ประสบการณ์คลอดลูกคนแรก

พี่พี่ผมคลอดแล้วครับ 👶 ผมชื่อ ด.ช นนทกร แสนกูย (คุณยายตั้งให้ครับ) ชื่อเล่น น้องอั่งเปา (คุณแม่ตั้งให้ครับ) น้ำหนักผม 3000กรัมถ้วน วันเกิดผม 21/09/63 วันจันทร์ครับ(เกิดวันที่21วันจันทร์วันเดียวกับป๊าผมหมดเลยครับ) -ผมทำแม่น้ำคร่ำแตกและมีเลือดออกตอนตี2 ของวันที่21/09/63 พอไปถึงโรงพยาบาลตรวจปากมดลูกยังไม่เปิดสักเซนเลยครับ คุณแม่นอนรอลุงหมอจนถึงตอน08.00เช้า ตรวจปากมดลูกอีกทีเปิด1เซน คุณแม่เลยบอกลุงหมอใช้ยาเร่งคลอดได้เลยเพราะคุณแม่ใช้โปรแกรมคลอดแบบไร้ความเจ็บปวดและคุณแม่อยากเจอผมเร็วๆครับ ระหว่างรอนั่นคุณแม่ก็ทำความสะอาดร่างกายโดนพี่พยาบาลสวนตูด ทำความสะอาดจิมิ สอดยาเร่งคลอดและก็ย้ายคุณแม่ลงมาห้องรอคลอดเพื่อที่จะมาทำการบล๊อคหลังครับ !! (บล๊อคหลังไม่ได้เจ็บอย่างที่คิดเลยนะครับพี่พี่) บล๊อคหลังเสร็จแม่ผมก็นอนรอเวลาปากมดลูกเปิด ระหว่างรอปากมดลูกเปิด 09.00-13.00น. ไม่มีอาการเจ็บปวดแม้แต่นิดเดียวแต่..ปากมดลูกแม่ผมไม่ยอมเปิดเพิ่มสักทีรอแล้วรอเหล่า 09.00-15.00น. ปากมดลูกแม่ผมก็ยังเปิดแค่3เซน ช่วงเวลา14.30น.ถึง17.30น. คุณแม่ผมเริ่มมีอาการเจ็บ ปวดบิดเพราะมดลูกมันบีบตัวแล้วผมก็ดิ้นแรงมาก ซึ่งจริงๆแล้วมันไม่ควรจะเจ็บแล้วครับแม่ผมก็บอกพี่พยาบาลพี่พยาบาลก็มาเติมยาชาให้แต่ก็ไม่ยอมหายสักทีจนทุกคนแปลกใจว่าทำไมเวลาผ่านมาจนถึง16.00น. ลุงหมอบอกต้องทำการผ่านะเพราะปากมดลูกไม่ยอมเปิดรอต่อไปจะเป็นอันตรายเพราะน้ำคร่ำแตกเกือบจะครบ12ชั่วโมงถ้าเลยเวลามันจะไม่ดี ก็เลยเปลี่ยนวิธีคลอดครับเป็นการผ่าแทนผมได้กำหนดเวลาผ่าคลอด17.30น. 16.40น.พี่ๆพยาบาลก็เข็นผมไปห้องรอผ่าคลอดระหว่างรอคิวผ่าแม่ผมเริ่มเจ็บปวดบิดมากขึ้นเรื่อยๆแต่แม่ผมก็ทนครับเพราะคิดว่ามันเป็นธรรมชาติแหละมั้งแล้วลุงหมอผ่าคลอดผมก็เข้ามาครับที่มาช้าเพราะลุงหมอมีเคสก่อนหน้าแม่ผม2เคสครับ แม่ผมเป็นเคสกะทันหัน(ลุงหมอเก่งมากครับ) ทุกอย่างในห้องผ่าคลอดเริ่มเย็นแม่ผมเริ่มใจสั่นๆเหมือนจะวูบแต่พอเจอลุงหมอทุกอย่างก็ดีขึ้นครับ คุณหมอจิมๆตรงท้องถามว่ายังรู้สึกเจ็บไหมแม่ผมก็ยังมีอาการเจ็บอยู่จริงๆมันไม่ควรจะรู้สึกแล้วครับ ลุงหมอเอามีดกรีดตรงท้องแม่ผมก่เจ็บแสบเลยครับป้าหมออีกคนก็เติมยาชาไปเรื่อยๆเติมยังไงแม่ผมก็ยังมีความรู้สึกเจ็บแสบอยู่ดี จนป้าหมอบอกจะให้ยาสลบแต่ลุงหมอก็แปลกใจว่าทำไมยังรู้สึกลุงหมอก็ถามแม่ผมว่าขาเวลาขยับรู้สึกไหมแม่ผมก็ตอบรู้สึกทุกอย่างเลยขยับได้ปกติ ลุงหมอเลยตัดสินใจให้ทำการบล๊อคหลังอีกครั้งครับและแล้วสาเหตุที่ทุกคนแปลกใจก็รู้กันสักทีครับ(อะไรสักอย่างที่ฝังอยู่ข้างหลังไม่เข็มก็อะไรสักอย่างเพราะแม่ได้ยินลุงหมอคุยไม่ชัด มันหลุดออกมาครับลุงหมอเลยถามว่าหลุดได้ยังไงหมอติดให้ไม่แน่นหรอ แม่เลยตอบไปว่าอาจจะนอนดิ้นหรือขยับตัวเยอะครับลุงหมอบอกครั้งหน้าต้องเปลี่ยนวิธีการติดใหม่ละ สุดท้ายแม่ผมเลยโดนบล๊อคหลังไปอีกครั้งรวมเป็นสองครั้งครับ รอเวลายาออกฤทธิ์ไม่นานลุงหมอก็ทำการผ่าคลอดผมออกมาครับซึ่งการผ่าใช้เวลาไม่นานเลยครับถ้าเทียบกับนอนรอผ่า555 และในที่สุดเวลา17.53น. ผมก็คลอดออกมาครับวินาทีที่ลุงหมอบอกว่า เกิดแล้วครับเป็นผู้ชายนะครับ แม่ผมร้องไห้เลยครับดีใจแบบมันอธิบายไม่ถูกเลยครับ ผมมีน้ำหนัก3000กรัมถ้วน ผมดีใจได้ออกมาลืมตาดูโลกแล้วครับพี่พี่ ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดีผมขอบคุณลุงหมอและทีมแพทย์ที่ดูแลแม่ผมเป็นอย่างดีทุกๆคนครับ ❤️