แม่เหมือนเราเลยค่ะ แฟนทำงานทุกวันขับรถข้ามจังหวัด แถมเรายังพึ่งย้ายบ้านมาพื้นที่ๆไม่รู้จักใครเลย ขับรถก็ไม่คล่อง ตอนท้องก็ขับไม่ได้หลังคลอดก็ต้องดูลูกทิ้งไม่ได้ ไม่มีใครช่วย เป็นปีค่ะ ตอนคลอดมา นอนมองลูกมันปลื้มปิติ อารมณ์พุ่งสูง แต่บางเวลาทะเลาะกับแฟน เครียดกว่าปกติ น้อยใจสุดๆ รู้สึกเป็นภาระ รู้สึกไม่มีใครเข้าใจความเหน็ดเหนื่อย โดนต่อว่านิดๆหน่อยๆก็โกรธค่ะ มีบ้างที่แอบน้อยใจลูก ทั้งๆที่เขาบริสุทธิ์ ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย มันเป็นอารมณ์ที่เกิดจากฮอร์โมนคุณแม่ด้วยค่ะ และอาจจะเป็นอาการเบบี้บลู หรือซึมเศร้าหลังคลอด สักพักจะดีขึ้นเอง แต่ถ้าไม่หาย แนะนำปรึกษาหมอค่ะ หมอจะประเมิน ให้คำแนะนำ หรือให้ยาที่ถูกต้องเหมาะสมกับอาการ แต่ถ้าไม่มากก็ไม่ต้องทานยาค่ะ ช่วงแรกเราก็แทบไม่ได้ออกจากบ้านไปไหนเลยค่ะ เพราะไม่รู้จักที่ทางแถวนี้ แต่เราเลือกจะโทรไปคุยกับแม่ค่ะ คุยกับแฟนบ้าง แต่กับแฟนส่วนใหญ่จะทะเลาะ เวลาลูกหลับเราจะหาอะไรอ่าน เปิดดนตรีบรรเลงบำบัดอารมณ์ มันก็ดีขึ้นบ้างค่ะ แม่อดทนอีกหน่อยนะคะ เวลาเขาเริ่มโตมีพัฒนาการ เริ่มเดินได้ พูดได้ แม่จะมีเพื่อนไม่โดดเดี่ยวค่ะ ตอนนี้เราติดลูกมากค่ะ เวลาไปไหนถามว่าลำบากไหม มีเด็กเล็กลำบากค่ะ แต่มีความสุข แม่จะเหนื่อยสุดช่วง 3 - 6 เดือนแรก ขึ้นกับว่าปรับตัว กับการเลี้ยงเขาได้แค่ไหน ส่วนกับแฟนพอลูกโตขึ้น ไม่ต้องตื่นมาดูแลทุก 2 - 3 ชม. ก็ดีขึ้น เพราะเหมือนทั้งคู่ได้พักผ่อนมากขึ้นค่ะ และเหมือนเราเริ่มชินแล้ว แฟนก็พยายามปรับตัวช่วยเลี้ยงลูกมากขึ้น แนะนำว่าถ้าแม่อึดอัด เครียด บอกแฟนไปตรงๆค่ะ เราให้แฟนพาออกไปข้างนอกสูดอากาศวันหยุดค่ะ ไปสวน ไปคาเฟ่ ที่คนไม่แอดอัด
อ่านเพิ่มเติม
