เคย หรือ ไม่เคย? รู้สึกว่าสามีแคร์คนอื่นมากกว่าเราไปหมด 😢

ประจำค่ะ บอกรักเราแสดงต่อหน้าคนอื่น พอบอกนมบำรุงหมด กลับมาว่าเรา บอกให้เราเอาตังให้ ทีวันเกิดรุ่นพี่ผู้หญิง พาลูกน้องไปปาตี้สังสรรค์ แถมจ่ายค่าเหล้าให้เขา ทั้งที่เป็นวันเกิดเขา หมดเป็นพันบอกไม่เป็นไร จ่ายให้ แต่พอกับเรา แค่ค่านมบำรุงลูกยังบ่น ยังมองสายตาแบบ ... 🙄 แล้วเราทำกับข้าว ซักผ้า ล้างจาน กวาดบ้าน ถูบ้านให้ทุกวัน ทั้งจะขายของที่ร้านควบคู่ไปด้วย ทั้งเรื่องหนี้สินการเงินไม่คล่อง ครอบครัวไม่ซัพพอร์ตด้วย เราก็พยายามเฉยๆ คิดในแง่บวก แต่บางทีเรามองมุมกลับกันคือ ตอนเราอยู่คนเดียวเรามีความสุขมากกว่านี้ เพราะเขาไม่ค่อยดูแลใส่ใจ มีแต่เราที่หากับข้าวกับปลาให้ อยากไปไหนก็ไม่ได้ไป อยากใช้เงินช๊อปนิดๆหน่อยๆ แค่ค่าครีมบำรุงหน้าท้อง ก็ว่าเราใช้เปลือง เอาจริงตอนอยู่คนเดียวสบายใจกว่าเยอะ ดูแลตัวเองได้ ติดที่ทางครอบครัวเรากับเขาและเพื่อนๆจะมองยังไง ถ้าเราท้องอยู่ แล้วแยกกันอยู่ใครอยู่มัน เป็นห่วงความรู้สึกของทุกคน เลยต้องยอมทำตามหน้าที่

ไม่ได้คิดว่าเค้าสนใจคนอื่นมากกว่าเรา​ แต่รู้สึก​เหมือน​เค้าไม่ได้สนใจเรามากพอ​ แต่ละวันแม่เล่น​tiktok​ เยอะหน่อยเห็นแต่คลิปคนอื่นที่เค้าดูมีความสุข​กัน​ คลิปที่คุณพ่อทำทุกอย่าง​ให้​ มาเล่นกับท้องคุณแม่บ่อยๆ​ เลยแอบน้อยใจ​ว่าทำไมสามีเราไม่เป็นแบบนี้บ้าง​ พอถามนางชอบ​อ้างว่า​เหนื่อย​นี้เหนื่อย​นู้น​ ก็เลยรู้สึก​แบบ.. ไม่ตื่นเต้น​หรอไม่สนใจหรอที่เราท้องอยู่​ พอได้คลอดมาแล้วรู้สึก​เหมือน​มันเป็นความคิดที่​ปัญญาอ่อน​มากๆ555​ เพราะถ้ามองในมุมกว้าง​ๆ​ ตั้งแต่เราท้องสามีเราไม่เคยขอไปเที่ยว​กับเพื่อน​หรือ​ทิ้ง​เราให้ไปไหนคนเดียว​ มีแต่ตั้งใจทำงานหาเงินให้ครอบครัวเรา​ นางอาจจะ​ไม่ได้เป็นคนที่​โรแมนติก​ขนาดนั้นแต่เค้ารักเรากับลูกเต็มใจ​ ❤️ อิแม่ก็ว่าง​เหลือ​เกิ๊นน​ คิดมากทั้งวัน​😅

ช่วงท้องตั้งแต่ ไตรมาส 2ขี้น้อยใจขี้กังวลมากค่ะ ทั้งๆที่ก่อนหน้าไม่ใช่คนคิดเล็กคิดน้อย คิดว่าเป็นเพราะฮอโมนเลยพยายามไม่เก็บมาคิดค่ะ ชอบน้อยใจสามีว่าไม่ค่อยสนใจเหมือนแต่ก่อน คือเขาทำงานมากขึ้นคิดเรืองงานมากขึ้นเนื่องจากทำธุรกิจคิดว่าเขาน่าจะคิดเรื่องค่าใช้จ่ายอยากหาเงินให้ได้มากๆ จากปกติจะตัวติดกันบ่อยๆไลนมาบ่อยๆก็น้อยลงไปคิดเรื่องงานมากขึ้น เราก็พยายามเข้าใจค่ะเพราะเขารับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดดูแลเราดีทุกอย่าง แม่ๆสู้ๆนะคะ เรารู้ว่าแม่ๆก็กังวลด้วยความเครียดความกลัวความไม่สบายตัวกังวลหลายเรื่อง อย่างเราสามีจะให้ออกงานมาเลี้ยงลูกเราก็กังวลค่าใช้จ่ายจากคนที่มีรายได้เราจะต้องใช้สามีเราก็กังวลนะคะ แต่คิดถึงว่าเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้เลี้ยงลูกให้ดีที่สุดมีให้เขาเต็มที่ อดทนสู้ๆไปด้วยกีนนะคะแม่ๆ

เคยค่ะ ทำกับข้าวให้เราก็จริง แต่เป็นข้าวผัด ไข่เจียว หมูทอด อะไรที่ง่ายๆเร็วๆ เพื่อนพี่น้องยันลูกน้องมากินเหล้าทำผัดฉ่าแกงเผ็ดหรือสรรหาของแพงมาทำกับแกล้ม เดือนๆหมดเป็นหมื่น หยอดกระปุกลูกวันละร้อยใส่บ้างไม่ใส่บ้าง เมียวานซื้อของทีลืมๆๆๆต้องพูดซ้ำๆบางทีกว่าจะได้เป็นเดือน ช่วยดูลูกไม่กี่นาทีบอกเหนื่อย หากับแกล้มเลี้ยงลูกน้องเป็นชม.แสนจะตั้งใจ คุยกะคนอื่นไม่เคยขึ้นเสียง ลูกน้องทำงานไม่ถูกอธิบายอย่างใจเย็น เมียไม่ได้ทำไรผิดใช้คำพูดแข็งอย่างกะเอาหินมาทุบหน้าเมียยุทุกวันๆ ขอใช้คำพูดดีๆหน่อยดีมาแค่สองสามวัน ใหม่ๆอะไรก็จ้าเมียๆ พอสองปีผ่านไปตัวอะไรมาเจ้าสิงไม่รู้ หรือเพราะเราเพิ่งเห็นตัวตนจริงๆกันนะ แบบนี้ไม่นานจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวละ ระบายที😭

ทางนี้สนใจตอนเวลานึกขึ้นได้และก็ช่วงไม่จับมือถือค่ะ แต่มันก็ยังใส่ใจน้อยหรือไม่พออยู่ดี เริ่มชินแล้ว คำพูดเราถ้าไม่โมโหใส่เค้าก็จะไม่สนใจพูดดีก็เฉยต้องให้ร้ายใส่ตลอด ตอนนี้ชินกับการกระทำแล้วค่ะหันมาคุยกับลูกเยอะๆโฟกัสที่ตัวเองกับลูก สามีช่างมัน55 ถ้าแย่ขึ้นทุกวันจนไม่มีไรดีขึ้นก็ปล่อยเขาค่ะ อยู่กับตัวเองอยู่กับลูกที่ใกล้จะคลอดดีกว่า ถ้าคลอดออกมาแล้วเราเหนื่อยคนเดียวติดขี้เกียจไม่ช่วยแบ่งเบาภาระเรา ก็อยู่คนเดียวดีกว่า มีสามีไว้ทำไมถ้าไม่มีประโยชน์หรือจิตใต้สำนึกดีพอสู้ไม่มีดีกว่า สบายใจเยอะ คิดบวกเยอะๆไม่ต้องเอาใจไปลงกับเค้ามากมาย แม่ทางนี้ปลงแล้วจ้าเสียน้ำตามาไม่รู้กี่ครั้งตอนนี้เริ่มแข็งแกร่งแล้วตื่นเต้นรอลูกเกิด🤭🤭🤭

อ้าว นึกว่าเราเป็นและรู้สึกแบบนี้อยู่แค่คนเดียว 5555 แต่พอมาอ่านแล้วเห็นว่าแม่บ้านอื่นๆก็รู้สึกแบบเราเหมือนกัน งั้นมองว่ามันเป็นปกติของผู้ชายทั่วไปก็แล้วกันเนาะ เค้าอาจจะมองว่าเรายังดูแลตัวเองได้ ช่วยเหลือตัวเองได้ ไม่ได้ป่วยไข้อะไร ก็เลยปล่อยๆเราดูแลตัวเองและลูกในท้องไป นี่เราท้องที่ 2 แล้ว ทั้งต้องดูแลคนโตและอุ้มท้องคนเล็ก ไปหาหมอเองตามนัด ไปกับคนโต 2 คน โดยที่พ่อเค้าไม่เคยไปด้วยเลย พยายามเข้าใจว่า ทุกครั้งที่หมอนัด พ่อเค้าจะบังเอิญมีงานเข้าทุกครั้งเลย ก็เลยไปกับลูก มุ้งมิ้งกันแม่ลูก หาหมอเสร็จ แวะทานของอร่อยๆแล้วก็กลับบ้านกันค่ะ

เคยค่ะไม่ได้รู้สึกไปเองนะคะแต่มันทำจริงๆเห็นเพื่อนดีกว่าเราแถมเพื่อนชวนไปซื้อของนู้นนี่ยังพาไปเลยค่ะแต่พอเราชวนไปซื้อกว่าจะได้ไปแถมบางทีไม่พาไปเลยด้วยซ้ำเวลาเขาไปบ้านเพื่อนเขาก็ชวนเรานะคะแต่ว่าให้เราไปนั่งนานๆเรานั่งไม่ได้หรอกค่ะเราก็บอกเขาตลอดสุดท้ายเขาก็เลือกที่จะไปนั่งกับเพื่อนแล้วทิ้งเราไว้คนเดียวแถมเราก็แอบกลัวคนในบ้านเขาด้วยแต่เขาก็ไม่สนนะคะเขาให้พี่ชายเขาดูแลเราทั้งๆที่หน้าที่นั้นควรจะเป็นเขาแต่เขากลับไปกับเพื่อนเราก็พยายามข่มอารมให้ไม่คิดมากหรือร้องไห้บ่อยๆค่ะเพราะสงสารลูกในท้อง

เห็นครอื่นสำคัญกว่าเราทุกอย่างบอกเขาอยากให้ไห้เขาเอาจัยตามใจพาไปโน้นนี้นั้นเขาก้บอกให้ไปเองและพูดทำน้ายจิตจัยเรา..ตั้งแต่ท้องมาจนถึงทุกวันนี้้ขาไม่เคยทำอะไรให้เราเพื่อเราเลยเมื้อก่อนสิ่งไหนที่ไม่เคยพูดเคยทำแต่ทุกวันนี้พูดทำทุกอย่างเพื่อให้เราต้องคิดมากเวลาอยุ่กับเราเหมือนเราเป้นตัวน่าลำครานของเขาทัิงๆที่เราไม่ไแ้ทำอะไรให้เขาเลยแต่พอเขาได้อยุ่กับเพื่อนหรืออยุ่กับคนอื่นดูเหมือนเขาจะมีความสุขมาก...บ่อยครั้งเราน้อยจัยแอบบริองให้คนเดียวตลอดเพราะเขาแคร์คนอื่นมากกว่าเรา🥺🥺🥺😭😭😭

เคยนะบ่อยด้วย คือนางชอบแคร์เพื่อนร่วมงานมากกว่า เช่น วันหยุดแต่ขอออกไปช่วยงานรุ่นพี่ เลิกงานตัวเองเสร็จแล้วแต่ขออยู่ช่วยรุ่นพี่ก่อน ใจนึงเราก็เข้าใจนะว่าการมีน้ำใจมันก็เป็นเรื่องดี แต่บ่อยๆมันก็ไม่ไหวนะ บางครั้งเราเองก็ต้องการความช่วยเหลือ บางครั้งเราก็เหนื่อย เลี้ยงลูกฟูลไทม์ อยากพักบ้างอะไรบ้าง ไม่รู้ว่าการที่เราต้องการเขามันทำให้เราดูงอแงไปรึเปล่า แต่ก็นะของี่เง่าบ้างไม่ได้เลยไง

เคยค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ไม่สนใจไม่ใส่ใจว่าเราจะเดินไหวมั้ยทั้งที่เราชอบเป็นลมบ่อยๆ เห็นน้องตัวเองสำคัญกว่าเรื่องของเราค่ะ แค่พาไปหาหมอบอกเดินไม่ไหวเขาก็อ้างว่าติดงานพาไปไม่ได้ แต่กับน้องของเขาขอแค่พาไปซื้อของก็รีบไปเลยไม่ติดอะไรซักอย่าง อีกอย่างคือแม่เขาไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่ชอบกันนู่นกันนี่เป็นห่วงลูกคนกลางมากกว่าจนต้องสั่งให้ดูแลน้องดีๆไม่สนใจว่าเราจะคิดยังไงด้วยซ้ำ