ความเจ็บจะมีตอนที่ปวดท้องจะคลอดค่ะ กว่ามดลูกจะเปิดถึง10เซน ที่จะคลอดได้ ความเจ็บมันมากขึ้นและถี่ขึ้นเรื่อยๆค่ะ จำได้เลยค่ะตอนท้องแรกเหมือนคนบ้าค่ะ หัวยุ่งไปหมด เหล็กที่เตียงถ้าหักได้คงหักไปแล้วค่ะ แต่ท้องสองปากมดลูกเปิดเร็ว ไม่นานก็ได้คลอดค่ะ พอลูกออกมา เอารกออกมาแล้วก็โล่งแล้วค่ะ จะเจ็บตอนเย็บแผลแบบจี๊ดๆหน่อยๆค่ะ หมอฉีดยาชานะคะแต่มันก็มีรู้สึกบ้างค่ะ ถ้าไม่มีอาการแทรกซ้อน ตกเลือด วันเดียวก็เดินได้แล้วค่ะ รักษาความสะอาดแผลให้ดีจะได้ไม่บวม ไม่อักเสบ ก็ไท่เป็นอะไรแล้วค่ะ
แม่ฝึกหายใจน่ะค่ะ จะบรรเทาได้ส่วนนึง แม่พยายามนึกไว้ว่า อีกไม่นานจะได้เจอต้าวตัวเล็กแล้ว ความเจ็บจะเพิ่มขึ้นเรื่อยในขนาดเดียวกันมันคือเวลาที่เราจะได้เจอต้าวตัวเล็กด้วย พอใกล้จะคลอดแม่จะรู้ทันทีค่ะว่าแม่อยากเบ่งเหมือนเจ็บอึเรยอยากให้ออกเร็ว แม่พยายามเบ่งต่มที่พยาบาลหรือคุณหมอบอกค่ะ จะคลอดง่ายมากเพราะเป็นจังหวะที่ถูกต้อง เวลาเบ่งแม่พยายามเบ่งแบบไม่ต้องมีเสียงออกมาน่ะค่ะ พลังเบ่งจะดีกว่าส่งเสียงดังค่ะ สู้ๆน่ะค่ะแม่
ท้องแรกเราปวดก่อน 1 วัน ไป รพ. ปากมดลูกเปิด 3 เซน รอคลอดปวดท้องร้าวลงขา ลงสะโพก ปวดหัวเข่า ทรมานมากค่ะช่วงปากมดลูกเปิดครบ 10 เซน พอหลังคลอดเสร็จคือโล่งมากค่ะ ชิวมาก หมอเย็บแผลให้สดๆ ก็ไม่เจ็บค่ะ รู้สึกว่าการเจ็บท้องคลอดเจ็บกว่านี้มากค่ะ ตอนนี้ท้องสองก็ยังแอบกลัวอยู่ค่ะแม่ ห่างกัน 3 ปี แล้วค่ะ
ทำใจให้สบายคะแม่ อย่าเครียด ยังไงก็มีปวด มีเจ็บอยู่แล้วคะ เดี๋ยวพอได้เห็นหน้าลูกความเจ็บปวดก็จะบรรเทาลงคะ
สู้ๆค่า ✌️