ถามเพื่อนๆแม่นะคะ สามีช่วยคุณเลี้ยงลูกหรือทำอะไรบ้างมั้ยคะ อยากรู้ว่าครอบครัวอื่นๆแบ่งหน้าที่เลี้ยงลูกกันอย่างไรกันบ้าง ทำงานหนักเท่ากันมั้ย ขอบคุณค่ะ

เราอยู่ที่สิงคโปร์ บ้านเราอยู่กัน3 คนพ่อแม่ลูก เราแบ่งงานกันทำค่า โดยสามีเป็นผู้จัดการในการแบ่งหน้าที่ค่า หน้าทีสามีคือ 1. ออกไปทำงานที่ออฟฟิศ จ-ศ เวลา 9-16 น. 2. ทำงานบ้านทุกอย่าง เช่น เอาผ้าเข้าเครื่องซักผ้าเครื่องอบผ้า เอาจานชามเข้าเครื่องล้างจาน ดูดฝุ่น ถูบ้าน ขัดห้องน้ำ และอื่นๆ ส่วนชุดทำงานเค้าส่งร้านซักรีด 3. เวลาอยู่บ้านว่างๆก็เล่นกับลูกค่า 4. เสาร์-อาทิตย์ ใช้เวลาผ่อนคลาย ดูแลภรรยา พาภรรยาพาลูกไปทานข้าวนอกบ้านบ้าง พาไปเดินเล่น พาไปเล่นน้ำ ส่วนหน้าที่เราคือ 1. ดูแลเกี่ยวกับลูกทุกอย่าง โชคดีว่าตั้งแต่เกิดลูกกินนอนตรงเวลา เลี้ยงง่าย ไม่งอแง พ่อแม่เลยนอนเต็มอิ่มทุกคืน 2. ทำกับข้าวแสนอร่อยให้สามีทาน ระหว่างทำกับข้าวสามีก็ดูแลลูกไป 3. ปอกผลไม้ให้สามีทาน 4. เสริฟ์น้ำให้สามี 5. พับผ้า 6. ช้อปข้าวของ อาหารการกินทุกอย่างออนไลน์ค่า 7. เวลาว่างก็ดูแลสามีค่า ทุกอย่างลงตัว happy happy สบายๆค่า😁

บ้านนี้ทำกับข้าวเช้ากลางวันเย็น ซักผ้าล้างห้องน้ำ เลี้ยงลูกทำทุกอย่างเองค่ะ อยุ่นี่มีแค่สามีกับเราและลูกแถมยังมีหมาอีก เค้าช่วยอาบน้ำให้ลูกแค่อย่างเดียว กลับมาก็ช่วยดูบ้างนิดหน่อยมาเล่นกับลูก วันหยุดสามีก็ไม่ค่อยอยู่บ้านชอบไปเล่นสลอตไปสังสรรค์กับเพื่อน สามีทำงานคนเดียวภาระอยุ่ที่เค้าก็ทำใจค่ะ เหนื่อยแต่พอเห็นหน้าลูกพอกอดหอมลูกก็ชื่นใจ ทำทุกอย่างเองเพราะไม่อยากให้เค้าว่าทำอะไรไม่ได้ถ้าไม่มีเค้า พยายามทำหน้าที่ตรงนี้ให้ดีที่สุด เกิดวันนึงเค้าหรือเราต้องจากกันเราจะได้บอกตัวเองได้ว่าเราทำดีที่สุดแล้ว เพราะเค้าชอบมองว่าคนไทยเอาแต่ใจและไม่สามารถทำอะไรได้ด้วยตัวเองไม่เหมือนคนญี่ปุ่น บ้านนี้เลยเข้มแข็งทำให้ได้ทุกอย่าง ไม่อยากให้เค้ามองสาวไทยแบบผิดๆ

เราเลี้ยงเองค่ะ สามีเลิกงานกลับมาก็รีบมาเล่นกับลูก ส่วนงานบ้านจะมีล้างห้องน้ำที่สามีช่วย อย่างอื่นเราทำเองหมด เพราะแค่เค้าทำงานก็เหนื่อยพอแล้ว วันปกติช่วงเย็นจะมีย่า กับก๋งมาช่วยอุ้มเล่น วันอาทิตย์ก็จะมียายมาช่วยเลี้ยง แต่ถ้าวันไหนเราเหนื่อยมากๆ เราจะบอกสามีว่าวันนี้กลับบ้านมาช่วยเลี้ยงลูกหน่อย ของีบหน่อยไม่ไหวแล้ว เพราะแม่อยากอยู่กับลูกอยากให้เวลากับลูกให้มากที่สุด เลยเลี้ยงเอง ทำเองหมด เวลาทองคือลูกหลับ

บ้านนี้สามีทำแทบทุกอย่างค่ะ ตอนลูกคนแรกคลอดออกมา ซักผ้าอ้อมลูก ผ้าขี้ผ้าเยี่ยว ล้างขวดนม งานบ้าน หุงข้าว ทำกับข้าว รีดผ้าลูก ซักผ้า ทุกอย่างค่ะ เพราะตอนนี้แม่ท้องลูกคนที่สองอยู่ ส่วนดูแลลูกสาวคนโตหน้าที่พ่อล้วนๆค่ะ เพราะแม่ท้องแก่มากแล้วค่ะ อาบน้ำให้ลูกคนโตตอนนี้ก็จะหกขวบแล้วค่ะ เรียกได้ว่า เป็นแม่บ้านแทนเราค่ะ ส่วนเราแม่บอกว่าเป็นแม่ผีเรือนค่ะ ไม่ใช่แม่ศรีเรือน

ของผมถือว่าโชคดีที่คนในครอบครับแฟนเข้าใจ คือทางผมทำงานที่นครปฐม ส่วนแฟนอยู่พิษณุโลก ทุกครั่งที่กลับบ้าน (กลับอาทิตย์เว้นอาทิตย์ ) จะพยามยามช่วงเลี้ยงให้ดีที่สุดตามที่เราจะทำได้ แม้บ้างครั้งอาจจะมีไม่เข้าใจกัน แต่ด้วยความที่เราตกลงกันมีอะไร ทะเลาะ อะไรต้อง มาคุยกัน ด้วยความที่เราทำงานห่างกัน และด้วยเหตุนี้ทำให้เรา พร้อมจะสู้ และ เรียนรู้ไปกับลูก

ของเราช่วยๆกันค่ะ เราทำส่วนตัว ผลัดกันเข้าออฟฟิศ หรือเข้าด้วยกัน ไม่มีแม่บ้านหรือพี่เลี้ยง ส่วนเรื่องของกินแล้วแต่จังหวะใครว่าง ซื้อมาให้หรือออกไปทานด้วยกันค่ะ หน้าที่ประจำๆของแต่ละคน หน้าที่สามี 1. ล้างขวดนม 2. ป้อนนมลูกตอนกลางคืน(ถ้าตื่นไม่ตรงกับรอบแม่ปั๊มนม) 3. อาบน้ำลูก 4. เอาผ้าเข้าเครื่อง 5. ถูบ้าน หน้าที่ภรรยา 1. ปั๊มนม ห้ามขาด 2. พับผ้า

บ้านนี้แม่ลาออกจากงานมาเพื่อดูแลลูกเลยค่ะ เพราะฉะนั้นแม่จะทำให้เต็มที่ สามีเลิกงานก็รีบกลับบ้านมาช่วยดูลูกค่ะ แต่เค้าก็จะทำอะไรไม่ได้มากหรอกนะคะ แม่แค่อาศัยให้ช่วยเวลาเราทำธุระส่วนตัวเท่านั้นค่ะ แต่ละบ้านไม่เหมือนกันหรอกนะคะ อย่าไปเปรียบเทียบกับคนอื่นเลย เอาที่เราสบายใจดีกว่า ถ้าเราไม่ไหว อยากให้เค้าช่วยก็บอกเค้าตรงๆค่ะ

ช่วยซักผ้าอ้อม เปลี่ยนผ้าอ้อม ช่วยดูเวลาลูกตื่น แล้วก้อช่วยดูเวลาลูกร้องค่ะ เราบอกไม่ต้องช่วยหรอกทำงานกลับมาก้อเหนื่อยแล้ว แต่สามีบอกว่าไม่เป็นไรแค่เห็นหน้าลูกกับเมียพี่ก้อหายเหนื่อยแล้ว เขายอกว่าเราเหนื่อยกว่าเยอะกลางคืนก้อไม่ค่อยได้นอน กลางวันก้อยังไม่ได้นอนอีกแค่นี้พี่ทำได้

บ้านนี้จะพ่อเลี้ยงน้องหลังเลิกงานจนถึง4ทุ่มค่ะพ่อจะทำทุกอย่างค่ะและระหว่างนั้นแม่ทั้งรีดผ้าทำกับข้าวทำงานบ้าน หลัง4ทุ่มแม่จะเลี้ยงน้องจน6โมงเช้าหลังจากนั้นพ่อจะเลี้ยงน้องแม่จะอาบน้ำเตรียมของให้น้องไปอยู่บ้านย่าแต่ช่วงหลัง4ทุ่มถ้าแม่น๊อคก็ให้พ่อเลี้ยงน้องยาวๆไปค่ะ

ต้องคอยให้คุณพ่อมีส่วนช่วยเลี้ยงนะคะไม่ใช่เพราะแค่แบ่งเบาคุณแม่แต่พ่อจะได้คุ้นเคยสนิทสนมกับลูกด้วยคะ เพิ่มความผูกพันซึ่งกันและกัน ตามธรรมชาติพ่อก็จะไม่ถนัดเก้ๆกังๆอยู่แล้วถ้าแม่ไม่เรียกให้ช่วยเขาคงคิดว่าเราทำได้ดีกว่าเลยไม่ช่วยไม่ใช่เพราะไม่อยากหรอกคะ