รู้สึกว่าตัวเองไม่เอาไหน

ท้องแรกรึเปล่าคะ ถ้าท้องแรกก็ไม่แปลกอะไรค่ะ หลังคลอด ทางรพ.ให้เราหัดเลี้ยงลูกก่อนให้กลับบ้าน พยาบาลเอาลูกมาให้แม่ที่คลอดพร้อมกันทดลองเลี้ยง 1 คืน มีแม่บางคนที่ลูกไม่ค่อยร้อง บางคนลูกคนที่สอง มีเรากับบางคนที่สุดท้ายพยาบาลต้องมาช่วยค่ะ ลูกไม่ได้อยู่กับเราทั้งคืน เข้าเต้าก็ผิดวิธีจนมีแผล พยาบาลให้พักเต้าอีก กลับมาบ้าน สามีก็ยังไม่ชินกับเสียงร้องไห้ของลูก ที่ต้องตื่นมากินนมทุก 2-3 ชม. มันหนักมากสำหรับแม่มือใหม่ท้องแรกแบบเรา ตอนเราเห็นพยาบาล หรือแม่เราอุ้มลูกเรากล่อมหลับได้โดยไม่ต้องเข้าเต้า เราก็รู้สึกแบบแม่เลยค่ะ เครียด ท้อ เสียใจอยู่พักใหญ่ เคยร้องไห้เพราะเหนื่อยด้วยค่ะ แต่พอผ่านไปก็ค่อยๆเรียนรู้ไปพร้อมลูก จนเข้าใจกันและกัน เดี๋ยวก็ดีขึ้นค่ะ ตอนนี้ฝากพยาบาลหรือแม่อุ้มนานๆไม่ได้แล้วค่ะ ลูกจะร้องถ้าอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่เราหรือพ่อเขานานๆ เพราะเขาเริ่มรู้เรื่องแล้วค่ะ อย่าพึ่งต่อว่าตัวเองเลยค่ะ ค่อยๆสังเกตลูกนะคะ ว่าชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ร้องไห้ทำไม หิว ท้องอืด ท้องเสีย ง่วงนอน อยากให้อุ้ม กลัว ยุงหรือมดกัดไหม ที่แม่เขาอุ้มหลับง่ายได้เขามีประสบการณ์มากกว่าเราค่ะ ถ้าเราดูแลลูกไปมันก็จะทำได้เองโดยธรรมชาติค่ะ

บ้านนี้กับแม่คือสุดค่ะ ไม่ยอมนอนกลางวันกับเราเลย แม่อุ้มกล่อมกว่าจะหลับเป็นชั่วโมงแถมนอนไม่ถึง 20 นาที แต่พอเป็นป้าเราอุ้ม 5 นาทีหลับปุ๋ย อุ้มไปนอนบ้านป้า 5 นาทีหลับ แล้วหลับเป็นชั่วโมงเลยด้วยนะ นี่เลยแซวว่าเอ้อสงสัยเกิดผิดท้องแหละ เสียใจด้วยนะคะคุณเกิดช้าไปค่า ยายหมดเมนส์หลายสิบปีละเนาะ หมดสิทธิ์ค่าเป็นหลานแทนนะคะ มาช้าไป 55555555 ป้าก็แบบตามความเชื่อคนภาคเรา แกเอาด้ายมาผูกข้อมือ บอกว่าอ่ะ รับเป็นลูกแล้วนะ แต่ให้ (ชื่อเรา) เลี้ยงนะ เป็นลูกแม่อยู่กับแม่นี่นะ และใช่ค่ะพอเขาบอกว่ารับเป็นลูก นางก็นอนที่บ้านได้เฉ้ย 🤣 ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้าทั้งเปิดเสียง เปิดแอร์ ทำทุกอย่างไม่หลับค่ะ

หลักๆใครเลี้ยงคะถ้าคุณยายเลี้ยงคือทั้งเขาและคุณยายเรียนรู้กันค่ะ ไม่มีใครรู้อะไรตั้งแต่เริ่มต้นนะคะ อย่างเราเลี้ยงลูกชายเองคุณยายจะมาช่วยอุ้มแค่รอเราทานข้าวลูกก็จะติดเรามากเรารู้ทุกการร้องของลูกว่าต้องการอะไรคุณยายยังต้องถามเรา เราใช้วิธีสังเกตค่ะเพราะเราเลี้ยงเอง24ชม ก็จะมีแค่เราที่รู้ใจเขาแล้วเขาก็ติดแม่มาก เด็กถ้าไม่ถูกใจเขายังไงเขาก็ไม่หยุดค่ะอย่างเช่นอุ้มไม่สบาย ทำอะไรไม่ถูกใจเขาขัดใจเขา

เรียนรู้ไปพร้อมกับลูกคะ เราก็เพิ่งเป็นเเม่ครั้งเเรก ลูกก็เพิ่งเป็นลูกครั้งเเรก ตอนเราลูกก็ร้องไห้ไม่หยุดจนเเม่เราจะเอาไปอุ้มไปโอ๋เอง เเต่เราจะไม่ค่อยยอมให้เอาไป เราอยากให้ลูกหยุดร้องโดยเราต่อให้ลูกร้องขนาดไหนเราทำทุกทางเลยเพื่อให้น้องหยุด เดี๋ยวมันจะมีวิธีของๆมันค่อยๆเรียนรู้ไปกับลูกน๊า

เป็นเหมือนกันค่ะ #ลูกอายุได้18วันเเล้วค่ะ บางทีเราอาจจะต้องเรียนรู้ไปพร้อมกับลูกนะคะบางทีเราก็อาจยังไม่เข้าใจเขาพอเเรกๆเราก็เคลียดค่ะเหมือนเป็นเเม่มือใหม่ด้วยบางครั้งเราต้องอดทนเเละใจเย็นค่ะอย่าเคลียดไปเลยค่ะเราเชื่อว่าทุกบ้านเป็นเหมือนกันหมด

แม่ลองค่อยเรียนรู้กับลูกนะคะ อย่ากดดันตัวเอง อย่าเครียดเกินไปค่ะ บางทีลองเปลี่ยนวิธีการอุ้ม จนลูกกับเราเข้าใจกันดี แล้วจะดีขึ้นเองค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ลูกก็ยังใหม่กับโลกของเรา เราก็ยังใหม่กับโลกของลูกค่ะ ค่อยๆปรับตัวเข้าหากันค่ะ

อย่าคิดมากค่ะ ค่อยๆเรียนรู้กันไป พยายามอุ้มลูกบ่อยๆค่ะ คอยปลอบประโลม คอยโอ๋ค่ะ เราก็ทำแบบนี้ค่ะจนตอนนี้ลูกเราติดเรามากค่ะ ห่างนิดนึงไม่ได้เดี๋ยวร้อง ลูกเราได้ 1 เดือน 8 วัน แล้วค่ะ ร้องอ้อนให้อุ้มตลอด

บ้านนี้ช่วงเดือนที่ 2 ไม่เอาพ่อกับแม่เลยค่ะ แต่พอย่าอุ้มปุ๊บ หยุดร้องทันที แต่พอเข้าเดือนที่ 3 เริ่มมองเห็น น้องไม่งอแงแล้วค่ะ เลี้ยงง่ายขึ้นเยอะมาก อดทนอีกยิดนะแม่

สู้ๆน่ะแม่บ้านนี้ก็เป็น บางทีลู กร้องอุ้มโอ๋ยังไงก็ไม่หยุดทางนี้ร้องไปกะลูกเลย สงสารลูก

ทำไมด้อยค่าตัวเอง ทำไมถึงเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนมีประสบกาณ์ล่ะ