💌🤍 โพสนี้สำหรับกลุ่มคุณแม่ทีมกรกฎาคมไว้พูดคุยกันจ้า

สำหรับตัวแม่เอง ผ่าคลอดไปเมื่อวันที่ 13 แล้วค่ะ น้องได้ 3 วันแล้ว น้องจ้ำม่ำแข็งแรงดีค่ะ แต่เรื่องที่ทำให้แม่ลืมไม่ลงเลยก็คือ หลังผ่าคลอดเสร็จ ( แบบดมยาสลบ ) แล้วเริ่มรู้สึกตัวลืมตาแบบสลืมสลือ รู้สึกได้เลยว่ามีคนมาหมอมาปลุกคุณแม่ 2-3 คน เขย่าตัวแม่และเรียกให้แม่หายใจ ( มันน่ากลัวมากกับเหตุการณ์นี้ ) ในขนาดที่รู้สึกได้เลยมีสายออกซิเจนสายโน่นนี่เต็มไปหมด ได้ยินหมอพูดพรำๆว่าร่างกายแม่ไม่มีออกซิเจนอยู่เลย ในตอนนั้นรู้สึกได้อย่างเดียวว่าหายใจไม่ออก และ หายใจได้สั้นมากๆ ในเวลานั้นกลัวตายมากเลยค่ะพูดจริงๆ ได้แต่นึกถึงลูกชายวัย 5 ขวบ และเบบี๋ที่เพิ่งเกิด “ พูดกับตัวเองในใจเลยว่าเรายังตายไม่ได้ พยายามหายใจมากจนผ่านไปประมาณ 2-3 ชั่วโมงในห้องผ่าตัดกับการเสียบสาวออกซิเจนกับสายอะไรไม่รู้เต็มไปหมด..... พอผ่านเหตุการณ์ครั้งนั้นมาได้ “โคตร “ ขอบคุณลูกที่เป็นที่พึ่งจิตใจให้ต้องมีชีวิตรอดหนึ่งเดียวในขนาดนั้น ขอบคุณตัวเองที่ผ่านความตายในครั้งนั้นมาได้ และที่ลืมไม่ได้เลยคือต้องขอบคุณคุณหมอทุกคนเลยจริงๆที่ทำให้แม่คนนี้ยังได้เห็นหน้าและดูแลลูกๆของแม่ต่อไป. #มันไม่ต่างจากชีวิตที่ฟื้นจากความตายเลยจริงๆ #โคตรขอบคุณตัวเองที่ฟื้นจากเหตุการณ์ครั้งนั้นมาได้ ✌️👼 เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ.....