สวัสดีค่ะแม่ๆทุกท่าน...ตอนนี้นู๋ณิชาอายุขวบ9เดือนแล้วค่ะ อารมณ์น้องตอนนี้ชอบเอาแต่ใจมาก ไม่พอใจก็นอนกลิ้งลงกับพื้น ..คุณแม่ต้องเดินนี้ทุกครั้งแล้วค่อยกับมาหาหนูใหม่ คุณแม่อยากขอคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีรับมือเด็กวัยนี้หน่อยค่ะ

ประสบการณ์ส่วนตัวก็เคยเจอแบบนี้มานะคะ แรกๆ ก็นิ่งเฉยค่ะ เวลาลูกทำตัวไม่น่ารัก เพราะไม่อยากอยู่ใกล้กลัวอารมณ์ร้อนอีก เลยปรึกษาคุณหมอดูค่ะ คุณหมอบอกว่า อันดับแรกต้องไม่เดินหนีค่ะ เพราะจุดที่ลูกนอนกลิ้ง หรือทิ้งตัวอาจอันตรายมากอย่างคาดไม่ถึง เค้าอาจรู้ หรือไม่รู้ว่า สิ่งทีเค้ากำลังเรียกร้องจากแม่นั้นอันตรายมากน้อยแค่ไหน แต่คนเป็นแม่อย่างเรารู้ว่าอันตรายต้องเข้าไปชาร์ตตัวเค้าไว้ค่ะ การกอด ถือเป็นการปราบเด็กดื้อได้ดีในระดับนึง แรกๆ ที่ลูกชายเอาหัวโขกผนังก็ตกใจค่ะ แต่นึกมีสติที่หมอเคยบอก ไม่ตกใจ ไม่ร้องเสียงดัง เพราะถ้าพ่อแม่ตกใจ เค้ายิ่งรู้ว่า เราแคร์ เราเห็นว่าเค้าเรียกร้อง เค้าก็จะได้ใจ และทำเรื่อยๆค่ะ เวลาลูกชายลงไปดิ้น หรือเอาหัวโขกผนัง ก็เดินไปอุ้มเค้าขึ้นมาเดินออกจากสถานที่นั้น อยู่กันเงียบๆสองคนแม่ลูก กอดไว้สักพัก เค้าจะร้องไห้ โวยวาย หรือตีเราก็กอดไว้ก่อนค่ะ สักพักพอเค้าสงบ จะมาซบ ร้องไห้ พอลูกสงบค่อยบอก และสอนค่ะ ว่า สิ่งที่หนูทำมันอันตราย มันเจ็บนะลูก อย่าอธิบายยืดยาวนะคะ เด็กวัยนี้จะไม่เข้าใจอะไรที่ยากๆ ค่ะ อธิบายคำสั้นๆ เข้าใจง่าย ทำหน้าตาจริงจัง น้ำเสียงหนักแน่นมั่นคง ให้ลูกสัมผัสได้เลยค่ะว่า แม่เอาจริงกับเรื่องทำร้ายตัวเอง หรือเรื่องเอาแต่ใจ พอค่อยๆพูด เวลาเค้าสบตาเรา คุณแม่จะเห็นได้ว่า แววตาเค้าอ่อนโยนลงค่ะ ค่อยสอน ค่อยๆบอกเค้าค่ะว่า สิ่งที่ทำแม่เสียใจ ถ้าหนูอยากได้อะไรแล้วบอกแม่ดีๆ จะน่ารักมากๆเลย เราเป็นเพื่อนกันนี่นา มีอะไรคราวหน้ามาบอกแม่ดีๆ นะ แม่สัญญาว่าจะฟังหนู ( คราวหน้าถ้าเค้ายอมพูดดีๆ แม่ก็ต้องฟังเค้านะคะ) พอพูดจบ ก็ให้จบทีเดียวนะคะ เจอใครในบ้านไม่ต้องเล่า ต่อหน้า ให้เค้าได้ยินค่ะ สำคัญที่สุด พ่อแม่ ย่ายาย ทุกคนในบ้านต้องเป็นไปในทิศทางเดียวกันนะคะ ไม่ใช่ย่า ยาย โผมาโอ๋ อยากได้อะไรลูก เอาให้หมด แบบนี้แย่เลยนะคะ ปรับวินัยไม่ได้สักทีค่ะ คุณแม่ลองประมวลดูก็ได้ค่ะว่า ส่ิงที่เค้าเรียกร้องความสนใจจากเราเพราะอะไร ส่วนตัวคิดว่าสิ่งที่เค้าเอาแต่ใจ มีผลจากเราด้วยเหมือนกันไม่มากก็น้อยค่ะ ส่วนตัวแล้วก็ไม่ค่อยมีเวลาเยอะเท่าไหร่ค่ะ ทำงานไปด้วยเลี้ยงลูกไปด้วย เอาใจช่วยนะคะ สักวันคุณแม่จะผ่านจุดนี้ไปได้ค่ะ มันคือบททดสอบที่ไม่ยากจนเกินไปค่ะ เชื่อว่าแม่ทุกคนทำเพื่อลูกได้เสมอ เป็นกำลังใจให้นะคะ