เหนื่อย อยากระบาย

ทำไมผู้ชายถึงคิดว่าแม่อย่างเราเลี้ยงลูกอยู่บ้านไม่เหนื่อยคะ บางวันน้ำแทบจะไม่ได้อาบ เข้าห้องน้ำ ไปไหนมาไหนต้องอุ้มลูกไปด้วยตลอด ข้าวเช้าเที่ยงเย็น กินมื้อเดียว กลับมาไม่เคยคิดจะช่วยทำอะไรเลย ฝากลูกไว้ก็เลี้ยงไม่ดี เอะอะลูกร้องๆ สักพักหัวฟาดพื้น น้ำในตู้เย็นก็ไม่เคยกรอก ขยะไม่เคยเอาไปทิ้ง ผ้าลูกเต็มตะกล้าไม่เคยเอ่ยปากจะซัก ผ้าตัวเองเต็มตะกล้าก็ไม่เคยเอาไปซัก นอกจากไม่มีชุดใส่แล้วถึงจะทำ ขวดนมถ้าไม่ขอให้ช่วยล้างก็ไม่เคยทำ ล้างเสร็จก็กองอยู่ในกะละมัง ไม่เคยคว่ำให้ ขยะในห้องไม่เคยกวาด ถ้วยจานเอามากินข้างบนไม่เคยเอาไปล้าง ลูกคนโต 8 เดือน กำลังซนเลยค่ะ ติดแม่ด้วย เลี้ยงลูกคนแรก เลี้ยงเองทุกอย่างไม่เคยมีใครช่วยเลี้ยง ตอนนี้กำลังท้องอีกคนอยู่ เหนื่อยมากๆ ค่ะ ต้องทำงานบ้าน ถ้าไม่ทำก็โดนน้องชายน้องสะใภ้เเฟนที่อายุเยอะกว่าหาว่าขี้เกียจ อยู่ทำตัวเป็นคุณนาย แยกตู้เย็นกับน้องแฟน เพราะเขาไม่อยากใช้ร่วมกับเรา มีตู้เย็นอยู่บนห้อง น้ำในตู้เย็นหมด ก็ไม่เคยกรอก เราต้องกรอกน้ำเป็นสิบๆ ขวด แบกขึ้นชั้น 2 ทั้งๆ ที่ท้องอ่อนๆ อยู่ ใครจะมองเราแย่ไม่ดียังไงเราไม่สนหรอกนะ แต่เราขอพูดตรงนี้เลย เราไม่ได้อยากมีคนที่ 2 มันก็ผิดที่เราไม่ป้องกัน เพราะคิดว่าไม่ติดแน่ๆ เราเหนื่อย แค่คิดว่าต้องเลี้ยงเด็กอีกคนก็ท้อมากแล้ว เครียด เหนื่อย เหนื่อยใจที่เจอพ่อของลูกแบบนี้ ถึงแม้ไม่อยากมี แต่เราก็ไม่คิดจะเอาออก ไหนๆก็ท้องเเล้ว ก็พร้อมที่จะเลี้ยง หวังว่าสักวันคงจะสบายเองแหละ แต่กว่าจะถึงวันที่คิดว่าจะสบาย ไม่รู้ว่าจะเป็นประสาทก่อนรึเปล่า เพราะคนแรกก็เป็นซึมเศร้าหลังคลอดแล้ว เหนื่อยจังเลยค่ะทุกคน อยากให้เขาเห็นมุมเหนื่อยของเราบ้างจัง 😭😭😭😭😭😭