ตอนนี้ตั้งครรภ์ได้4เดือน..ลูกคนที่สองสภาพจิตใจไม่ค่อยดีนัก..เพราะพ่อเด็กเป็นคนติดเหล้าพอกินแล้วก้ชอบหาเรื่อง...หวงเรากินมาก..แต่กับเพื่อนฝูงมีเท่าไหร่เท่ากัน..พอเราจะกินก็ว่าเราไปตายอดตายอยากมาจากใหน...เราคายแทบไม่ทัน..น้อยใจสุดๆ..เราพยายามหักห้ามใจไม่ให้คิดในแง่ลบ..แต่ก็อดไม่ได้...???เหมือนทุกวันนี้เราไม่ได้มีค่ามีความสำคัญอะไรแล้ว....อยากจะถามว่าเราควรที่จะอยู่ต่อหรือเดินหน้าออกไปจากตรงนี้ดีคะ???
Anny Saensuk