59 ตอบกลับ
สู้ๆนะคะ เคยผ่านจุดนี้มาเหมือนกัน คิดให้ดีแล้วตัดสินใจให้เด็ดขาด ลูกไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้ เราเคยอดทนเพราะไม่อยากให้ลูกเป็นกำพร้า อดทนเพราะอยากให้ลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์ แต่ยิ่งอยู่ยิ่งแย่ เราไปอยู่กับครอบครัวฝ่ายชายโดนรังแกทุกวันตั้งแต่ท้องยันวันคลอด แดดร้อนแค่ไหนก็ต้องขับมอไซค์ไปหาหมอเองทุกเดือน ปีใหม่หรือแม้กระทั่งสงกานต์ อดีตสามีก็ฉลองกับเพื่อนเฝ้าผู้หญิงจนดึกดื่น เราไปตามก็โดนเขาด่า เขาถีบรถมอร์ไซค์ทั้งๆที่เรานั่งอยู่บนรถ รถล้มทับเรา ดีที่ยังมีบุญที่รถไม่ทับท้อง พอเช้ากลับมาถึงบ้านก็ด่าเราสารพัดหาว่าเราไปหักหน้าต่อหน้าเพื่อน แถมยังพูดอีกว่าที่โดนแค่นี้ยังน้อยไป โคตรเสียใจเลย หลังจากนั้น2วันเราก็คลอด ให้นมลูกได้เพียงแค่4เดือนก็โดนบังคับให้ไปทำงานก่อสร้าง แบกรับภาระครอบครัวฝ่ายชาย9ชีวิตถ้ารวมเรากับลูกด้วยก็11ชีวิต ตลอดเวลาที่อยู่กับเขามาเราไม่เคยได้ส่งเงินให้พ่อแม่ตัวเองเลยทั้งๆที่พ่อแม่เราก็ลำบากกว่าเขามากๆ มีแต่ส่งให้ครอบครัวทางอดีตสามี ส่งให้เท่าไหร่ก็ไม่พอเอากับเราทุกบาททุกสตางค์ หลังจากทำงานไป8เดือน เราเลยขอลางานไปหาลูกแต่ไม่บอกทางบ้านสามี พอกลับถึงบ้านเท่านั้นแหละ ใจแทบสลายลูกเราผอมมาก ทั้งผอมทั้งดำจากเด็กที่อวบๆขาวๆ ของเล่นก็ไม่มีสักชิ้น ขวดนมก็เก่าๆมีเท่าเดิมตอนที่เราซื้อไว้ให้ จุกดูดก็ขึ้นรา มารู้ทีหลังว่าทางครอบครัวอดีตสามีติดหวยหนักมากเล่นเลขหุ้นทุกวัน เราได้แต่มองหน้าลูก แล้วนึกในใจต้องทน ต้องทนเพื่อลูก พอตอนเช้ามาก็คุยกันจะให้เรากลับไปทำงานต่อ แต่เราไม่ไปเพราะเป็นห่วงลูก ก็เลยหางานทำแถวนั้น ได้งานเสิร์ฟร้านอาหารอีสาน เราต้องไปเตรียมของก่อนร้านเปิด ต้องไปถึง6โมงเช้า เลิกงานก็3ทุ่ม ค่าแรงวันละ200บาท ทำงานคนเดียว แต่กินกันทั้งบ้าน อดีตสามีเราเขาจะหางานทำแต่ทางครอบครัวเขาก็ไม่ยอมแถมยังติดต่ออดีตสะใภ้คนเล็กให้อดีตสามีเราอีก และยังพูดต่อหน้าเราอีกด้วย เลวมากๆ เราก็เลยขอแยกกันอยู่ กลับไปอยู่บ้านตัวเองเอาลูกไปด้วย พอ2เดือนต่อมา ทางบ้านอดีตสามีเราเขามาตามจะเอาแค่หลานเขากลับคือเขาไม่เอาเรา ผู้ใหญ่ทางบ้านเขาและบ้านเราก็เลยทะเลาะกันเขาดูถูกว่าทางบ้านเรายากจนไม่เหมาะกับลูกชายเขา ถ้าเอาหลานเขาไว้กลัวจะอดยาก สุดท้ายเรื่องก็ถึงตำรวจแต่ดีที่เราไม่ได้จดทะเบียนสมรส เราก็เลยได้สิทธิ์ในตัวลูกแบบเต็มๆ พอเคลียร์อะไรลงตัวแล้วฝ่ายอดีตสามีก็กลับไป แต่แม่อดีตสามีก็ไลน์มาด่าแม่เราเสียๆหายๆ ตั้งแต่อยูด้วยกันมาอดีตสามีไม่เคยปกป้องเราเลยแม้แต่น้อย เราตัดสินใจอยู่อีก2เดือน ก็เลยพาลูกขึ้นอำเภอไปเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนนามสกุล มาใช้นามสกุเราแทน เรายังเสียดายเวลาที่ผ่านมามากๆ เราไม่น่าให้ชื่อของผู้ชายคนนั้นได้อยู่ในใบเกิดของลูกเราเลย ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ เราจะเลิกตอนที่มันถีบรถล้มทับเราแล้ว ยังไงก็สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้ เราก็เคยผ่านมาแล้วเหมือนกันเจ็บเจียนตายแต่ก็ผ่านมันมาได้ เพราะลูก ลูกคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตแล้ว🤍✌️
ตั้งแต่ท้องจนคลอดได้4ปีกว่าเรื่องผู้หญิงมีมาไม่เคยขาดตลอดเวลาที่อยู่กับอดีตสามีมาเขาทำให้เราเห็นว่าเรื่องผู้หญิงมันคือที่1สำหรับเขา เรื่องกินเหล้าเมาก็ที่1จนเราเหนื่อยมากๆเลย เลยตัดสินใจพาลูกขับรถเครื่องตากแดดตากหมอกตากฝนขับรถจากบ้านแฟนเก่ามาที่บ้านตัวเองระยะทาง100+กว่ากิโลขับมากันสองคนแม่ลูกกลับมาอยู่บ้านสักพักแต่อยู่ได้ไม่นานเราก็กลับไปเพียงเพราะว่าสงสารลูกอยากให้ลูกมีพ่อเหมือนคนอื่นอยากให้ครอบครัวสมบูรณ์แต่แล้วคนเรามันมีจุดที่ทนไม่ไหวไปต่อไม่ได้ขอกลับไปอยู่บ้านดีกว่า ตัดสินใจพังคำว่าคนรอบครัว4-5ปีที่อยู่ด้วยกันมาเราเป็นผู้โดนกระทำมาตลอดพ่อแม่เขาเห็นนะคะว่าลูกเขาทำอะไรบ้างผิดนะแต่เขาไม่เคยว่าลูกเขาผิดคิดแค่ว่าลูกทำไปเพราะเล่นๆเหงาๆ แล้วเราล่ะ?พอเราทำกลับว่าเราไม่ดีอย่างนั้น อย่างนี้ เราเลยตัดสินใจแยกทางกันจบความสัมพันธ์ระหว่างเราสงสารลูกนะแต่มันไม่ไหวจริงๆตลอดเวลาที่กลับบ้านเราร้องไห้ตลอดทางเลยสงสารตัวเองมากที่ทำดีหวังดีแต่สุดท้ายไม่ได้ดีกลับมาเลย ตอนนี้ปีกว่าแล้วทำใจได้แล้ว มีใหม่แล้วแล้วคนนี้ก็ดีกว่าที่ผ่านมาแต่มันยังคงฝังใจกับเหตุการณ์ที่โดนนอกใจซ้ำแล้วซ้ำเล่ามันระแวง แต่คนนี้ถือว่าดีกว่ามากๆ ยังไงก็ขอให้หลุดพ้นนะคะเจ้าของโพสต์ 🤟
เราพูดจากประสบการณ์ตรงของเราเลยนะค่ะ เราเคยเป็นแบบนี้เหมือนกัน จับได้ไม่ซ้ำ เรื่องผู้หญิง นอนร้องไห้ทุกคืน โวย ทะเลาะกับเขา เขาก็ด่าเรากลับ ไปถึงขั้นพบหมอจิตเวชเลย เพราะเราเป็นซึมเศร้าด้วย หมอแนะนำให้เราโฟกัสลูก เราเริ่มพยายามโฟกัสลูก ไม่สนใจแฟน เราอยากจะเลิก แต่เราก็นึกถึงลูก ลูกไม่ได้ผิดอะไร ทำไมลูกเราต้องไม่มีพ่อ ไม่รักกันแล้วก็ช่างมัน มันจะทำอะไรก็ปล่อยมัน ทุกวันนี้เราไม่สนใจเลย พอเราไม่ตาม ไม่สนใจ มันกลับ เลิกทุกอย่างเอง สิ่งที่เราอยากแนะนำตัวเองนะค่ะ อยากให้ตัวเอง หันมาโฟกัสลูก และตัวเอง รักตัวเองให้มากๆคะ เราเข้าใจความรู้สึกนี้ดี เข้าใจเทอทุกอย่างว่าเทอรู้สึกยังไงตอนนี้ สู้ๆนะ เขาเป็นกำลังใจให้ ขอให้เทอ ผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้ ขอให้มีความสุข กับเจ้าตัวน้อย ที่กำลังลืมตาขึ้นมาดูโลก
ถ้าไม่ไหวจริงๆ หรือมันสุดจะทนแล้ว ก็เดินออกมาค่ะ
เรื่องผู้หญิงทางนี่ก็เจอเหมือนกันค่ะท้อง3เดือนตามไปผับเจอนั่งอยู่กับคนที่มันเคยแอบไปมีไรกัน แต่ไม่หนักเท่าแม่เพราะมันยังยอมเราอยู่ไม่เคยทำร้ายร่างกาย ไม่เคยไล่เพราะมันก็ไปจากเราไม่รอดเหมือนกัน จริงๆแม่อยากหลุดพ้นมากค่ะอยากมีความสุข เพราะแม่คิดว่าชีวิตนี้ไม่มีพ่อก็ได้ เพราะแม่กับตาๆยายๆและครอบครัวทางแม่พร้อมมอบความรักให้ลูกเราเสมอ ดีกว่ามีพ่อกับแม่ทะเลาะกันให้ลูกดูถ้าเป็นครอบครัวที่ดีไม่ได้ แยกกันอยู่หาใช้ชีวิตกับลูกสองคนดีกว่าค่ะ
สู้ๆนะแม่ บ้านนี้ก้เหมือนกันคะ ตัดสินใจออกมาอยู่บ้านตัวเอง ไม่ส่อง ไม่อะไร ไม่คุย เดี๋ยวก็ผ่านไปได้คะแต่ต้องใช้เวลา แต่แอ้นเชื่อว่สลูกจะเป็นคนเดียวที่ฉุดเราขคึ้นมาจากความรู้สึกนั้นคะ ลูกสามารถโตและดีได้โดยที่ไม่มีพ่อ แต่เราอาจจะเหนื่อยหน่อย แต่ก็คุ้มกับการที่ประคบประหงมตั้งแต่ในท้องคะ เชื่อว่าสักวันจะผ่านไปได้นะคะ และมันจะทำให้เราเข้มแข็ง และสามารถเป็นเรื่องเล่าที่ดีให้ลูกและสอนลูกในอนาคตไปเป็นคนที่ดีได้คะ
พ่อที่ลูกควรมีคือพ่อที่ดีค่ะ ไม่ใช่พ่อเฮงซวย แม่ยังไม่อยากได้ผัวเฮงซวยเลยลูกก็ไม่อยากได้เหมือนกันค่ะ เด็กที่โตมากับภาพที่พ่อมีเมียน้อย ด่าทอ ทุบตีแม่เขาไม่ได้ยินดีนะ บางคนดีใจด้วยซ้ำที่เลิกกัน อย่าโทษตัวเองค่ะแม่ไม่ผิดอะไรเลย คนที่ผิดคือผู้ชายที่นอกใจต่างหาก แฟนที่ดีก็เป็นให้ไม่ได้ พ่อที่ดีก็ยังไม่มีปัญญาเป็นอีก คนประเภทนี้ทำเป็นอย่างเดียวคือทำให้ท้องค่ะ
ลำพังแค่ท้องนี้ก็เหนื่อยล่ะก็น้อยใจอยู่น้อแม่ จิตใจมันอ่อนไหวมันๆเลยคิดไปสาระพัด คนท้องอะเข้าใจเลย ถ้าเค้าทำกับเราแบบนี้ก็อย่าทนเลย ถ้าอยู่ล่ะเขาเป็นแบบนี้ก็ไม่จำเป็นต้องมีหรอกพ่อแบบนี้ ลูกคนเดียวเลี้ยงได้แม่เชื่อสิ ลูกคือทุกอย่าง ลูกคือความสุข ผู้ชายมันก็แค่นั้นล่ะ เลิกกันไปก็เป็นคนอื่น ลูกคือสายเลือดของเรา ตัดใจไปแม่ เข้มแข็งไว้เดี๋ยวทุกอย่างจะดีขึ้นเอง สู้ๆน๊าาา
ลูก ไม่จำเป็นต้องมีพ่อค่ะยิ่งพ่อแบบนี้ด้วยไม่มีส่ะดีกว่าแม่ควรอยู่กับตัวเองกับลูกมากๆเครียดมากๆร้องไห้มากๆไม่ดีต่อลูกกับตัวแม่เองด้วยนะคะเราก้อเคยเป็นจนทำให้เป็นโรคซึมเศร้าแต่ของบ้านนี้ไม่ได้หนักแบบของแม่แม่ต้องตัดสินใจค่ะแม่ไม่มีเค้าแม่ก้ออยู่แค่มีลูกก้อพอแล้วค่ะแม่เอาเวลาดูแลลูกดีกว่าค่ะดีกว่าต้องมานั่งเสียใจเองนะคะ
สู้ๆค่ะแม่ จากใจเราคิดว่าเมื่อลูกออกมาแม่จะมีความรักและความเข้มแข็งเป็นทั้งแม่และพ่อให้ลูกได้ แม่อย่าคิดมากนะคะว่าเราทำให้ลูกไม่ทีพ่อ ปัญหาครอบครัวสามารถเกิดขึ้นได้ในทุกบ้าน ถ้าแม่อดทนต่อเพื่อลูกให้ลูกมีพ่อแต่ในภายพากหน้าเรายังทะเลาะกันอยู่ ลูกเห็นก็จะเป็นปมด้วยค่ะ เราเห็นแม่หลายๆคนเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเลี้ยงลูกได่ดีมากกก สู้ๆค่ะแม่
สู้ๆๆนะคะคุณแม่ ลูกขาดพ่อได้ แต่ลูกต้องมีแม่ เพราะคุณแม่จะเป็นทั้งแม่และพ่อค่ะ เดินหน้าค่ะ อยู่กับลูก ลูกคือทุกสิ่งของเราค่ะคุณแม่ ฉันก็เป็นแบบคุณค่ะ ตอนนี้ท้องได้6เดือน สามีไม่สนใจ ขึ้นรถไปโรงพยาบาล บางทีก็ขี่มอเตอร์ไซค์ค่ะ ไปเองค่ะ ทำอะไรเองทุกอย่าง จนความรู้สึกมันเริ่มชิน ฉันก็สู้ คุณแม่ก็ต้องสู้นะคะ เป็นกำลังใจให้กันค่ะ
Daranee Tibpara