ตอนแรกบ้านนี้พอลูกเอาแต่ใจ ร้องไห้ ก็โอ้ พูดดีๆ คอยๆปลอบ เหมือนจะได้ใจ ร้องไห้เหมือนเดิม เลยปล่อยให้ร้อง ร้องจนอ้วก ตอนแรกก็สงสารลูก ที่บ้านโอ๋เหมือนเดิม ได้ใจไปอีก พอถึงคราวอยู่กับแม่2คน แม่ปล่อยร้องเลย ไม่สนใจ ร้องไห้หนักมากจนอ้วกก็ไม่สนใจ สักพักหยุดร้องเอง แม่เลยเข้าไปปลอบ แล้วกอด พูดด้วยเหตุผล ตั้งแต่นั้นมา ไม่เคยงอแงกับแม่อีกเลย แต่เวลาอยู่กับคนที่สปอยน้องก็ยังร้องเหมือนเดิม เหมือนเค้ารู้ว่า เค้าวามารถอ้อนใคได้ ใครจะตามใจเค้า
aummii