ขอกำลังจากแม่ๆ

ทำใจให้สบายๆ ไม่ต้องเกร็งค่ะแม่ แปปเดียวได้เจอหน้าลูก ใช้เวลาไม่ถึงชม. บ้านนี้ตอนแรกก็กลัวตื่นเต้นหนาวสั้นมากๆ ตอนสวนฉี่ถ้าเกร็งจะรู้สึกไม่สบายตัวค่ะ ตอนจะผ่าบล็อกหลังยาเริ่มออกชาตั้งแต่ท้องลงไปที่เท้าคือไม่รู้สึกแต่เห็นหมอ ฟังเสียงหมอพยาบาลคุยกัน หมอชวนคุยทำให้หายกลัวเลยค่ะแปปเดียวก็ได้ยิ่งเสียงลูกร้อง หลังจากนั้นก็เย็บแผลปิดใช้เวลานิดนึง หลังผ่าเสร็จมาที่ห้องพักฟื้นเพลียยามากๆค่ะ ง่วงนอนตลอด ตอนผ่ามีอาการแพ้ยาอ้วกไป2รอบ ก่อนจะผ่าหมอจะไม่ให้กินอะไรเลยนะคะงดทุกอย่างข้าว น้ำ บ้านนี้น้องออกมาตอน11:23 หมอดูเวลาให้ค่ะ มาที่ห้องพักเวลา11:45 มื้อแรกจะได้จิบน้ำขิง เวลาบ่ายๆค่ะ หลังจากตอนเย็นจะเป็นข้าวต้มค่ะ แอบทรมานนิดนึง เวลาไปฉี่เองจะฉี่แบบสุดๆไม่ได้เลย เจ็บแผล เวลาได้ตด ตดค่ะย้ำ555 จะรู้สึกโล่งค่ะ มันเป็นแก๊สในท้องเรา หมอก็มีมาถามนะค่ะได้ตดบ้างไหม555แอบอาย -.- มันเป็นเรื่องปกติค่ะ พอได้เห็นน่าลูกลืมเจ็บแผลผ่าไปเลยค่ะ เดินเยอะๆแผลจะหายเร็วมากๆไม่เป็นผังผืดในแผลด้วย หลังถอดสายน้ำเกลือต้องคอยๆพยุงตัวเองค่อยๆลุก มันทรมานมากจริงๆ หน้ามืดอีก เพราะคนผ่าแน่นอนมันต้องเสียเลือดเยอะมากๆ ทำใจให้สบายค่ะแม่ หมอจะชวนคุยทำให้เราไม่เกร็งค่ะแม่ สู้ๆนะคะแม่ ขอให้น้องออกมาแข็งแรงนะคะแม่