สามีไม่ค่อยมีเวลาให้
ตอนนี้ตั้งท้องได้ 6 เดือนค่ะ เบื่อมากสามีไม่ค่อยมีเวลาให้ ทำงานกลับมืดทุกวัน พอถึงบ้านก็ต้องมาเทคแคร์พ่อแม่ค่ะ ให้เวลาพ่อแม่ เราหิวข้าวมากแต่ต้องรอ กลางคืนก็กว่าจะได้ขึ้นห้อง ก็ปาไปจนดึกค่ะ เรากับลูกขึ้นมารอบนห้องก่อนทุกวัน ลูกดิ้นรอจนหลับไปทุกวัน วันหยุดเขาก็ไม่ค่อยมีเวลาค่ะ เพราะต้องพาพ่อแม่ญาติพี่น้องเขาไปทำธุระนอกบ้านบ่อยๆ เราเบื่อและรู้สึกน้อยใจมากเลยค่ะ ปล.ตอนท้องได้ 2 เดือนเราลาออกจากงานกลับไปพักอยู่บ้าน ที่ตจว.เนื่องจากแพ้ท้องหนักมาก และแพ้กลิ่นแอร์ในห้องนอน สามีพึ่งไปรับกลับมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วค่ะ บอกว่าคิดถึงเรากับลูก แต่พอมาแล้วเขาไม่มีเวลาให้เราเลย คือตอนนี้คือเราเบื่อและน้อยใจมากๆ เราอยากกลับ ตจว.มากค่ะ เรารู้สึกว่า ไม่อยากอยู่แล้วสภาพแบบนี้ เราไม่อยากเห็นหน้าสามีแล้ว เราเหงา และคิดถึงแม่มากๆ
กลับเถอะค่ะ อยู่บ้านเราน่าจะสบายใจกว่า เข้าใจความรู้สึกดี แต่สามีเราโชคดีตรงมาทำงานอยุ่กทมกันกลับครอบครัวค่ะ แต่พอช่วงเทศกาลวันหยุด เขากลับบ้านก็ต่างคนต่างอยุ่ไปเลยค่ะ เขาครอบครัวใหญ่ วุ่นวายมากเหมือนกันเดี๋ยว พาคนนั้นคนนี้ไปหาหมอ ไปกินข้าว ไปรร. ไปรพ. ไปเที่ยว ครอบครัวเขามีทั้งทวด ทั้งปู่ย่าตายาย พ่อแม่ พี่ น้า หลานอีก4คน ค่ะ ต้องดูและเทคแคร์หมด เพราะมีเขาคนเดียวที่หาเลี้ยง กว่าจะได้คุยกันก็กลับมาเจอกันที่กทม. ตอนเขาพามาที่บ้านเขาก็ไม่มีใครสนใจเราแบบนี้เลยค่ะ คนเป็นสิบ มีห้องน้ำแค่ห้องเดียว ข้าวเช้ากว่าจะกินกันก็รอคนครบ ปา10-11โมงข้าวเที่ยงไม่กินใครจะกินก็หาเอง ข้าวเย็นก็รอคนอีกปาไป 3-4ทุ่ม กลับบ้านทีไรเราเลยเลือกอยู่บ้านเราเอง ไม่ไปอยู่บ้านสามีค่ะ ทำใจอย่างเดียวค่ะ. สู้ๆอย่าคิดมากค่ะ
อ่านเพิ่มเติมเราก็ย้ายไปอยู่บ้านแฟนเหมือนกันค่ะ ทางบ้านแฟนไม่เทคแคร์เราเลยย ใช้เราทำทุกอย่าง ล้างห้องน้ำ ล้างกระโถนฉี่ที่ไม่ใช่ของเรา ถางหญ้า ตอกตะปู เราทำทุกอย่างให้เหมือนบ้านหลังนั้นเป็นบ้านของเรา แต่พอตอนทานข้าวเราได้ทานของเหลือตลอด กับข้าวดีๆก็เก็บซ่อนไว้กินเอง เรานี้ถึงกับอดมื้อกินมื้อ สามีก็มัวแต่เล่นเกมไม่สนเลยว่าเราเหนื่อยรึป่าว ไหวรึป่าว เราทนไม่ไหวกว่าลูกออกมาไม่แข็งแรงเพราะได้รับสารอาหารไม่พอ เลยขอที่บ้านเราย้ายไปคลอดที่นู้น อยู่บ้านทานอิ่มทุกมื้อ ของทานเล่นก็มีทุกวัน งานบ้านทำเยอะสุดแค่กวาดถู กลับไปอยู่บ้านเถอะค่ะเพื่อลูกในท้องนะคะ
อ่านเพิ่มเติมสู้ๆนะคะคุณแม่ เราก็จะพยายามไม่เครียด พยายามปลง แต่ก็ทำใจยากหน่อย เพราะบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่เรากับสามีซื้อด้วยกัน แต่พ่อแม่สามีมาอยู่ด้วย มาแย่งพื้นที่บ้านเราอยู่ แล้วยังมาแย่งเอาเวลาจากสามีเราไปอีก เราแค่อยากได้เวลาจากสามีบ้าง แต่ตอนนี้เราคิดว่าไม่ได้ก็คงไม่เอาแล้วค่ะ ให้เขาดูแลพ่อแม่เขาไปเถอะ เราจะกลับ ตจว.และอยู่กับลูกและพ่อแม่เราก็มีความสุขดี
บ้านนี้ก็ทำงานเลิกดึกค่ะเลิก5ทุ่มแหนะ แต่ยังดีที่เค้าจะคอยโทรถามตลอดว่ากินข้าวรึยัง เป็นไงบ้าง แต่แฟนเป็นคนไม่เกเรค่ะ เลิกงานกับบ้านรีบกับมาพาเราไปหาอะไรกินเพราะกลัวเราน้อยใจ เค้าจะขอโทดเราตลอดเพราะเค้าไม่มีเวลาให้ค่ะ เราเข้าใจเค้าเพราะเค้าทำงานคนเดียว ส่วนครอบครัวเค้าเราเฉยๆค่ะเพราะเค้าก็ดูแลเราปกติแต่ไม่ถึงกับใส่ใจเราเท่าแฟนค่ะ
อ่านเพิ่มเติม
สู้ๆนะคะคุณแม่ถ้าไม่ไหวจริงๆกับไปอยู่ต่างจังหวัดเหมือนเดิมดีกว่านะคะ สุขกาย สุขใจ ดีกว่ามาทุกแบบนี้นะคะ อย่างน้อยยังมีตัวเล็กที่รักเราแระเราก็รักเค้าค่ะ
ลองเทียบกับเราไหมค่ะ สามีทำงานต่างประเทศ ทำกลางคืน นอนกลางวัน แต่เที่ยงๆบ่ายๆก็ตื่นละ แต่ไม่เคยโทรหาไลน์มาคุยเลย จะโทรมาวันละรอบตอน 1-2 ทุ่มแค่นั้น จนตอนนี้เราไม่คุยละค่ะ มีเเต่คำถามเดิมๆ น่าเบื่อ เราอยู่กับลูกสาวอีกคนสบายใจดี ทุกครั้งที่เขาโทรมาเราอารมณ์เสียทุกครั้ง
เรารู้สึกว่า มันไม่แฟร์กะเราเท่าไหร่เลยค่ะ บ้านก็เป็นบ้านที่เราซื้อกะสามี แต่เขาเอาพ่อแม่เขามาอยู่ด้วย เราเห็นเขาอยู่ด้วยกันเทคแคร์กันให้เวลากัน เราก็คิดถึงพ่อแม่เรามากๆ เรารู้สึกโดดเดี่ยวและเหงามาก เขาจะให้เวลากับเราแค่เฉพาะเวลานอนแค่นั้น เราอุตส่าห์กลับตวจ.ไปหาพ่อแม่เราแล้ว ยังไปรับเรากลับมาอีก เราก็นึกว่าจะปรับปรุงตัว เราถึงยอมมา เราเคยขอหย่าหลายครั้งมากค่ะ เพราะเราเข้าใจ คำว่าเมียหาใหม่ตอนไหนก็ได้ แต่พ่อแม่หาใหม่ไม่ได้ เราบอกเขาแบบนี้หลายรอบมาก เขาทำกับเราแบบนี้เราไม่โอเค เราบอกให้เขาปล่อยเราไป เขาก็ไม่ยอมปล่อย จนเราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว บางทีเราก็คิดจะมีใหม่ไปเลยให้เขาเห็น แล้วให้เขาถอดใจเลิกไปเอง
อาจเป็นเพราะคุณท้องอยู่เลยมีอารมณ์แบบนี้ ถ้ายังไงช่วงนี้กลับไปอยู่บ้านพ่อแม่คุณเองก่อนสักพัก ให้เวลา เดี๋ยวอะไรที่เป็นปัญหาจะผ่อนคลายเบาบางลงได้นะคะ เมื่อเราผ่านจุดนั้นมาได้ เราจะคิดได้เองค่ะว่ามันเป็นเรื่องเล็กนิดเดียว สู้สู้ค่ะคุณแม่
ใช่ค่ะ ก่อนหน้านี้เราทำงานมาตลอด 6 ปี มีเพื่อนฝูงมีสังคม พอท้องก็แพ้ท้องมาก จนต้องออกจากงานจนตอนนี้ยังไม่เป็นปกติดีเลยค่ะ ตอนนี้เราเริ่มทำใจแล้ว สามีไม่มีเวลาให้ก็ช่าง ต่อไปนี้เราจะนึกถึงแต่ลูก คนอื่นช่างมัน
เขาทำงานคนเดียวเพื่อคุณและลูก เขาอาจเหนื่อย ยังไงเขาก็อยู่ข้างๆคุณเป็นเสาหลัก หิวกินก่อนได้เลยคนท้องปล่อยหิวนานไม่ดี ลูกพอคลอดออกมาเดี๋ยวก็ได้คุยได้เล่นได้อยูาใกล้พ่อเอง ✌🏼✌🏼 บางเรื่องลองคุยกันว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร
ขอบคุณมากนะคะ เราจะพยายามไม่เครียดค่ะ แต่สามีบอกทุกวันจะเลิกงานเร็ว แล้วเขาจะแวะซื้อของอร่อยมาให้กิน เราก็หลงเชื่อตลอด เลยไม่เตรียมกับข้าวไว้เลย 😂😂😂 กว่าจะได้กลับจิงก็ปาไปดึก ต่อไปนี้เราไม่เชื่อแล้วค่ะ เราจะหากับข้าวกินเองหิวตอนไหนก็กินเลยไม่รอล่ะค่ะ
เปิดใจพูดกับเขาสิคะ หรือหากไม่สบายใจจริงๆ ขอกลับไปอยู่บ้านที่ตจว.ดีกว่าค่ะ อยู่ที่ไหนแล้วสบายใจก็ควรอยู่ที่นั่น คนท้องคิดมาก เครียดไม่ดีต่อลูกในท้องนะคะ
จ้า
ลองคุยเรื่องนี้กับเค้าค่ะ ถ้าไม่คุยเค้าคงไม่รู้ความต้องการจองเราหรอกค่ะ แต่ถ้าเคยคุยไปแล้วก็ตามนั้นค่ะ กลับไปอยู่บ้านซักพัก อย่าเครียดมากนะคะ✌✌✌
จ้า✌🏻✌🏻
ลองพูดคุยดูค่ะ หาทางออกร่วมกัน สู้ๆนะคะ
ขอบคุณนะคะ แต่เบื่อจะคุยแล้ว อยู่มา 6 ปี คุยเกิน 10 รอบ พยายามจะไม่เครียด ลืมบอกไปว่าบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่เราซื้อกะสามีค่ะ แต่พ่อแม่เขามาอยู่ด้วย เราปลงแล้วค่ะ จะกลับบ้านแม่ที่บ้านนอกและจะไม่มาอีกแล้วถ้าไม่จำเป็นจริงๆ
กลับเถอะค่ะเคลียดมากๆไม่ดีนะค่ะ
นี้ก็บ้านเราค่ะ เราซื้อกะสามี แต่ก็เหมือนไม่มีสิทธิ์จะอยู่เท่าไหร่ เราฝากครรภ์ที่บ้าน ตจว.เรียบร้อยแล้วค่ะ คลอดที่ ตจว.เลย
คุณแม่ลูกอ่อน