อารมณ์คนท้อง รับมือยังไง? ซึมเศร้าหลังคลอด ต้องอดทนอีกนานแค่ไหน? 😔

ขอบคุณมากค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ สำหรับคำแนะนำ

อารมณ์ของคนท้องอาจจะอ่อนไหวได้ง่ายกว่าปกติเนื่องจากความเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนครับ บางครั้งอาจพบได้ว่าความน้อยใจได้ง่ายกว่าปกติก็สัมพันธ์กับสถานการณ์ที่เจอ ทำให้เกิดความกังวล กลัว โกรธ หรือเสียใจ ที่กำลังแสดงออกมากเกินจริง รวมทั้งมีความคิดที่ปรุงแต่งมากเกินไปร่วมด้วย ซึ่งเป็นไปตามอิทธิพลของอารมณ์ สิ่งที่อาจช่วยได้จึงเป็นการเรียนรู้ที่จะอยู่กับอารมณ์อ่อนไหวของตัวเองอย่างมีสติครับ อาจทำกิจกรรมที่ได้ฝึกสมาธิ ได้อยู่กับตัวเอง คอยสังเกตอารมณ์ความรู้สึกและความคิดของตัวเองอยู่เสมอ และอาจต้องมีคนรู้ใจคอยพูดคุยปรึกษาเพื่อระบายอารมณ์และทำความเข้าใจอารมณ์กับความคิดของตัวเองที่เปลี่ยนแปลงไปด้วยครับ

ชัดเจนขึ้นเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ

"อารมณ์ซึมเศร้าหลังคลอด" มีโอกาสเกิดขึ้นได้กับคุณแม่ถึง 70-80% ครับ แต่จะหายไปหรือดีขึ้นได้เองภายใน 2 สัปดาห์ แต่หากนานกว่านั้นก็อาจเข้าข่ายเป็น "โรคซึมเศร้าหลังคลอด"ครับ และต้องได้รับการวินิจฉัยตามอาการของโรคซึมเศร้าอีกที เพราะงั้นการดูแลจิตใจในช่วงแรกที่ยังเป็น "อารมณ์ซึมเศร้า" จึงถือว่าเป็นเรื่องดีที่สุดครับ

ความรู้สึกขี้โมโหอาจเป็นสัญญาณของความเครียดช่วงนี้ และความคิดว่าไม่มีใครรักอาจเป็นสัญญาณบอกว่าจริงๆ แล้วเราต้องการการดูแลจากคนรอบข้างก็ได้ครับ แต่ความคิดว่า "ไม่มีใครรัก" อาจเป็นเรื่องต้องสังเกตดีๆ เพราะเราอาจตีความความรักกันคนละรูปแบบ หากต้องการความห่วงใยหรือดูแลจากคนรอบข้าง การแสดงออกถึงความอ่อนแอับคนที่ไว้ใจอาจดีกว่าการแสดงออกถึงความแข็งกร้าวกับคนรอบข้างครับ

เวลาที่เกิดความรู้สึกอยากตายขึนมาเราสามารถรับมือมันได้หลายวิธี แต่ก่อนอื่นอาจต้องตระหนักก่อนว่า "ความอยากตาย คือ ทางเลือก" เพื่อให้สังเกตเห็นสิ่งที่ความรู้สึกนี้อยากจะสื่อสารกับเรา เช่น มาจากความตึงเครียดในช่วงนี้ ความรู้สึกอึดอัดที่แสดงออกไม่ได้ ความรู้สึกผิดหวังและหมดค่า การตั้งคำถามกับการมีชีวิตอยู่ ความรู้สึกอยากถอนตัวจากสังคมหรือคนรอบข้าง หรืออาจเกิดจากพฤติกรรมที่ก่อให้เกิดโทษกับตัวเองในช่วงนี้มากเกินไปก็ได้ เช่น การใช้สารเสพติด หรือ ไม่ได้ดูแลร่างกายของตนเองอย่างดีพอ เป็นต้น ยังไงก็ตาม หากมองเห็นถึงสิ่งเหล่านี้ได้แล้วต่อให้ยังไม่รู้สาเหตุแท้จริงหรือยังไม่ได้แก้ไขปัญหาที่แท้จริง การรับมือกับความอยากตายอย่างแรกที่จะทำได้ทันทีคือการ "เลื่อนการตัดสินใจนี้ออกไปก่อน" หรือบอกตัวเองได้ว่า "ยังไม่จำเป็นต้องทำวันนี้" ครับ จากนั้นจึงสามารถมองหาสถานที่หรือผู้คนที่ทำให้รู้สึกปลอดภัยเพื่อเข้าหา และเริ่มการดูแลตนเองอื่นๆ เพิ่มเติม เช่น การหาทางจัดการความเครียด การออกกำลังกาย การพูดคุยกับคนรอบข้างมากขึ้นเกี่ยวกับความรู้สึกของตัวเอง และการปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตเพื่อหาทางรับมือกับปัญหาที่