ขอพื้นที่ระบายและตั้งคำถามไปในตัว

เรามีค่ามากกว่าที่ต้องทนอยู่ในจุดนั้นนะคะแม่ เขามีดีอะไรที่เราต้องทนขนาดนั้น คิดถึงแค่ลูกและตัวเองให้มากๆก็พอแล้วค่ะ อย่าคิดว่าการอดทนจะชนะทุกอย่าง เราทนเจ็บปวดทนเศร้าไปก็เท่านั้น อย่าคิดว่าความจริงใจความอดทนจะเปลี่ยนเขาได้ในสักวัน ถ้าเราไม่เห็นค่าในตัวเอง เขาก็จะทำแบบนี้กับเราซ้ำๆ ออกมาจากจุดที่เจ็บปวด แล้วเริ่มต้นใหม่กับลูกดีที่สุดค่ะ ดูแลตัวเองและลูกให้ดีๆ แล้วคุณแม่จะพบว่าความสุขจริงๆอยู่ที่ไหน อย่ากลัวว่าลูกจะไม่มีพ่อเลยค่ะ ให้คิดว่า เขาดีพอที่จะเป็นพ่อของลูกเราหรือเปล่า ทุกวันนี้คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเยอะนะคะ ทั้งสวยทั้งสตรอง ถ้าคุณแม่ผ่านจุดนี้ไปได้ เราเชื่อว่าคุณแม่จะมีแต่ความสุข สู้ๆนะคะ