การตัดสินใจครั้งใหญ่....ขอคำแนะนำจากแม่ๆด้วยคะ

ตอนนี้เลือกเอาที่สภาวะจิตใจสุขภาพดี ดีกว่านะคะแม่ กลับไปอยู่กับครอบครัวเราอย่างน้อยสภาพจิตใจคงไม่ย่ำแย่ไปกว่านี้ค่ะ จุกแทน สู้ๆค่ะแม่ ช่างใจดูนะคะ สุดท้ายคุณแม่ต้องคิดถึงลูกเยอะๆนะคะ อย่าคิดเองว่าความสุขของลูกคือการมีทั้งพ่อและแม่ ยุคนี้สมัยนี้ไม่มีใครมานั่งล้อชื่อพ่อชื่อแม่แล้วค่ะ เด็กมันนั่งตีป้อมกัน อีกน่อยรถจะบินได้แล้วค่ะ 55+

เป็นกำลังใจให้นะคะ พึ่งธรรมมะเยอะๆจะช่วยบรรเทาความคิด ความทรมานใจ เปิดฟังยูทูปหรืออ่านหนังสือก็ได้คะ แม่เครียดลูกก็เครียดนะคะ ออกมาจากครอบครัวเขาเถอะคะ ฝืนอยู่ได้ไม่นานหรอกคะ ไม่ออกไปตอนนี้อีกไม่นานก็ต้องออกไปคะ ตัดใจให้เด็ดเดี่ยว ไปเริ่มต้นใหม่ ดูแลลูกให้ดีที่สุด รักตัวเองกับลูกมากๆคะ :))

เราเลือกไปกับครอบครัวค่ะ อยู่แม่สามีเราก็เหมือนคนนอกแล้ว เพราะลูกเขามีคนใหม่ อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ค่ะ เริ่มต้นใหม่ดีกว่า อยู่นั่น ทุกข์กาย ทุกข์ใจ ลูกเขารับรู้ค่ะ เด็กไม่จำเป็นต้องมีพ่อนะคะ เขาแค่ต้องการแม่ที่ดี เราก็ไม่มีพ่อค่ะ ไม่รุ้สึกขาดอะไรเลย เข้มแข็งนะคะ!

เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่พ่อแม่แยกทางกัน โดยเห็นภาพพ่อตีแม่ทุกวัน ทะเลาะกันทุกวัน เราดีใจมากที่พ่อกับแม่เลิกกัน ไม่ต้องเห็นแม่เจ็บตัว เพราะสุดท้ายแล้ว ความสุขของลูกไม่ได้อยู่ที่พ่อแม่ต้องอยู่ด้วยกัน แต่อยู่ที่ความใส่ใจของเราค่ะทุกวันนี้ลูกๆมีความสุขมาก

ไปเริ่มต้นใหม่เถอะค่ะ อะไรที่ทำให้เรารู้สึกไม่ดีเราก็ควรทิ้งไป แล้วก็ลุกขึ้นสู้ใหม่เพื่อลูกของคุณเอง ตอนแรกอาจจะมีติดขัดบ้างแต่เชื่อว่าคุณจะต้องผ่านมันไปได้แน่นอนค่ะ สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

สู้ เพื่อลูกนะคร้า ไม่ต้องคิดถึงใครอีกแล้ว ทุกอย่างกลายเป็นอดีต เลือกจดจำแต่สิ่งดี เข้มแข็งไว้ค่ะ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี

ไปเถอะคะ อยู่ต่อไปก็มีแต่จะแย่ลง การที่เราไปเริ่มต้นใหม่อาจจะเจออะไรที่ดีๆก็ได้นะคะ อย่าทนอยู่กับคนที่ไม่ให้เกียรติเราเลยคะ

สู้ๆนะคะ อดทนเพื่อลูก​ ไปเริ่มอะไรใหม่ๆ​ ในที่ใหม่ๆ​ มันก็สามารถทำให้ลืมคนเก่า​อะไรเก่าๆได้ค่ะ

ไปเถอะค่ะ เราก็คนพิดโลกนะ แต่ตอนนี้เราอยู่ที่นนทบุรี เรายังอยากกลับไป อยู่ที่นู้นเลยค่ะ

ตัดสินใจดีๆนะคะ นึกถึงลูกเยอะ ๆ เพราะถ้าพ่อแม่ต้องเลิกกัน คนที่เจ็บที่สุดคือลูกนะ