ตอนนี้กังวลมากค่ะท้องได้เดือนกว่าแล้วแต่ไม่กล้าบอกทางบ้าน

เหมือนเราค่ะเรียนอยู่ อีกเทอมเดียวจะจบ ไม่กล้าบอกที่บ้าน แฟนก็ไม่พร้อมยังไม่ได้หางานทำ แต่พอรู้ว่าท้อง ก็พาไปฝากท้องทันทีแล้วเหมือนเรากลับตจว.ไปทำธุระ เหมือนแม่ไปเห็นใบฝากครรภ์ แม่เลยทักมาถามว่า ท้องหรอ เหมือนแม่จะเสียใจหน่อยๆเพราะเราไม่เคยทำเรื่องไม่ดีเลย เป็นเด็กอยู่ในขอบเขตตลอด แต่แม่ก็ไม่ว่าอะไร เหมือนกลัวเราเครียดด้วย ให้กำลังใจ ให้ข้อคิดว่าไม่เป็นไร ลูกเราเกิดมาอาจเป็นโชคของเราก็ได้ แต่ก็ต้องไปเรียนให้จบนะ ตอนนี้ท้อง8เดือน ยังไปเรียนอยู่ค่ะ โชคดีที่จังหวะนัดคลอดไม่ตรงกับวันสอบ แต่คนที่บ้านก็ซื้อผลไม้มาให้กิน ซื้อของให้กินตั้งแต่รู้ว่าเราท้อง ตอนแรกกลัวมากว่าจะโดนว่า โดนด่าพอบอกไป ผิดที่คิดไว้ ทุกคนให้กำลังใจ สู้ๆนะคะ บอกเถอะค่ะ อาจจะไม่น่ากลัวเท่าที่เราคิดก็ได้ แม่รู้ตอน5เดือน ซึ่งเราก็พึ่งรู้ว่าท้องตอน4เดือน

พร้อมไม่พร้อมก็ท้องแล้วอ่ะค่ะ ต้องตั้งสติแล้วคิดหาทางออก ถ้าอีกสามเดือนจะเรียนจบก็เรียนต่อเลยค่ะ หาครูที่ปรึกษาสักคนที่ใจดีพอที่จะช่วยเราให้ผ่านไปได้ในช่วงนี้ บอกพ่อแม่ของเราเลยค่ะ ยิ่งบอกเร็วเรื่องยิ่งจบเร็ว พ่อแม่รักเราแค่ไหนเขาต้องเข้าใจอยู่แล้ว เค้าอาจจะผิดหวังเล็กๆแต่คนเป็นพ่อแม่ก็คงไม่ยอมให้ลูกรุ้สึกแย่ไปคนเดียวหรอกนะคะ จากนั้นไปฝากท้องให้เรียบร้อย แล้วเครียกับแฟนเลย เผื่อใจไว้ด้วยนะคะ เพราะยังเด็กยังอายุน้อยแต่เราจะโตขึ้นหลังจากนี้ค่ะ ถ้าเค้ารักเราเค้าจะยินดีที่จะยอมรับแน่ๆแม้ว่าจะไม่พร้อมก็ตาม ไม่มีแม่คนไหนพร้อมค่ะ แต่ทุกคนก็ผ่านกันมาได้ทั้งนั้น สู้ๆนะคะ

เราก็ท้องตอนเรียนเรียนไปฝึกงานไปเหมือนกันมาท้องก่อนจบเหมือนคุณแม่เลยค่ะ เราบอกแฟน แฟนไปบอกแม่เค้า แม่เค้าดีค่ะรับได้ แต่เราไม่กล้าบอกทางบ้านเราเลยกลัวเค้าจะว่า บอกแต่พี่ชาย พี่ชายก็ไม่กล้าบอกทางบ้านเหมือนว่าเราท้อง ทางบ้านมารู้ก็ตอน9เดือนเราจะคลอดแล้วค่ะ ตอนนี้เห่อหลานสุดๆๆสุ้ๆนะค่ะ ลืมม เราก็ไม่ได้แต่งนะค่ะ ไม่ได้ผูกแขนอะไรเลย แต่อยู่ด้วยกันค่ะ

พึ่งท้อง อดทนเรียนให้จบนะ อีกสามเดือนเอง อดทนนะ บอกแม่เลยค่ะ ผิดที่เรา เราไม่ป้องกัน แต่อนาคตเรา เราต้องอดทนสู้ จะได้ไม่เสียใจที่หลังเรื่องเรียน แม่เข้าใจแน่นอน , เราผ่านมาแล้ว แบบนี้เลย ท้องตอนเรียนใกล้จบ หยุดเรียน เสียใจทีหลังเลย รู้งี้ฝืนตัวเองไปเรียน ให้จบดีกว่า 3-6 เดือน ท้องไม่โตสักนิด สู้ๆๆ เป็นคุณแม่ด้วย เป็นนักศึกษาด้วย สู้ๆๆนะค่ะ

บอกตรงๆตามความจริงค่ะ ทุกอย่างเกิดขึ้นแล้ว ยอมรับมัน แล้วเผชิญหน้ากับมัน*อย่างมีสติ*ค่ะ พวกท่านอาจจะโกรธ อาจจะเสียใจ แต่ก็แค่ชั่วคราวค่ะ สุดท้ายแล้วคนที่อยู่เคียงข้างและคอยช่วยเหลือดูแลเราตลอดก็คือพวกท่านค่ะ ชีวิตนี้เรายังทำอะไรให้พวกท่านภาคภูมิใจได้อีกมากมายค่ะ เช่น เป็นแม่ที่ดีของลูก ค่ะ

บอกเถอะค่ะ ไหนๆก็ใกล้จะเรียนจบแล้ว พ่อแม่อาจจะดุจะด่า แต่เชื่อพี่เถอะ ท่านให้อภัยลูกของท่านได้เสมอ และต่อจากนี้ น้องจงทำทุกหน้าที่ของน้องให้ดี ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ของนักศึกษา/ลูกของพ่อแม่/แม่ของลูก รวมถึงหน้าที่ของภรรยา เราแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เรา(พยายาม)ทำอนาคตให้ดีได้ค่ะ โชคดีนะคะ

เป็นเหมือนกันค่ะ เราเเนะนำว่าให้เรียนไปก่อนอีกเเค่3เดือนท้องยังไม่ออกค่ะ ตอนนี้เราท้อง4เดือนกว่า ก้อยังไม่มีใครุ้ว่าท้องเลยค่ะ เเต่ยังไงก้อต้องบอกพ่อเเม่ พวกเขาไม่ทิ้งเราหรอกค่ะ อาจจะมีบ่นบ้างเเต่ที่เขาบ่นเพราะรักเพราะหวังดีค่ะ ลองค่อยๆพูดดูน่ะค่ะ เราเองผ่านมาเเล้ว สู้ๆนะค่ะ❤️

เราก็เหมือนกันค่ะ เรารู้ว่าท้องตอนวันเกิดพอดี แฟนเราก็ไม่พร้อมเหมือนกันค่ะ แต่สุดท้ายเราก็ตัดสินใจบอกครอบครัวค่ะคิดว่ายังไงวันนึงเค้าก็ต้องรู้อยู่ดี รู้เร็วยังสามารถช่วยกันแก้ปัญหาได้ค่ะ สู้ๆนะคะ เราตอนนี้พึ่งจะขึ้นปี3เทอม2 ทำอะไรไม่ได้ค่ะต้องดรอปเรียนไว้ ยอมจบช้าไป1ปีค้า

บ้านนี้ก็ไม่กล้าบอกแม่จน6เดือนค่ะ แม่เค้าสงสัยนานแล้ว พอบอกแม่ก็ช่วยพูดกับพ่อ แล้วก็ให้ทางพ่อแม่ของแฟนเข้ามาคุยกันค่ะ พ่อแม่เราไม่เรียกร้องอะไรเลย ตอนนี้แม่เห่อหลานมาก ของเต็มบ้านเลย สู้ๆนะคะ พ่อแม่เป็นคนที่เข้าใจเราดีที่สุดแล้วค่ะ เขาอาจจะผิดหวังแต่ยังไงก็ลูกก็หลาน

บอกเถอะจ๊ะ อาจจะโดนด่าโดนว่าอาจจะมีผิดหวังแต่ในเมื่อหนูท้องแล้วเนาะ เหลือแค่3เดือนก็จะจบแล้ว ตอนนั้นท้องยังไม่ออกมากหรอกนะ นิก็ท้องคนแรกตอน19ปี กำลังเรียนปี2เลยแต่ก็ผ่านมาได้แถมเรียนจบ4ปีด้วยนะ ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับเรานะ สู้ๆๆๆจ๊ะ