​555​ ที่บอกๆกันว่าเหมือนปลาตอดยิ่งหนักเลยมันเป็น​ยังไงกันนะความรู้สึกนั้น​ ด้วยความที่ท้องแรกเราไม่มีความรู้สึกของตอดๆอะไรนั้นเลยค่ะหรือตอดแต่อิแม่ไม่รู้ว่าตอดหรือเปล่าน้ะ5555​ พอเริ่มเข้าช่วง4-5เดือนรู้สึกว่าน้องทีบครั้งแรกเราไม่แน่ใจเลยให้พ่อเด็กมาแตะดูน้องคงจะเขินพอแน่ๆไม่มีการดิ้นแม้แต่น้อยย?? จากนั้นเวลาก็ล่วงเลยไปเหมือนโกหกเมื่ออิแม่คนนี้ย่างเข้า7เดือนบอกเลยว่าซีเรียสมากคร่าาาแม่ๆ​ เพราะกลัวการคลอดมากกกกกกกก​ เช่นเดียวกับแม่อีกหลายๆท่าน​ ตอนแรกหวังไว้ว่าจะผ่าคลอดค่ะเพราะกลัวการคลอดธรรมชาติ​ อ่อๆเราคลอดน้องก่อนกำหนดน่ะค่ะตอนอายุ​ครรภ์​ได้​8เดือน​พอดีเป๊ะๆ​ ก่อนที่จะคลอดน้องเรามีอาการ​เจ็บ​เตือน​ก่อนเจ็บคลอดเพียงวันเดียวไม่รู้​น่ะค่ะว่าแม่ท่านอื่นเป็นเหมือน​กันไหมพอวันเจ็บ​เตือนผ่าน​พ้นไป.. วันเจ็บท้องก็มาา บอกเลยว่าอิแม่ไม่รู้ว่าเจ็บจะคลอดน่ะค่ะคิดว่าเจ็บเตือนเพราะยัง​ทนได้อยู่อิแม่เจ็บช่วงเช้าค่ะเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนตอนเย็น​อิแม่รู้สึกปวดอึค่ะเลยเข้าไปอึแต่ไม่ออก ปวดแบบปวดอึมาหลายชั่วโมงปวดมากขึ้นเรื่อย​ๆค่ะแม่ๆจนเดินไม่ไหวเราเริ่มใจคอไม่ดีแหละเลยโทรให้แฟนพาส่งโรงบาลแบบฟาสแทร็ก​เลยค่ะเพราะมันเริ่มปวดหนักขึ้นและถี่มากๆบอกเลยว่าสุดแสนจะทรมาน​น​ ระหว่างทางมีแพทย์​เคลื่อนที่​ไปกับเราด้วยเพราะอิแม่นั่งรถฉุกเฉินของโรงบาลอื่นค่ะเหตุผลก็คือออิพ่อไม่สามารถจะแวกการจราจร​ที่ติดขัดเพื่อไปส่งโรงบาลที่ฝากท้องได้ทันก่อนที่อิแม่จะคลอดเลยต้องใช้รถฉุกเฉินค่ะแม่ๆสถานการณ์​บนรถหมอก็พยายาม​ย้ำว่าห้ามเบ่งน่ะค่ะอั้นไว้ก่อนแต่ในใจเราตอนนั้น"มันห้ามกันด้ายที่ไหนนนอยากจะเอาน้องออกแล้วโว๊ยยยเมื่อไรจะถึงโรงบาลสักทีฟ้ะะะ"ประมาณนี้ค่ะ​พอไปถึงโรงบาลหมอตรวจช่องคลอดไม่รู้ว่าช่องคลอดเปิดกี่ซงกี่เซนคือปรากฏ​ว่าน้อง​จะออกแล้วค่ะแม่ๆหมอเลยพาเราย้ายไปห้องคลอดอย่างไวเว่ออ หมอบอกถ้าเจ็บท้องอีกให้เบ่งได้เลยย​ พออาการมาเรานี้รีบเบ่งเลยจ้าาเบ่ง2รอบน้องออกมาความรู้เจ็บทั้งหลายทั้งปวง​ได้หายไปอย่างน่าอัศจรรย์​ใจแล้วก็มาเจ็บตอนเย็บเนี่ยแหละะหึหึ หมอเขาเอามือมารูดตรงท้องอย่างหนักหน่วงบอกเลยว่าปวดสุดดดๆ​ แต่พอเห็นน้องเราก็ดีใจอยากจะวิ่งเข้าไปส่วมกอดแต่ทำไม่ด้ายยย​ หลังจากนั้นเราต้องอยู่โรงบาล3วันน อยากจะบอกแม่ๆที่กำลังจะคลอดค่ะว่าา.. เจ็บ​แค่ตอนปวดท้องคลอดกับเย็บแผลเท่านั้น​ แต่ความเจ็บนั้นจะหายไปเมื่อเห็นหน้าเบบี้จริงๆค่ะะ​? อ่อๆสุดท้ายแล้ววว.. ขอฝากน้องข้าวปั้น​ เด็กหญิงชนานันท์​ ไว้​ในอ้อมอกอ้อมใจแม่ๆทุกท่านด้วยน่ะคร่าาา?? ขอบคุณ​ทุกท่าน​น่ะค่ะที่เสียเวลาเข้ามาอ่าน​ อาจจะยาวไปนิสนุงงคิคิ5555​??