ที่ผ่านมาคิดมาเสมอว่าอยากได้ลูกชายคนแรกค่ะ แล้วช่วงท้องอ่อนเพลียบ่อยมากทั้งที่เป็นคนหลับยาก แต่พอกึ่งหลับกึ่งตื่นจะละเมอหรือเพ้อไปเองรึป่าวว่ามีเด็กชายขึ้นมาปีนเตียงนอนกอดเรา หรือเวลาเครียดๆก็จะเห็นภาพว่าเด็กผู้ชายคนนี้มาโอ๋เราไม่ให้เราเครียดค่ะ ไม่รู้ว่ามีใครเป็นไหม แต่บ้านนี้รู้สึกว่าลูกเป็นเด็กดีตั้งแต่อยู่ในท้องเลย แม่ไม่เคยต้องอ้วก แพ้หนัก เวียนหัว ไม่มีอาการอะไรหนักเลย วันไหนต้องทำงานหนักลูกจะตัวเบาหวิวท้องจะแฟ้บๆเฉยเลยค่ะ อวยเกินไปรึป่าวคะ😂 ระหว่างรอลุ้นผลตรวจนิปตี้ก็พยายามเลิกคิดนะคะเผื่อลูกเกิดเป็นผู้หญิงจะได้ไม่เสียใจทั้งเราและลูกแต่สุดท้ายได้ผู้ชายสมใจค่ะ ดีใจร้องไห้ทั้งพ่อทั้งแม่ (ที่พูดมาทั้งหมดไม่ได้หมายความว่าแม่ๆที่แพ้หนักลูกเป็นเด็กไม่ดีนะคะ ไม่ดราม่านะ🥺) ภาพคือไปซาวสัปดาห์ที่ 9 ก่อนคุณหมอมาลูบท้องบอกลูกเราเจอกันนะค้าบ พอหมอส่องไปลูกโบกมือทักทายเลยค่ะ เห็นแขนทั้งสองข้างขาทั้งสองข้างเลย น่ารักมากๆๆๆๆ แต่พอคุณหมอสแนปภาพลูกตะแคงนอนนิ่ง สงสัยอยากเซอไพรม๊าคนเดียวใช่มั้ยคะ😂
Ningg Panya