ครอบครัวไหนเป็นบ้าง ?

แม่บ้านนี้ 7 เดือนแล้วยังเดินตัดยางเก็บน้ำยางยุเลยคะพอเสร็จจากเสร็จยางก็ยาวมาที่ทำกับข้าวดับบ้านบ้างวันก็ซักผ้าปลูกต้นไม้หารายได้เสริมดูแลลูกสาวคนโต5 ขวบ ดูแลสามี ที่ทำไปทั้งหมดมีความสุขเพราะเรารักครอบครัวสามีและลูกสาวแอปปี้มากตอนนี้ท้อง 39+4 วีคเรายังนั้นล้างจานทำกับข้าวมันคือหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบของเราสามีก็บ่นอยู่เรื่อยว่าห้ามทำพักผ่อนบ้างบางครั้งสามีก็ทำกับข้าวหุ้งข้าวซักผ้าแทนเราช่วยกันเราก็แอบดีใจแต่เรากลัวทำหน้าที่ของตัวเอาไม่ดีเพราะพอเราท้องแก่รายจ่ายค่อยข้างเยอะไม่ได้ช่วยสามีหาเงินมาเลี้ยงครอบครัวต้องมาเป็นภาระสามีเรากลัวมีปัญหาครอบครัวในวันข้างหน้าถ้าหากว่าเราทำวันนี้ไม่ดีสำหรับการเป็นแม่คนไม่ง่ายเลยคะแต่มีความสุขตรงที่สามีและลูกสาวค่อยให้กำลังใจและรักมากคะ😊อีกไม่นานครอบครัวของฉันก็จะมีสมาชิกเพิ่มอีกหนึ่งคนคุณสามีจับเจ้าตัวเล็กในท้องทุกวันๆละหลายๆครั้งพอเห็นหน้าเราเอาเป็นว่าต้องได้จับนิดก็มีความสุขเหมือนได้ชาจ์แบต ช่วยกันทำช่วยกันสร้างไม่เอาเปรียบฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นกำลังใจให้กันชีวิตคู่ก็ยืนยาวคะ ตอนนี้อยู่กินกับสามีมา 9 ปีแล้วคะสามีอายุ 31 ตัวเราอายุแค่ 23 เคยมีทะเลาะกันบ้างแต่เราหันหน้าเข้าหากันไม่เอามือที่สามเข้ามาเลยทำให้ชีวิตคู่ราบรื่นคะ #อยากบอกกับสามีและลูกๆว่าแม่รักทุกคนมากๆครอบครัวคือสิ่งสำคัญอยากให้ครอบครัวอบอุ่นเราต้องเป็นคนให้ความอบอุ่นแก่ครอบครัวด้วยคะ❤❤❤

บ้านนี้ทำเองทุกอย่างค่ะ ไปหาหมอยังขี่มอไซค์ไปเองเลยค่ะ มีเลือดออกตอนไตรมาสแรก ก็ต้องทำบอกกับลูกว่าอดทนหน่อยนะคุยกับเขาทุกวันว่าสู้ไปด้วยกัน ไปศิริราชก็นั่งรถไปคนเดียว ซักผ้า ก็นั่งใช้มือแปรงเอาค่ะ ขนาดปากมดลูกเปิดตอน 30-31week จะคลอดกลับจากรพ.มาก็ยังต้องทำเหมือนเดิมทุกอย่าง ขี่มอไซค์ ซื้อกับข้าวทำกับข้าวกวาดบ้านถูบ้าน พ่อไม่ได้ช่วยอะไรเลยค่ะ จนเราไม่ไหวท้องแข็งบ่อยต้องกินยาแก้ท้องแข็ง พอกินแล้วใจมันสั่น เลยต้องกลับมาอยู่บ้านตัวเองค่ะ ไม่ไหวก็นอนพัก พอไหวก็ลุกขึ้นมาทำค่ะ ถามว่าเราน้อยใจมั้ยก็มีบ้างค่ะ แต่เราเลือกไม่ได้ ตอนนี้ทั้งบ้านแฟนทำงานคนเดียวรับผิดชอบคนเดียว เพราะตกงานกันหมด แล้วแฟนก็ทำงานได้แทบไม่พอใช้ แค่นั้นเขาก็เครียดมากพอแล้วค่ะ อะไรที่เราทำได้เราก็ทำไปก่อน จนตอนนี้ 36weekแล้วค่ะ ถ้าไม่มาอยู่บ้านเราเองเราก็คงต้องทำเหมือมเดิม กับแฟน แฟนเราเข้าใจไม่อยากให้เราทำมาก แต่อย่างว่าเราอยู่บ้านเขา เรากลัวจะมีปัญหากับแม่เขาเราเลยต้องทำค่ะ

เอาจริงๆนะ จะหาผู้ชายที่จะมาเอาอกเอาใจออดอ้อนเรามันหายากจริงนะ เราเห็นสามีดารา พวก บีมกวีสามีออย กันต์สามีพลอย ดูเขาเห่อลูกและทำแทนภรรยาได้หมดทุกอย่างเลย แต่เอาจริงๆส่วนมากผุ้ชายเขาไม่มีฟิลล์นี้ไง เราต้องเข้าใจเขาด้วย คุณแม่ไม่ต้องน้อยใจนานนะคะ สามีเราแทบไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ ทำงานอย่างเดียว กลับมาทานข้าวอาบน้ำนอน บางทีไช้เราเกาหลังนวดขาบีบสิวให้ด้วยซ้ำ นี่ยัง งงอยุ่เลยว่าใครท้องกันแหน่ว่ะ พวกเรื่องงานบ้านเราจะบอกเขาเองคะ เพราะผุ้ชายเขาไม่รุ้หรอกว่าต้องทำอะไร ของเราจะกรอกน้ำใส่ตะกร้าไว้ พอสามีเลิกงานก็ไช้เขายกมาไว้ให้ แทนที่มันจะใส่ตุ้เย็นให้แต่ก็ไม่ ยกมาเฉยๆ เป็นหน้าที่เราเหมือนเดิม ทุกวันนี้อยุ่ด้วยกันเพราะความเข้าใจค่ะ แต่ยังดีเขาคุยกับลูกเขาในท้องทุกวัน เราเลยรุ้สึกดีขึ้นมาบ้าง😊😊

เราปีนบันใดติดแอร์ เดินหยิบของ ช่วยทำงานตั้งแต่รู้ว่าท้องก็ยังทำงานปกติ เดินสายไฟ เดินขึ้นลงบันใด3-5ชั้น เพิ่งหยุดแบบไม่ออกไปช่วยเลยตอน37วีคค่ะ แต่ตอนนี้คลอดน้องมา3เดือนแล้วเราก็เลี้ยงลูกอย่างเดียว สามีไม่ให้ทำอะไรเลยค่ะ งานบ้านเค้าก็ช่วย ตอนนั้นเราหงุดหงิดมาก เหนื่อยมาก น้อยใจว่าทำไมไม่ให้เราพัก แต่เราก็ไม่เคยเอ่ยปากบ่นนะ บางทีความที่เราเหนื่อยไม่อยากไปเราต้องแกล้งปวดท้องแกล้งปวดขาเลย บางครั้งขาก็บวมจริงๆ เค้าบอกแค่ไปช่วยส่งของเองไม่ให้ทำอะไรมากหรอก แต่คนท้องอ่ะมันอยากนอนนิ่งๆ นั่งนิ่งๆ เพราะเดินมากมันปวดหลังปวดเอว แต่เราก็ไปช่วยงานเค้าจนตอน37วีคความดันเราสูงบ่อยวูบบ่อยถึงได้พัก ไม่งั้นก็ทำยันปวดท้องคลอดและ

ของเราแค่เดินเยอะก็จะมีแบบเลือดออกต้องไปหาหมอ ตกใจมากๆ. เลยไม่ค่อยได้ทำอะไร แฟนซักผ้า ทำกับข้าว ล้างจาน กวดบ้าน บ้างวันก็ให้เขาชงนมให้กินด้วยค่ะ ส่วนเรากินยา กินข้าวเยอะๆ ทำตัวดีดี ประคองอารมณ์ไม่ให้โมโหก็ยากแล้ว เราเป็นคนท้องที่อารมณ์แย่มาก ร้องไห้ง่ายมากนิดหน่อยคือน้อยใจมากๆ ...เวลาแฟนบอกว่ารักเท่าเดิม เราก็จะบอกเขาว่าตอนนี้เราอดทนมากๆ เราเหนื่อยมาก มันปั่นทอน มันกัดกิน เรากังวลใจมากๆ ดังนั้นตอนนี้เราต้องการความรักจากเขามากกว่าเดิม ต้องการความใส่ใจมากๆ ไม่อยากรู้สึกว่ากำลังอุ้มท้องคนเดียว..เพราะลูกเราเกิดมาเขาก็รักคนแปลกหน้าที่ชื่อว่าพ่อแบบไม่มีเงื่อนไขเหมือนกัน. แฟนก็เลยทำให้ลูกเขาเท่าที่เขาจะทำได้ค่ะ

ปกติของคนท้องจะขี้น้อยใจค่ะ ส่วนจัวเราแฟนทำงานคนเดียว เราอยู่แต่บ้าน ทำงานบ้านทุกอย่างเหมือนกัน แต่มีช่วงนึงที่เหนื่อยมาก ปวดเอว ปวดหลัง ปวดขา ทำอะไรไหวก็ทำ ทำอะไรไม่ไหวหรือว่าเหนื่อยก็บอกแฟนจะดีกว่านะคะ เค้าจะได้รู้ อย่าเก็บมาน้อยใจคนเดียวเลยค่ะ บอกเค้าเลยว่า วันนี้ยังไม่ได้ซักผ้านะ ปวดเมื่อยอะไรก็ว่าไป แชร์ความรู้สึกให้เค้าได้รู้ดีที่สุดค่ะ แฟนเราก็ไม่ได้มาช่วยทำงานบ้านทุกวัน แต่ถ้าวันไหนเราทำอะไรไม่ไหวก็จะบอกแฟนค่ะ แฟนจะกลับมาช่วยทำ ตอนแรกๆเราเกรงใจเพราะแฟนทำงานคนเดียว กลับมายังต้องมาช่วยเราอีก แต่คนรักกันอยู่ด้วยกันเจอปัญหาก็ต้องช่วยกันผ่านมันไปให้ได้ค่ะ สู้ๆน๊าาา

ทำงาน(งานออฟฟิศปกติ มีเดินไซต์ตรวจงานสร้างบ้านบ้าง แต่ไม่เยอะเพราะไม่อยากดมสี)ไม่ยอมหยุดงานค่ะ อยากได้เงินเยอะๆ ขับรถเอง ขึ้นบันได ทำงานบ้านปกติค่ะ มีไปเล่นโยคะ พิลาทิสด้วยแต่สอนโดยผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางและอยู่ในความควบคุมของแพทย์อย่างใกล้ชิดนะคะ แต่บ้านนี้สลับกัน คือครอบครัวอยากให้อยู่เฉยๆนอนนิ่งๆ แต่ตัวเราอยากจะทำเองมากกว่า เพราะอยู่เฉยแล้วหงุดหงิดค่ะ บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองคึกเกินไปหรือเปล่า แต่คุณแม่อย่าน้อยใจไปเลยค่ะ คนท้องไม่ใช่คนป่วยนะคะ ถ้าหมอไม่ได้บอกเรื่องมีภาวะเสี่ยง เราขยับตัวมันก็ได้บริหารร่างกายเราด้วย

เอาจริงๆก็เรื่องปกติค่ะ เวลามีคนห้ามเราบอกว่าเดี๋ยวทำเองๆ นั่นแหละค่ะเราถึงจะน้อยใจ บางคนก็ห่วงเราเกินไป แฟนกับเราทำงานคนละจังหวัด งานบ้านเราก็เลยทำได้เองหมดเลย บางทีแอบยกของหนักก็มี แต่ถ้าแม่หรือพี่สาวเห็นก็จะโดนดุ ขนาดแค่ขับรถยนต์ออกไปไม่เกิน 10 โลยังโดนบ่นเลยค่ะ จะแวะไปบ้านแม่ย่าที่ห่างกันแต่ไม่กี่เมตรยังโดนพ่อปู่สั่งว่าไม่ต้องมาแล้วนะ อยู่เฉยๆก็ได้ลูกจะได้ไม่ต้องกระเทือนมาก แฟนก็ลาได้เดือนละครั้ง เขาก็คอยแบ่งเบาให้บ้างค่ะ แต่ส่วนมากเราจะไม่ขอให้ทำถ้ามันไม่ได้หนักจนเกินไป สู้ทำเองรวดเร็วทันใจกว่าค่ะ 😂

แม่บ้านนี้ยังทำงานแบกเครื่องตัดหญ้าตั้งแต่ท้องได้ 3 เดือนจนถึง 6 เดือนเลยค่ะ แบกไม้บ้างแต่ไม่หักโหมและไม่หนักจนเกินไป ทำความสะอาดทุกอย่างตั้งแต่ในบ้านและสวนรอบๆบ้าน เจ้านายใจดีไม่บ่น บางทีเหนื่อยก็งีบระหว่างวันได้ แต่ก็ถือว่าช่วงที่ท้องทำงานหนักอยู่เหมือนกัน คนท้องไม่ใช่คนป่วยนะคะ อะไรที่ทำไหวเราก็ทำ อันนั้นทำไม่ไหวเราก็ไม่ต้องทำ แต่ละคนร่างกายฟิตและแข็งแรงไม่เท่ากัน ฉะนั้นคุณแม่ก็ลองดูตัวเองว่างานอันไหนไหวหรือไม่ไหว ถ้าไม่ไหวก็ต้องบอกสามีค่ะ อย่าไปน้อยใจสามีเลยนะคะ

เรา 3เดือนแรกถูกห้ามทำอะไรทุกอย่างเพราะมีภาวะแท้งคุกคาม หมอให้นอนนิ่งๆ เท่านั้นค่ะ พอพ้น 12w อาการดีขึ้นแต่ก้อยังไม่ได้ทำอะไรหนักมากให้ชัวร์ว่าน้องฝังตัวดีภาวะแท้งคุกคามดีขึ้นจิงๆ // พอเริ่มเดือนที่ 4 ชิลชึ้นเริ่มเดิน เริ่มทำอะไรมากขึ้น เดือน 5-6 เริ่มทำงาน(ขายของด้วย) ทำครัวทำหลายๆอย่างยกเว้นแค่ยกของหนักค่ะ ตอนนี้จะเข้า 8 เดือนเริ่มทำน้อยลงเพราะยืนแล้วร้าวลงขาและหน่วงจิมิค่ะ // ทั้งนี้ที่พิมพ์มาคือจะบอกว่าขึ้นอยู่กับร่างการเราว่าไหวมัเยค่ะ ถ้าไม่ไหวก้ออย่าฝืนเลยค่ะ ✌🏻✌🏻